Ο Ιδανικός Άντρας (2015)

ΣΥΝΟΨΗ

Η Λία Βον μοιάζει να έχει την τέλεια ζωή. Αισθάνεται άνετα με τη γρήγορων ρυθμών καριέρα του λομπίστα, ο φίλος της, ο Ντέιβ, την αγαπάει, αλλά… Στα 36 της, είναι έτοιμη για μια νέα φάση στη ζωή της. Ο γάμος και η οικογένεια δείχνουν να είναι οι λογικοί υποψήφιοι. Ο Ντέιβ, από την άλλη, δεν είναι και τόσο σίγουρος. Με φόβο για δέσμευση, οδηγεί τη σχέση σε διάλυση. Τότε εμφανίζεται ο Κάρτερ Ντάνκαν, ένας όμορφος ξένος, δείχνοντας στοργή και ενδιαφέρον τόσο στη Λία, όσο και την οικογένεια της. Μοιάζει να βρήκε τον τέλειο άντρα. Αλλά παραείναι καλό για να είναι αληθινό, και όταν η Λία αναγκάζεται να λήξει κι αυτή τη σχέση, ο εφιάλτης της ξεκινά.

Σκηνοθεσία:

David M. Rosenthal

Κύριοι Ρόλοι:

Sanaa Lathan … Leah Vaughn
Michael Ealy … Carter Duncan/Robert Adams
Morris Chestnut … David ‘Dave’ King
Tess Harper … Κα McCarthy
Charles S. Dutton … Roger Vaughn
L. Scott Caldwell … Evelyn Vaughn
Holt McCallany … ντετέκτιβ Hansen

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Tyger Williams
Στόρι: Alan B. McElroy, Tyger Williams
Παραγωγή: Tommy Oliver, Wendy Rhoads, Nicole Rocklin, Darryl Taja
Μουσική: David Fleming, Atli Orvarsson
Φωτογραφία: Peter Simonite
Μοντάζ: Joan Sobel
Σκηνικά: William Arnold
Κοστούμια: Annie Bloom

INFO

Κυριότερη Προβολή στην Ελλάδα: Home Cinema.
Παγκόσμια Κριτική Αποδοχή (Μ.Ο.): Αρνητική.

Τίτλοι

Αυθεντικός Τίτλος: The Perfect Guy
Ελληνικός Τίτλος: Ο Ιδανικός Άντρας

Παραλειπόμενα

Η ταινία γυρίστηκε κυρίως σε νυχτερινά πλάνα, με τη χρήση καμερών Sony digital και αναμορφικούς φακούς. Σε μεγάλο μέρος των γυρισμάτων χρησιμοποιείται το φυσικό φως, μια κι ο σκηνοθέτης επιθυμούσε ένα μυστηριώδη και σκοτεινό look για το φιλμ.

Εξωτερικοί Σύνδεσμοι

ΚΡΙΤΙΚΗ

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 14/6/2016

Κάποια θέματα είναι τόσο εξαντλημένα, που θα σεβόντουσαν τον εαυτό τους αν αναπαράγονταν πλέον μονάχα σε τηλεταινίες. Το μοτίβο «τέλειος άντρας που αποδεικνύεται δολοφόνος» δεν γλυτώνει ούτε αυτή τη φορά την απογοήτευση μας, παρά την αρκετά σοβαρή προσέγγιση του Ντέιβιντ Μ. Ρόζενθαλ. Αν αναζητάτε μία διαφορά, είναι το «all-black» καστ, το οποίο δεν είναι διόλου κακό, αλλά η αλλαγή «χρώματος» δεν συνοδεύεται από αλλαγή ουσίας. Αφού χάβουμε το γεγονός ότι ξέρουμε τι θα δούμε, καταπίνουμε αρκετές σεναριακές ευκολίες, αλλά αποδεχόμαστε τους ήρωες που πατάνε σε καλοδεχούμενους χαρακτήρες και γενικότητες. Σε αυτό το βασίλειο του κλισέ, η Σανάα Λάθαν είναι αρκετά εντυπωσιακή και σε πείθει να ακολουθήσεις την ιστορία της. Καλός κι ο Μόρις Τσέστνατ, αλλά τον κρίσιμο ρόλο του Μάικλ Ίλι δεν τον βοηθάει τόσο το σενάριο.

Βαθμολογία: