Ο Άνδρας από το Τορόντο

Κριτικός: Νίκος Ρέντζος

Έκδοση Κειμένου: 27/6/2022

Ρίχνοντας μια ματιά στο τρέιλερ και τους συντελεστές του Ο Άνδρας από το Τορόντο αντιλαμβάνεσαι εύκολα τι να περιμένεις από την ταινία. Ο χαρακτηρισμός λοιπόν “τίμια” νομίζω ότι σε αυτή την περίπτωση ταιριάζει μια χαρά, καθώς ό,τι περιμένεις να πάρεις στο δίνει.

Ο Τέντι είναι ένας τυπάκος που καταφέρνει να τα κάνει θάλασσα με οτιδήποτε έχει καταπιαστεί. Έχει μεγάλες φιλοδοξίες, αλλά όχι τους κατάλληλους τρόπους για να τις κατακτήσει. Ένα σωρό αποτυχημένα βίντεο στο YouTube για ιδέες που είναι η μία πιο αποτυχημένη από την άλλη. Δεν ξέρω αν μπορείς να περιμένεις επιτυχία από ένα πρόγραμμα γυμναστικής που λέγεται “πυγμαχία χωρίς επαφή”! Τέλος πάντων, ο δόλιος ο Τέντι είναι φιλότιμος και το προσπαθεί ελπίζοντας τουλάχιστον να μην απογοητεύσει τη σύντροφό του, τη μοναδική σταθερά στη ζωή του. Ο φίλος μας λοιπόν κλείνει ένα σπιτάκι στην εξοχή για τα γενέθλια της κοπέλας του, και ετοιμάζει τα πάντα προσεκτικά ώστε να είναι αξέχαστη η μέρα. Και πάλι όμως γίνονται όλα μπάχαλο, καθώς ο Τέντι εκτυπώνει τη διεύθυνση στον εκτυπωτή του σπιτιού του, στον οποίο δεν έχει φροντίσει να αλλάξει έγκαιρα το μελάνι. Ένα λάθος νούμερο και ο Τέντι βρίσκεται στο λάθος μέρος τη λάθος στιγμή. Οι τύποι που βρίσκονται εκεί περιμένουν έναν διαβόητο δολοφόνο βασανιστή, με το κωδικό όνομα “ο Άνδρας από το Τορόντο”. Μια φωτογραφία του Τέντι την ώρα που παρκάρει έξω από το σπίτι κυκλοφορεί μεταξύ κακοποιών, και όλοι νομίζουν πια πως ο Άνδρας από το Τορόντο είναι ο Τέντι. Ένας χαμός γίνεται όταν το FBI, ξένοι πράκτορες αλλά και ο ίδιος ο “Άντρας” μπλέκονται στην υπόθεση.

Εδώ που τα λέμε δεν περίμενα πολλά από την ταινία. Έχεις τον Κέβιν Χαρτ, έχεις τον σκηνοθέτη του The Hitman’s Bodyguard, οπότε σε πρώτη φάση ξέρεις τι να περιμένεις. Αν κάπου ελπίζεις ότι κάτι θα δώσει παραπάνω στην ταινία, είναι η ύπαρξη του Γούντι Χάρελσον, ως ο Άνδρας από το Τορόντο. Αυτό το καταφέρνει ο Χάρελσον και η συνύπαρξή του με τον Χαρτ δίνει μερικές καλές κωμικές στιγμές. Η σχέση τους φυσικά στην ταινία ξέρεις πού θα καταλήξει, αλλά είπαμε ότι έχουμε να κάνουμε με μια ταινία η οποία δεν κρύβει αυτό που είναι και δεν μοιάζει να έχει υποσχεθεί κάτι πέρα από μια τυπική κωμωδία δράσης. Αυτό υπόσχεται και αυτό παίρνεις.

Σε ό,τι αφορά τη δράση, δεν είναι άσχημα τα πράγματα. Ειδικά προς το φινάλε, εκεί που έχουμε μονομαχία δολοφόνων, ο σκηνοθέτης χρησιμοποιεί ένα ενδιαφέρον μονόπλανο αρκετών λεπτών, το οποίο είναι αρκετά έντονο και σε παρασέρνει. Όχι ότι είναι κάτι που βλέπουμε πρώτη φορά, αλλά δεν παύει η εκτέλεση να είναι καλή.

Μιας και μιλάμε για streaming (η ταινία κυκλοφορεί στο Netflix), το The Man from Toronto δεν είναι κακή επιλογή, με τη λογική της ταινίας που δεν απαιτεί ιδιαίτερες συνθήκες για να την παρακολουθήσεις. Ούτε καμιά κωμική εξτραβαγκάντζα έχουμε, ούτε καμιά ταινία δράσης που θα μας αφήσει με το στόμα ανοιχτό. Ένα τυπικό, χαλαρό, εύπεπτο χολιγουντιανό buddy-movie, από τα δεκάδες που έχουν υπάρξει και που θα υπάρξουν. Πάντως αν κάτι μαθαίνουμε από το έργο αυτό, είναι ότι πρέπει να αλλάζουμε εγκαίρως το μελάνι στον εκτυπωτή μας…

Βαθμολογία: