Η Μάργκαρετ, ακριβοπληρωμένο στέλεχος σε εκδοτικό οίκο, κινδυνεύει ξαφνικά να χάσει την άδεια παραμονής της στις ΗΠΑ και να επαναπατριστεί στον Καναδά. Η λύση; Να δηλώσει αρραβωνιασμένη με τον Άντριου, τον ανυποψίαστο βοηθό της που ταλαιπωρεί καθημερινά εδώ κα χρόνια. Ο Άντριου δέχεται να συμμετάσχει στην απάτη, αλλά με τους δικούς του όρους. Έτσι, το αταίριαστο ζευγάρι κατευθύνεται προς την Αλάσκα, όπου η Μάργκαρετ θα γνωρίσει τα αντισυμβατικά πεθερικά της, και θα προσπαθήσει να πείσει τον υπάλληλο του τμήματος μεταναστών αλλά και όλους τους άλλους ότι ο ξαφνικός γάμος είναι αληθινός.

Σκηνοθεσία:

Anne Fletcher

Κύριοι Ρόλοι:

Sandra Bullock … Margaret Tate

Ryan Reynolds … Andrew Paxton

Mary Steenburgen … Grace Paxton

Craig T. Nelson … Joe Paxton

Betty White … γιαγιά Annie

Denis O’Hare … Κος Gilbertson

Malin Akerman … Gertrude

Oscar Nunez … Ramone

Aasif Mandvi … Bob Spaulding

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Peter Chiarelli

Παραγωγή: David Hoberman, Todd Lieberman

Μουσική: Aaron Zigman

Φωτογραφία: Oliver Stapleton

Μοντάζ: Priscilla Nedd-Friendly

Σκηνικά: Nelson Coates

Κοστούμια: Catherine Marie Thomas

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: The Proposal
  • Ελληνικός Τίτλος: Η Πρόταση

Κύριες Διακρίσεις

  • Υποψήφιο για Χρυσή Σφαίρα πρώτου γυναικείου ρόλου (Sandra Bullock) σε κωμωδία/μιούζικαλ.

Παραλειπόμενα

  • Το σενάριο υπήρχε από το 2005, με την Bullock να υπογράφει το 2007.
  • Η Julia Roberts αρνήθηκε τον πρώτο ρόλο, παρότι μπήκε πρώτη σε διαπραγματεύσεις.
  • Η Betty White δέχτηκε μετά δυσκολίας τον ρόλο της γιαγιάς, μια και της ήταν δύσκολο να αποχωριστεί επί 10 ημέρες τον σκύλο της.
  • Έχει γίνει δύο φορές ριμέικ στην Ινδία, μία στη Μαλαισία και μία στην Κίνα. Η κινεζική εκδοχή ήταν σε συμπαραγωγή της Walt Disney Pictures.
  • Με μπάτζετ 40 εκατομμύρια δολάρια, το φιλμ ευτύχησε να βγάλει 317,4.

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής

Έκδοση Κειμένου: 3/6/2009

Το τρις εξαμαρτείν ουκ γυναικός σοφής! Τρίτη σκηνοθετική απόπειρα της Anne Fletcher, κι από εμένα δεν έχει πάρει πάνω από ένα αστεράκι. Και τι την κόφτει, θα μου πείτε, αφού μοιάζει να διαδέχεται τη Nancy Meyers ως η πιο εμπορική γυναίκα σκηνοθέτης του Χόλιγουντ. Τα πολλά αρνητικά της ταινίας αφορούν την «καταραμένη» συνταγή της αμερικανικής κομεντί, που κάνει τον ΟΠΑΠ να παγώνει τα στοιχήματα από το πρώτο λεπτό της διάρκειας. Μια αυτοκρατορία προβλεψιμότητας, που πολύ φοβάμαι ότι κι όταν αποφασίσουν να την ξεπεράσουν, πάλι προβλέψιμο θα είναι…

Στα πρώτα λεπτά, έχω μείνει κατάπληκτος από την καλύτερη ερμηνεία της Sandra Bullock, αφού της πηγαίνει γάντι το τσαλάκωμα της γλυκανάλατης περσόνας της. Του κάκου, μέχρι τα μισά της ταινίας είναι ο πιο γλυκανάλατος χαρακτήρας, και η απόλυτη «bitch» μεγαλοκοπέλα έχει γίνει μια ευαίσθητη κοπελίτσα με ιδιαιτερότητες. Αλλά και με τον Ryan Reynolds, που παίζει με τον «αυτόματο», καμία χημεία, ούτε όταν μισούνται, ούτε όταν αγαπιούνται. Προσθέστε την έλλειψη κωμικών χαρακτήρων, την απόλυτη μελο-ποίηση από τη μέση και μετά, το «έχουμε ξαναδεί» φινάλε και το ότι προτιμώ τις γιαγιάδες θρίλερ από τις γλυκανάλατες στις κωμωδίες. Και η παρεμφερή Πράσινη Κάρτα δεν με είχε εντυπωσιάσει τόσο, αλλά εδώ λείπει και η διαφορά πολυπολιτισμικότητας. Αρετή της ταινίας, είναι ένα χαντακωμένο σενάριο που έχει αρκετές αρετές, τόσο σε κωμωδία όσο και δράμα, αλλά χάνεται μέσα στον κορμό του που είναι σκέτο «δράμα»…

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

19 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *