
Εντιμότατοι Διαρρήκτες
- The Code
- Thick as Thieves
- 2009
- ΗΠΑ
- Αγγλικά, Ρωσικά, Ολλανδικά
- Αστυνομική, Γκανγκστερική, Δράσης, Θρίλερ
- 09 Ιουλίου 2009
Ο Κιθ Ρίπλεϊ, ένας χαλαρός και πανούργος αρχικλέφτης, ζει σύμφωνα με τον “κώδικα των κλεφτών”: κάνε τη δουλειά, προστάτευσε τον συνεργάτη σου, μη δειλιάσεις και ποτέ μα ποτέ μη συνεργαστείς με την αστυνομία. Ο Κιθ έχει βάλει στο μάτι τα δύο τελευταία αυγά Faberge που φτιάχτηκαν ποτέ, τα οποία φυλάσσονται σε μια απόρθητη αποθήκη, ώστε να μπορέσει να εξοφλήσει το χρέος του στη ρωσική μαφία. Για την πολύπλοκη αυτή ληστεία συνεργάζεται με τον Τζακ, έναν νεαρό κλέφτη, και με την πανέμορφη αλλά και ευφυή Άλεξ. Όλα δείχνουν να πηγαίνουν σύμφωνα με το σχέδιο, μέχρι που κάποιος, ή κάποια, σπάει τον Κώδικα…
Σκηνοθεσία:
Mimi Leder
Κύριοι Ρόλοι:
Morgan Freeman … Keith Ripley
Antonio Banderas … Gabriel Martin
Radha Mitchell … Alexandra ‘Alex’ Korolenko
Robert Forster … Samuel Weber
Rade Serbedzija … Nicky Petrovitch/Viktor Korolenko
Marcel Iures … Vitaly Zykov
Tom Hardy … ντετέκτιβ Michaels
Corey Johnson … ντετέκτιβ Voutiritsas
Constantine Gregory … Sergeev
Deobia Oparei … επιθεωρητής Rawls
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Ted Humphrey
Παραγωγή: Randall Emmett, Danny Lerner, Lori McCreary, Les Weldon
Μουσική: Atli Orvarsson
Φωτογραφία: Julio Macat
Μοντάζ: Martin Nicholson
Σκηνικά: Nelson Coates
Κοστούμια: Ane Crabtree
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Αρνητική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: The Code
- Ελληνικός Τίτλος: Εντιμότατοι Διαρρήκτες
- Εναλλακτικός Τίτλος: Thick as Thieves
Παραλειπόμενα
- Η Mimi Leder σκηνοθετεί ταινία μετά από 9 χρόνια, και ακολουθεί η επόμενη της μετά από επίσης 9. Από το 2000 κι έπειτα ενεργοποιείται κυρίως επί της μικρής οθόνης.
- Στη χώρα του, τις ΗΠΑ, κυκλοφόρησε κατευθείαν σε DVD. Και χωρίς τα εκεί εισιτήρια, εισέπραξε 6,8 εκατομμύρια δολάρια, έναντι μπάτζετ των 25.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 6/7/2009
Τη βασική της δουλειά την πετυχαίνει η Mimi Leder, αλλά πεθύμησα τα blockbuster της των 1990. Η «δουλειά» που προανέφερα είναι να διασκεδάσει τον θεατή, και με ένα καλό φίνις πετυχαίνει να σε αφήσει ευχαριστημένο. Για την ακρίβεια, χωρίς αυτό το φίνις θα κοιτιόσασταν μεταξύ σας, αναζητώντας τους λόγους επίσκεψης στην αίθουσα. Θα βρίσκατε κάποιους, αλλά λίγους. Οι λεγόμενες caper-movies έχουν καταναλώσει πολλή ευφυΐα με τα χρόνια, και η εν λόγω ληστεία δεν θα σας εντυπωσιάσει ούτε στο ελάχιστο. Ναι, η ληστεία ήταν οι λίγοι λόγοι…
Βασικά, η Leder θεωρεί περιττό να ασχοληθεί με τους χαρακτήρες της, ίσως επειδή δεν ξέρει πώς να δέσει αλλιώς το φινάλε. Αυτό στέκει ως δικαιολογία για τους δύο βασικούς, αλλά όχι για τους δεύτερους που είναι αόρατοι στην κυριολεξία. Μονάχα η Radha Mitchell είναι ορατότατη, αλλά όχι λόγω της επιμέλειας της Leder, αλλά για άλλους πιο ευνόητους λόγους. Ο Morgan Freeman θα μας εξέπληττε για την αντι-περσόνα του, αλλά πρόλαβε το Wanted και το «έκαψε» κι αυτό. Με τον Banderas, δε, καμία επαφή, και η μόνη χημεία που έχουν μεταξύ τους αφορά τα απωθούμενα ιόντα. Η Mimi Leder σκηνοθετεί σε μέσες ταχύτητες σαν μια μοντέρνα αμερικανική όσο και τηλεοπτική σκηνοθεσία. Σας απογοήτευσα τελείως; Κακώς. Όλα αυτά είναι σε δεύτερο διάβασμα, αφού σε πρώτο ισχύει ό,τι σας είπα στην άνω παράγραφο. Αν είχε και λίγο χιούμορ…
Βαθμολογία: