Ο Κλάρενς, αν και της πιάτσας, δυσκολεύεται στην προσπάθειά του να βελτιώσει τη ζωή τη δική του και της οικογένειάς του, να κάνει τον εαυτό του αντάξιο της γυναίκας που αγαπάει και να αποδείξει ότι είναι κάποιος. Εντυπωσιασμένος από τη δύναμη και τη δόξα του ανερχόμενου μεσσία και των αποστόλων του, ρισκάρει τα πάντα για να χαράξει το δικό του μονοπάτι προς μια θεϊκή ζωή, σε μια διαδρομή μέσα από την οποία βρίσκει τη λύτρωση και την πίστη, τη δύναμη και τη γνώση.
Σκηνοθεσία:
Jeymes Samuel
Κύριοι Ρόλοι:
LaKeith Stanfield … Clarence/Thomas
Omar Sy … Barabbas
Anna Diop … Varinia
RJ Cyler … Elijah
David Oyelowo … John
Micheal Ward … Judas Iscariot
Alfre Woodard … Mary
Brian Bovell … Joseph
Teyana Taylor … Mary Magdalene
Caleb McLaughlin … Dirty Zeke
Marianne Jean-Baptiste … Amina
Eric Kofi Abrefa … Jedediah
James McAvoy … Pontius Pilate
Benedict Cumberbatch … Benjamin
Chase Dillon … Cabbage
Nicholas Pinnock … Jesus
Babs Olusanmokun … Asher
Tom Glynn-Carney … Decimus
Tom Vaughan-Lawlor … Antoninus
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Jeymes Samuel
Παραγωγή: Jay-Z, James Lassiter, Tendo Nagenda
Μουσική: Jeymes Samuel
Φωτογραφία: Rob Hardy
Μοντάζ: Tom Eagles
Σκηνικά: Peter Walpole
Κοστούμια: Antoinette Messam
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: The Book of Clarence
- Ελληνικός Τίτλος: Η Βίβλος του Κλάρενς
Παραλειπόμενα
- Ο Jeymes Samuel υπέδειξε κλασικές βιβλικές ταινίες, όπως οι Δέκα Εντολές και το Μπεν-Χουρ, ως επιρροή για το χρήσιμο του χαρακτήρα του Κλάρενς.
- Τα ταμεία δεν δικαίωσαν την πρώτη ταινία του Jeymes Samuel που πήρε κανονική διανομή στις αίθουσες (η πρώτη, το The Harder They Fall, βγήκε μέσω του Netflix), αφού εισέπραξε 6,1 εκατομμύρια δολάρια, έναντι μπάτζετ των 40.
Μουσικά Παραλειπόμενα
- Από το σάουντρακ ξεχώρισε και κυκλοφόρησε ως σινγκλ το Hallelujah Heaven (Lil Wayne, Buju Banton και Shabba Ranks).
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 27/3/2024
Το μαύρο σινεμά μοιάζει να έχει περάσει σε μια άλλη διάσταση στα χέρια του Jeymes Samuel. Ο «The Bullitts» φαίνεται να έχει βαλθεί να ξαναγράψει την κινηματογραφική ιστορία, αυτή τη φορά όμως βάφοντας τη με το δικό του χρώμα. Το ότι ξεχειλίζει από ταλέντο είναι παραπάνω από βέβαιο, αλλά ξαναγράφει εντέλει κάτι, ή απλά κάνει ένα αποδεκτό πλέον από όλους -εννοώντας και του λευκούς- update εικόνων;
Ίσως βιαστούν οι ένθερμοι χριστιανοί να λιθοβολήσουν τη νέα ταινία του Samuel, μια και όπως συνήθως κρίνουν από τις αφίσες και όχι το περιεχόμενο. Ναι, φαντάζει βλασφημία να στριμώχνεις στη γνωστή βιβλική ιστορία έναν μαύρο απατεωνάκο που την έχει δει μεσσίας στη θέση του μεσσία. Έλα όμως που έχουμε μια καθαρή ταινία πίστης και μάλιστα θρησκευτικής, που όχι μόνο δεν έρχεται για να ακυρώσει τα ήδη υπάρχοντα ευαγγέλια, αλλά να τα επικυρώσει υπέρ κι ενός λαού που τα έχει στηρίξει με μεγαλύτερη θέρμη στις ΗΠΑ από τη λευκή κοινότητα.
Και μπορεί αυτό να κάνει καλό στην ψυχή του Samuel, αλλά γειώνει την ταινία του επικίνδυνα, σε μια ιστορία που δεν παίρνει πολλά από το χιούμορ της, αλλά κι αφήνει το μήνυμα να πατήσει με τα τέσσερα πόδια πάνω σε σκηνές που το «μετα-σινεμά» και η τεχνική του σκηνοθέτη θα μπορούσαν να έχουν κάνει θαύματα. Για τον κινηματογραφόφιλο είναι σημαντική η απόκλιση μιας τέτοιας ταινίας από την οπτική των Monty Pythons στο «Ένας Προφήτης…», αλλά και η στέρηση εικόνων που θα έφερναν ταραντινική φωτιά στην οθόνη, όπως είχαμε στο The Harder They Fall.
Φυσικά και δεν χρειάζεται να συμφωνείς με αυτά που έχει να πει ένας κινηματογραφιστής για να του αποδώσεις τα εύσημα για τον τρόπο που τα λέει, αλλά εδώ υπολειπόμαστε από μια ταινία που θα παρείχε ολοκληρωμένη απόλαυση. Το ταλέντο είναι πανταχού παρόν, αλλά η στράτευση του στο γκόσπελ παρελθόν κάνει ζημιά παρά ολοκληρώνει ορθά μια ενιαία σύνθεση.
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
