Ο Τζιμ Μπένετ είναι ένας άνθρωπος που παίρνει ρίσκα. Τόσο καθηγητής, όσο και τζογαδόρος, αλλά και γιος μιας πλούσιας γυναίκας με την οποία έχει δύσκολη σχέση, ο Τζιμ βάζει το κεφάλι του σε ρίσκο, όταν δανείζεται από έναν μαφιόζο και προσφέρει ως αντίτιμο αν χάσει την ίδια του τη ζωή. Παίζοντας στα άκρα, τραβάει την προσοχή του Φρανκ, ενός ντόπιου μεγαλοκαρχαρία με πατρικό ενδιαφέρον για τον Τζιμ. Και καθώς η ερωτική του σχέση με μια του φοιτήτρια γίνεται ολοένα και πιο βαθιά, ο Μπένετ νιώθει ότι πρέπει να πάρει το απόλυτο ρίσκο για μια δεύτερη ευκαιρία.

Σκηνοθεσία:

Rupert Wyatt

Κύριοι Ρόλοι:

Mark Wahlberg … Jim Bennett

John Goodman … Frank

Brie Larson … Amy Phillips

Michael Kenneth Williams … Neville Baraka

Jessica Lange … Roberta

Emory Cohen … Dexter

Domenick Lombardozzi … Big Ernie

Leland Orser … Larry Jones

George Kennedy … Ed

Richard Schiff … ο κοσμηματοπώλης

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: William Monahan

Παραγωγή: Robert Chartoff, Stephen Levinson, Mark Wahlberg, David Winkler, Irwin Winkler

Μουσική: Jon Brion, Theo Green

Φωτογραφία: Greig Fraser

Μοντάζ: Pete Beaudreau

Σκηνικά: Keith P. Cunningham

Κοστούμια: Jacqueline West

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: The Gambler
  • Ελληνικός Τίτλος: Ο Τζογαδόρος

Άμεσοι Σύνδεσμοι

  • Ο Τζογαδόρος (1974)

Σεναριακή Πηγή

  • Σενάριο: Ο Τζογαδόρος (1974) του James Toback.

Παραλειπόμενα

  • Ριμέικ του «Ο Τζογαδόρος» του 1974.
  • Όταν πρωτοανακοινώθηκε ο σχεδιασμός της ταινίας, ο Leonardo DiCaprio παρουσιάστηκε ως πρωταγωνιστής.
  • Ο Mark Wahlberg έχασε 27 κιλά για να παίξει τον ρόλο του Μπένετ. Ο ίδιος δήλωσε ότι προετοιμάζονταν μια ολόκληρη ζωή για αυτό τον ρόλο, αλλά και ότι δεν πρόκειται να χάσει ξανά τόσα κιλά για μια ταινία.

Κριτικός: Χάρης Καλογερόπουλος

Έκδοση Κειμένου: 25/9/2015

Μπορούμε να δούμε το φιλμ σαν μέρος τριλογίας, μαζί με τα «Σκότωσε τους Γλυκά» και «Ο Συνήγορος», όπου ανιχνεύεται η μαύρη όψη της αμερικανικής παραοικονομίας. Ριμέικ της ομότιτλης ταινίας του 1974 του Κάρελ Ράις, το παρόν δια χειρός Ρούπερτ Γουάιτ («Ο Πλανήτης των Πιθήκων: Η Εξέγερση», «Τάσεις Φυγής») έχει τα ελαττώματα πολλών σύγχρονων αποδόσεων. Θέλοντας να είναι «μοντέρνα», καταφεύγει σε έναν μάλλον επιφανειακό, στιλιστικό κυνισμό, χάνοντας την υπαινικτική γραφή χαρακτήρων των παλιών φιλμ. Μπορεί ο Μαρκ Γουόλμπεργκ να αιχμαλωτίζει το μάτι με την ψυχραιμία του, αλλά λίγο μας πείθει ότι είναι καθηγητής αγγλικής φιλολογίας και ταυτόχρονα αυτοκαταστροφικός χαρτοπαίκτης. Από την άλλη, η ιστορία είναι δεμένη, στρωτή και προσφέρει μια ψυχαγωγική θέαση.

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

19 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *