Ο Βαγγέλης είναι ένας παραδοσιακός κρητικός οικογενειάρχης, παντρεμένος με τη Λίνα. Δυστυχώς, δεν μπορεί να χαρεί τη γυναίκα του μέσα στο ίδιο του το σπίτι, αφού μαζί τους μένει η γεροντοκόρη κι εκκεντρική αδερφή του, Ευτυχία. Ο μόνος τρόπος για να φύγει η Ευτυχία από το σπίτι και να την ξεφορτωθεί μια για πάντα είναι να την παντρέψει. Ποιος όμως θα είναι ο ήρωας που θα δεχθεί να παντρευτεί την Ευτυχία; Αναζητώντας τον κατάλληλο γαμπρό, ο Βαγγέλης καταλήγει σ`έναν συνεργάτη του, τον Μένη. Ο Μένης είναι ένας άνδρας στο χείλος την καταστροφής, χτυπημένος από την οικονομική κρίση και ίσως ο μόνος που θα μπορούσε να κάνει τη θυσία. Κι ενώ το προξενιό δείχνει να έχει πάρει τον δρόμο του, εμφανίζεται ένας δεύτερος γαμπρός που διεκδικεί την Ευτυχία, ο Κούλης.

Σκηνοθεσία:

Στράτος Μαρκίδης

Κύριοι Ρόλοι:

Χρύσα Ρώπα … Ευτυχία Ταρνιάτη

Κώστας Αποστολάκης … Βαγγέλης Ταρνιάτης

Κώστας Ευριπιώτης … Κλεομένης ‘Μένης’

Μπέσυ Μάλφα … Λίνα Ταρνιάτη

Γιάννης Τσιμιτσέλης … Κυριάκος ‘Κούλης’ Ξανθόπουλος

Κατερίνα Γερονικολού … Γιούλα Ταρνιάτη

Τάσος Παλαντζίδης … υποψήφιος γαμπρός

Πηνελόπη Αναστασοπούλου … Σόφη

Ορφέας Παπαδόπουλος … Παύλος

Χριστίνα Τσάφου … Βιολέτα

Έφη Παπαθεοδώρου … Μαριάνθη

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Κωστής Παπαδόπουλος, Έλενα Σολωμού

Παραγωγή: Αντώνης Μανιάτης, Στράτος Μαρκίδης

Μουσική: Χρήστος Παπαδόπουλος

Φωτογραφία: Δημήτρης Αποστόλου

Μοντάζ: Κοσμάς Φιλιούσης

Σκηνικά: Λαμπρινή Καρδάρα

Κοστούμια: Εύη Καζάκου

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Αρνητική.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: Οι Γαμπροί της Ευτυχίας
  • Διεθνής Τίτλος: The Grooms of Happiness

Άμεσοι Σύνδεσμοι

Σεναριακή Πηγή

  • Θεατρικό: Οι Γαμπροί της Ευτυχίας των Νίκου Τσιφόρου, Πολύβιου Βασιλειάδη.

Παραλειπόμενα

  • Με 116.517 εισιτήρια, ήρθε 2ο ανάμεσα στις ελληνικές παραγωγές της χρονιάς.

Μουσικά Παραλειπόμενα

  • Το συγκρότημα Μelisses συνεισφέρει με δύο τραγούδια: το ομότιτλο και το Αχ Ευτυχία. Ο Γιώργος Μαργαρίτης τραγουδάει επίσης το Ζεϊμπέκικο του Χωρισμού και η Καίτη Γαρμπή τα: Φουντώνω και Λυγίζω, Τα Πάνω Κάτω μας και Να Μου Μιλάς στον Ενικό. Τέλος, στο σάουντρακ συμμετέχει και ο Κώστας Καραφώτης με το Κάνε μια Επανάσταση.

Κριτικός: Χάρης Καλογερόπουλος

Έκδοση Κειμένου: 8/12/2015

Καταρχάς, οι παλιές κλασικές κωμωδίες του ελληνικού κινηματογράφου, ούτως ή άλλως, δεν επιδέχονται ριμέικ, γιατί, ως φαρσοκωμωδίες ηθών, αναφέρονται στα ήθη, έθιμα και κοινωνικο-οικονομικές συνθήκες της εποχής 1950-1960. Όλη τους η γοητεία βρίσκεται στο περιβάλλον της εποχή τους, δεν μεταφέρεται. Οι καταστάσεις αυτές στο παρόν μοιάζουν ολότελα ψεύτικες. Πόσο μάλλον, όταν το σενάριο και η σκηνοθεσία αποτελούν μια τσαπατσούλικη πρόχειρη δουλειά που θυμίζει την παραγωγή βίντεο-φασόν της δεκαετίας του 1980. Χονδροειδείς ή κρύες ή μπαγιάτικες ατάκες (άντε καμιά φορά και κάτι έξυπνο), υστερικά σούρτα φέρτα και χονδροειδείς επίσης «ερμηνείες» σαν να απευθύνονται σε 5χρονα ώστε να καταλάβουν, συρράπτονται προσπαθώντας να εκβιάσουν το γέλιο του «εύκολου» θεατή. Και δυστυχώς, το φαινόμενο συνεχίζεται, με νέες τέτοιες «διασκευές».

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

11 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *