Αφού το Εντερπράιζ επισκευάζεται, το νέο πως το σκάφος θα παροπλιστεί σοκάρει το πλήρωμα. Ακόμα χειρότερα, ο Δρ. ΜακΚόι φέρεται αλλόκοτα. Ο πατέρας του νεκρού Σποκ επισκέπτεται τον πλοίαρχο Κερκ και του λέει πως ο γιατρός φέρει το πνεύμα του γιου του. Ο Κερκ ζητάει άδεια να επιστρέψει στη Γένεσης και να διασώσει τον Σποκ, αφού είναι σίγουρος πως έχει επιβιώσει.

Σκηνοθεσία:

Leonard Nimoy

Κύριοι Ρόλοι:

William Shatner … κυβερνήτης James T. Kirk

DeForest Kelley … Δρ Leonard ‘Bones’ McCoy

James Doohan … Montgomery ‘Scotty’ Scott

George Takei … Hikaru Sulu

Walter Koenig … Pavel Chekov

Nichelle Nichols … Nyota Uhura

Merritt Butrick … Δρ David Marcus

Christopher Lloyd … κυβερνήτης Kruge

Leonard Nimoy … Spock

Robin Curtis … υποπλοίαρχος Saavik

Merritt Butrick … Δρ David Marcus

Carl Steven … Spock (9 ετών)

John Larroquette … Maltz

Judith Anderson … αρχιέρεια Βάλκαν

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Harve Bennett

Παραγωγή: Harve Bennett

Μουσική: James Horner

Φωτογραφία: Charles Correll

Μοντάζ: Robert F. Shugrue

Σκηνικά: John E. Chilberg II

Κοστούμια: Robert Fletcher

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: Star Trek III: The Search for Spock
  • Ελληνικός Τίτλος: Σταρ Τρεκ Νο 3: Αναζητώντας τον Μίστερ Σποκ
  • Εναλλακτικός Τίτλος: Star Trek: The Search for Spock
  • Εναλλακτικός Ελλ. Τίτλος: Σταρ Τρεκ ΙΙΙ: Αναζητώντας τον Σποκ

Άμεσοι Σύνδεσμοι

Σεναριακή Πηγή

  • Χαρακτήρες franchiseStar Trek του Gene Roddenberry.

Παραλειπόμενα

  • Μαζί με το δεύτερο και το τέταρτο μέρος αποτελούν μια κοινή υποενότητα.
  • Ο Harve Bennett έγραψε το σενάριο από το τέλος στην αρχή, επικεντρωμένος στην καταστροφή του Εντερπράιζ.
  • Ο Nicholas Meyer δεν επέστρεψε στη σκηνοθεσία, παρά την επιτυχία του δεύτερου μέρους που ώθησε στην άμεση δημιουργία κι αυτού, επειδή ήταν κάθετος επί αλλαγών που είχαν γίνει στο φινάλε δίχως τη συγκατάθεση του.
  • Όχι μόνο δεν είχε αιτήματα για την επιστροφή του αυτή τη φορά, αλλά ο Leonard Nimoy ενθουσιάστηκε τόσο από το δεύτερο μέρος, που ζήτησε εδώ ο ίδιος και τη σκηνοθετική καρέκλα.
  • Αυτή τη φορά τα ειδικά εφέ τα ανέλαβε η Industrial Light & Magic του George Lucas. Αλλά και πάλι έγινε κάποια εξοικονόμηση σε σκηνικά από προηγούμενα μέρη.
  • Τα μέτρα ασφαλείας κατά τα γυρίσματα ήταν ιδιαίτερα υψηλά, επειδή η Paramount δεν ήθελε να διαρρεύσει καμία πληροφορία πάνω στην τύχη του Σποκ.
  • Ο πρόεδρος Ronald Reagan διοργάνωσε μια ιδιωτική προβολή για φίλους, αλλά δήλωσε ότι δεν του άρεσε τόσο πολύ.
  • Θετική και πάλι η κίνηση στα ταμεία. Τα κέρδη έφτασαν στα 87 εκατομμύρια δολάρια, έναντι ενός μπάτζετ των 16.
  • Το 2013, η ταινία αποσύρθηκε για κάποιες ημέρες από το πρόγραμμα του Netflix, επειδή οι υπότιτλοι των γλωσσών των Κλίνγκον και των Βάλκαν δεν θεωρήθηκαν ακριβείς.

Μουσικά Παραλειπόμενα

  • Ο Nimoy ήθελε από τον φίλο του, Leonard Rosenman, να αναλάβει τη σύνθεση, αλλά πείστηκε ότι δίχως τον James Horner δεν θα υπήρχε ομαλή συνέχεια από το δεύτερο μέρος.

Κριτικός: Νίκος Ρέντζος

Έκδοση Κειμένου: 11/6/2016

Κάθε φορά που επιστρέφω σε κάποιο από τα φιλμ του Σταρ Τρεκ, με πρωταγωνιστές το αρχικό πλήρωμα, νιώθω σαν να κάνω μια βόλτα με παλιούς γνωστούς στα μέρη που έχω αγαπήσει. Θυμάμαι, ανακαλύπτω νέα πράγματα, επανεκτιμώ και γενικά νιώθω πάντα ευχαριστημένος στο τέλος, σίγουρος ότι δεν είναι η τελευταία φορά που κάνω βόλτα στο κατάστρωμα του Εντερπράιζ. Όσα κι αν γνωρίζω για την εξέλιξη κάθε ταινίας, δεν νιώθω να μου στερεί ιδιαίτερα πράγματα αυτό, ούτε και σε ταινίες της σειράς που αρχικά δεν με κέρδισαν, όπως το Αναζητώντας τον Μίστερ Σποκ. Κι όμως, με τα χρόνια, το τρίτο φιλμ της σειράς κατάφερε να με κάνει να αναθεωρήσω και να το δω με άλλο μάτι.

Η πρώτη ταινία της σειράς (Σταρ Τρεκ: Η Ταινία) δεν είχε και την πιο θερμή υποδοχή στην εποχή της, γιατί φάνηκε να μην έχει όλα εκείνα τα στοιχεία που έκαναν την τηλεοπτική σειρά τόσο δημοφιλή με το πέρασμα των χρόνων, αλλά το 1982, με την Οργή του Καν, η μηχανή του Εντερπράιζ παίρνει για τα καλά μπροστά. Δύο χρόνια μετά, έρχεται το Αναζητώντας τον Μίστερ Σποκ και η αποστολή είναι δύσκολη καθώς πρέπει να κρατήσει το επίπεδο υψηλά στα μάτια των θαυμαστών της σειράς, που με την Οργή του Καν είχαν φτάσει σε επίπεδα έκστασης ανεπανάληπτα. Ο Λέοναρντ Νιμόι, λοιπόν, αναλαμβάνει να σκηνοθετήσει το φιλμ και αφήνοντας τον Σποκ στην άκρη για τα 3/4 της ταινίας, καταφέρνει να δουλέψει ως σκηνοθέτης και να δώσει ένα ικανοποιητικότατο αποτέλεσμα. Δεν έχουμε ένα τόσο δυνατό φιλμ όσο το προηγούμενο, αλλά έχουμε μια καθαρή ιστορία επιστημονικής φαντασίας με ανθρωποκεντρικά στοιχεία, αντάξια της φήμης του δημιουργήματος του Τζιν Ρόντενμπερι. Αυτή ήταν πάντα η κινητήρια δύναμη του Σταρ Τρεκ: ο άνθρωπος, όσο κι αν αυτό ξενίζει σε μια σειρά επιστημονικής φαντασίας. Ο Νιμόι το γνωρίζει αυτό καλά και στήνει την ιστορία του γύρω από τη σχέση των μελών του Εντερπράιζ, βάζοντας ωστόσο σε πρώτο πλάνο τον Κερκ και μετατρέποντας το φιλμ κάποιες στιγμές σε προσωπική υπόθεση του Σάτνερ.

Δεν έχει υπάρξει καλύτερη στιγμή για το overacting του Σάτνερ από το τρίτο Σταρ Τρεκ. Ο κάπτεν δίνει ρεσιτάλ εδώ όταν σωριάζεται στα πόδια της καρέκλας του κυβερνήτη και φωνάζει, καθοδηγούμενος από μια εσωτερική οργή, «κάθαρμα, Κλίνγκον, σκότωσες τον γιο μου!», εις διπλούν. Ό,τι και να πεις μετά από αυτό για τον ερμηνευτικό τρόπο του Σάτνερ είναι λίγο. Ο άνθρωπος που έκανε το overacting συνώνυμο του εαυτού του και που κανείς δεν έχει καταφέρει ποτέ να το κάνει όπως αυτός. Δεν θυμάμαι ποτέ να νιώθω τέτοια ικανοποίηση από μια τόσο υπερβολική ερμηνεία. Τα σέβη μου, παντοτινέ κάπτεν Κερκ!

Κι αν ο Σάτνερ είναι καθαρά πιο μπροστά από τους υπόλοιπους εδώ, αυτό που ξεχωρίζει σε κάθε φιλμ της σειράς είναι η εξαιρετική χημεία που έχουν όλοι οι βασικοί πρωταγωνιστές. Ο άνθρωπος που επέλεξε αρχικά τους ηθοποιούς έπεσε διάνα. Χωρίς ιδιαίτερες ερμηνευτικές ικανότητες οι περισσότεροι, απολύτως ταιριαστοί όμως, τόσο μεταξύ τους όσο κι ως χαρακτήρες ξεχωριστά.

Στον ρόλο του κακού βρίσκουμε έναν Κλίνγκον, τον Κρουγκ, με τη μορφή του Κρίστοφερ Λόιντ, έναν χρόνο πριν τη μεγάλη επιτυχία του Επιστροφή στο Μέλλον και τον ρόλο της ζωής του. Ο Λόιντ μέχρι τότε ήταν γνωστός για τον ρόλο του στην κωμική σειρά Taxi, αλλά εδώ καταφέρνει να πείσει σε έναν διαφορετικό ρόλο και να δώσει έναν από τους αξιόλογους κακούς της σειράς.

Τα ειδικά εφέ είναι άλλο ένα δυνατό σημείο του φιλμ του Νιμόι. Ακόμα και σήμερα φαίνεται η πολύ καλή δουλειά που έγινε στον τομέα αυτόν, και σε μια εποχή που το CGI χρησιμοποιείται ασύστολα, το Αναζητώντας τον Μίστερ Σποκ με έκανε να νιώσω μια απίστευτη νοσταλγία για εκείνη την εποχή, ακόμα και για τα «ξεπερασμένα» ειδικά εφέ, τις μινιατούρες και τα τεράστια στούντιο που λειτουργούσαν ως το έδαφος των άγνωστων πλανητών. Πιστέψτε με, δεν μου έλειψε καθόλου το ψηφιακό εφέ.

Ξέρω ότι οι εποχές αλλάζουν, ότι τα πράγματα προχωράνε μπροστά και η εξέλιξη δεν σταματά και τα λοιπά και τα λοιπά. Υπάρχει, όμως, κάτι στην ψυχή ολόκληρου αυτού του αρχικού franchise, που δεν μπορείς να το βρεις πια σήμερα. Η τύχη, οι συγκυρίες, η ψυχή και το μεράκι των ανθρώπων που μπλέχτηκαν στο σύμπαν του Σταρ Τρεκ είναι μοναδικά. Σε ένα φιλμ που μπορεί να μην είναι από τα κορυφαία της σειράς, όπως αυτό, το τρίτο, είναι όλα αυτά διακριτά. Είναι ένα φιλμ που έχει προβλήματα, αλλά για έναν φίλο του franchise είναι αδιάφορα, καθώς όλα όσα ζητά και όσα έχει μάθει να περιμένει από το Σταρ Τρεκ βρίσκονται εκεί. Δεν είναι ένα φιλμ που στέκεται μόνο του, και αυτό είναι το κυριότερο πρόβλημα για όσους δεν είναι οικείοι με το σύμπαν που έφτιαξε ο Ρόντενμπερι, αλλά, και πάλι, δεν είναι όλα για όλους.

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

24 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *