Οι Ρυθμιστές (2011)

ΣΥΝΟΨΗ

Ένας πολλά υποσχόμενος πολιτικός, ο Ντέιβιντ, λίγο πριν την είσοδό του στην αμερικανική γερουσία, γνωρίζει μια πανέμορφη μπαλαρίνα και την ερωτεύεται παράφορα. Τότε εμφανίζονται από το πουθενά κάποιοι μυστηριώδεις άντρες, οι οποίοι φαίνεται πως συνωμοτούν για να τους κρατήσουν χώρια. Ο Ντέιβιντ μαθαίνει πως οι άντρες αυτοί είναι Ρυθμιστές, απεσταλμένοι δηλαδή της Μοίρας, κι έχουν ως αποστολή τους να εμποδίσουν με κάθε τρόπο τη σχέση μεταξύ των δύο νέων. Ο ήρωάς μας καλείται να αποφασίσει αν θα ακολουθήσει πειθήνια το πεπρωμένο που άλλοι έχουν προδιαγράψει για εκείνον ή αν θα κάνει τη μεγάλη ανατροπή και θα ρισκάρει τα πάντα, ώστε να γίνει ο ίδιος κύριος της Μοίρας του, με όποιο κόστος κι αν αυτό συνεπάγεται.

Σκηνοθεσία:

George Nolfi

Κύριοι Ρόλοι:

Matt Damon … David Norris

Emily Blunt … Elise Sellas

Anthony Mackie … Harry Mitchell

John Slattery … Richardson

Michael Kelly … Charlie Traynor

Terence Stamp … Thompson

Donnie Keshawarz … Donaldson

Anthony Ruivivar … McCrady

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: George Nolfi

Παραγωγή: Bill Carraro, Michael Hackett, Chris Moore, George Nolfi

Μουσική: Thomas Newman

Φωτογραφία: John Toll

Μοντάζ: Jay Rabinowitz

Σκηνικά: Kevin Thompson

Κοστούμια: Kasia Walicka-Maimone

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.

Τίτλοι

Αυθεντικός Τίτλος: The Adjustment Bureau
Ελληνικός Τίτλος: Οι Ρυθμιστές

Σεναριακή Πηγή

Διήγημα: Adjustment Team του Philip K. Dick.

Παραλειπόμενα

Ντεμπούτο στη σκηνοθεσία για τον σεναριογράφο George Nolfi.
Στο διήγημα αλλά και στα πρώτα στάδια του σεναρίου, ο Νόρις είναι ένας απλός κτηματομεσίτης, αλλά το τελικό σενάριο τον άλλαξε σε πολιτικό.
Η Abbie Cornish πέρασε από οντισιόν για κάποιον ρόλο χωρίς επιτυχία.
Η τελική σκηνή στην οροφή του Rockefeller Center γυρίστηκε 4 μήνες μετά από την υπόλοιπη ταινία, αφού ήταν ένα νέο φινάλε που ανέτρεψε το ήδη γυρισμένο. Σε εκείνο το αρχικό φινάλε εμφανίζονταν και η Shohreh Aghdashloo (ως Θεός). Από το τελικό μοντάζ κόπηκε τελείως και η Daniel Dae Kim, που ερμήνευε μια υπάλληλο του “γραφείου” ονόματι Χέντερσον.
Το κόστος του φιλμ ήταν στα 50,2 εκατομμύρια δολάρια. Τα δε κέρδη έφτασαν στα 127,9.

Μουσικά Παραλειπόμενα

Ο Richard Ashcroft συνεισφέρει στο φιλμ με δύο τραγούδια: Future’s Bright και Are You Ready?.

ΚΡΙΤΙΚΗ

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 25/2/2011

Από ρομαντική πλευράς, είναι μία από τις πιο όμορφες ιστορίες των τελευταίων χρόνων. Μια ταινία που κρύβεται πίσω από το ισχυρό προσωπείο της επιστημονικής φαντασίας και παράγει άκρατο ρομαντισμό, όμορφα συναισθήματα και μια περίεργη αίσθηση ελπίδας κι απογοήτευσης, μεγαλείου και μικρότητας. Είναι, όμως, και μια συγγενική ταινία του Inception και του Matrix, κατασκευάζοντας ένα νέο σύμπαν, προσαρμόζοντας ό,τι ξέρουμε στη δική της φιλοσοφία. Νοήματα μην αναζητήσετε, υπάρχουν αλλά είναι δυσδιάκριτα και καλυμμένα πίσω από τη φαντασία. Αυτό, όμως, που σας υπόσχομαι είναι πως θα πάθετε αυτό που έπαθα κι εγώ. Φεύγοντας από το έργο και για κάμποσα λεπτά, ψαχνόμουν γύρω μου για να συντονιστώ με την πραγματικότητα. Μια τεράστια επιτυχία του έργου που αν δεν ήταν σεμνό, θα έγραφε ιστορία…

Ακούγεται λίγο παράδοξο. Τι κακό υπάρχει σε κάτι που είναι σεμνό; Η ταινία του Nolfi δεν αποποιείται ποτέ τη χολιγουντιανή της διάσταση, δεν τολμά σκηνοθετικά, κάτι το φυσιολογικό αφού ο δημιουργό της είναι φρέσκος στη συγκεκριμένη ιδιότητα κι εργάζεται υπό την σκιά του κειμένου ενός Philip K. Dick. Αυτό υποβιβάζει τη δυναμική του, κάτι στο οποίο βοηθάει το γεγονός πως έχουμε ταινία επιστημονικής φαντασίας με ουσιαστική απουσία ειδικών εφέ. Έλα, όμως, που το ζευγάρι Damon-Blunt είναι να το πιεις στο ποτήρι και το φιλμ πετυχαίνει εκεί που τόσα και τόσα άλλα αμερικανικά απέτυχαν παταγωδώς: στο να συγκινήσει αληθινά και βαθιά. Δεν σας αποκαλύπτω τίποτα περί της εξέλιξης της πλοκής, ούτε θα έπρεπε άλλωστε, αλλά σας υπόσχομαι πως για πολλούς από εσάς, η ταινία θα γίνει η νέα «επίσημη αγαπημένη»…

Βαθμολογία: