
Εκτίοντας την ποινή του στο υψίστης ασφαλείας σωφρονιστικό ίδρυμα του Σινγκ Σινγκ για ένα έγκλημα που δεν διέπραξε, ο Ντιβάιν Τζ. βρίσκει νόημα στη ζωή του μέσα από τη θεατρική ομάδα της φυλακής, όπου συμμετέχει μαζί με άλλους συγκρατούμενούς του.
Σκηνοθεσία:
Greg Kwedar
Κύριοι Ρόλοι:
Colman Domingo … John “Divine G” Whitfield
Clarence Maclin … Clarence ‘Divine Eye’ Maclin
Sean San Jose … Mike Mike
Paul Raci … Brent Buell
David Giraudy … David ‘Dap’ Giraudy
Patrick Griffin … Patrick ‘Preme’ Griffin
Jon-Adrian Velazquez … Jon-Adrian Velazquez
Sean Dino Johnson … Sean ‘Dino’ Johnson
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Clint Bentley, Greg Kwedar
Στόρι: Clint Bentley, Greg Kwedar, Clarence Maclin, John Divine G Whitfield
Παραγωγή: Clint Bentley, Greg Kwedar, Monique Walton
Μουσική: Bryce Dessner
Φωτογραφία: Pat Scola
Μοντάζ: Parker Laramie
Σκηνικά: Ruta Kiskyte
Κοστούμια: Desira Pesta
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Πολύ θετική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Sing Sing
- Ελληνικός Τίτλος: Η Παράσταση του Σινγκ Σινγκ
Σεναριακή Πηγή
- Βιβλίο: The Sing Sing Follies του John H. Richardson.
- Βιβλίο: Breakin’ The Mummy’s Code του Brent Buell.
Κύριες Διακρίσεις
- Υποψήφιο για Όσκαρ πρώτου αντρικού ρόλου (Colman Domingo), διασκευασμένου σεναρίου και τραγουδιού (Like a Bird).
- Υποψήφιο για Χρυσή Σφαίρα πρώτου αντρικού ρόλου (Colman Domingo) σε δράμα.
- Υποψήφιο για Bafta πρώτου αντρικού ρόλου (Colman Domingo), δεύτερου αντρικού ρόλου (Clarence Maclin) και σεναρίου.
Παραλειπόμενα
- Όχι μόνο βασίζεται στο αληθινό πρόγραμμα αποκατάστασης μέσω των τεχνών της υψίστης ασφαλείας φυλακής του Σινγκ Σινγκ, που ξεκίνησε το 1996, αλλά πρώην τρόφιμοι των φυλακών που παρακολούθησαν το εν λόγω πρόγραμμα ερμηνεύουν τον εαυτό τους.
- Όλο το καστ και το επιτελείο, επαγγελματικές και μη, συμφώνησαν να πάρουν ίσο αλλά και το χαμηλότερο δυνατό μισθό, με αύξηση αυτού εάν υπήρχαν θετικές εισπράξεις. Αυτή η χαμηλή αξίωση έφερε γρήγορα χρηματοδότες: την A24 και την Black Bear Pictures.
- Τα γυρίσματα ολοκληρώθηκαν μέσα σε 19 ημέρες. Αυτά πραγματοποιήθηκαν σε ανενεργές σωφρονιστικές εγκαταστάσεις, με τους πρώην κρατούμενους του καστ να αισθάνονται δύσκολα επιστρέφοντας σε τέτοια μέρη.
- Όλη η ταινία γυρίστηκε σε φιλμ 16mm (αναλογία οθόνης 1.66:1).
- Για την προώθηση του φιλμ, η A24 διοργάνωσε ελεύθερες για το κοινό προβολές, με οικοδεσπότες τους: Common, Stephanie Hsu, Liza Koshy, Natasha Lyonne, Bette Midler, Gabrielle Union, αλλά και την ομάδα μπάσκετ των Brooklyn Nets.
- Η πρεμιέρα έγινε στο φεστιβάλ του Τορόντο του 2023, αλλά μόλις το καλοκαίρι του 2024 ξεκίνησε η διανομή της στις αίθουσες.
Μουσικά Παραλειπόμενα
- Οι Adrian Quesada και Abraham Alexander ερμηνεύουν για την ταινία το Like a Bird.
Κριτικός: Ορέστης Μαλτέζος
Έκδοση Κειμένου: 25/9/2024
Όσο κι αν φέρνει στον νου τη λογική ενός docudrama, η “Παράσταση του Σινγκ Σινγκ” είναι μια ασυνήθιστη ταινία που αποφεύγει τους κώδικες τόσο μιας ανακατασκευασμένης αληθινής ιστορίας όσο και ενός δράματος φυλακών. Η σκηνοθεσία του Greg Kwedar περισσότερο θυμίζει εκείνη των αδερφών Taviani στο “Ο Καίσαρας Πρέπει να Πεθάνει” καθώς επικεντρώνεται στην τελετουργική πλευρά της αναπαράστασης και ευνοεί μια κεκλεισμένων-των-θυρών φυσικότητα, είτε μιλάμε για κελιά είτε ακόμα και εξωτερικούς χώρους όπου το μακρινό γαλάζιο του ουρανού παρέχει μια αναμορφωτική όσο και λυτρωτική επιθυμία για απόδραση όχι φυσική αλλά νοητική.
Πρωτίστως απουσιάζει η γοητεία και η αναστάτωση που προκαλεί το “περιθωριακό” στοιχείο στους θεατές, από τους οποίους ο Kwedar αφαιρεί την ασφάλεια του εξωτερικού παρατηρητή, μετατρέποντάς τους σε μία ακόμα ύπαρξη μαζί με τους έγκλειστους πρωταγωνιστές του. Με την έμφαση να δίνεται στο φθαρμένο κομμάτι της ψυχής, το οποίο μοιραζόμαστε μαζί τους ως αποδέκτες καθημερινής βίας, ο Kwedar προσφέρει μια ματιά στην ομορφιά και το συναίσθημα που μπορεί να γεννήσει η δύναμη της τέχνης -καλής ή κακής δεν έχει σημασία- και σταδιακά να γιατρέψει και να απελευθερώσει τα κομμάτια αυτά της ύπαρξης που το έχουν ανάγκη.
Δύο δυνάμεις της φύσης έρχονται αντιμέτωπες μεταξύ τους και καταλήγουν να συνθέτουν μια ωδή για την κατάκτηση της φιλίας. Από τη μια έχουμε τον Divine G, στον οποίο ο Colman Domingo αποδίδει με την ερμηνεία του πλήρη δικαιοσύνη σε ένα παιχνίδι ανάμεσα στην εσωτερική γαλήνη και τη βαθιά επιθυμία για δημιουργία μέσω των λέξεων. Από την άλλη, έχουμε τον Divine Eye, ο οποίος υποδύεται τον εαυτό του με μια λανθάνουσα ευαισθησία κρυμμένη πίσω από ένα ακατέργαστο προσωπείο ανδρείας. Η σύγκρουση ξεκινά με τον δεύτερο να αντικρούει την ηγετική μορφή του καταξιωμένου θεατρικού συγγραφέα, φέρνοντας στο προσκήνιο μια πρακτική ανάγκη για διαφυγή και σύντομα δίνει τη θέση της στη συμπόρευση. Η οργανωμένη γαλήνη του ενός συνδυάζεται με τη χαοτική ενέργεια του άλλου. Η διαδικασία που ξεκινάει με το απλό ερώτημα “κωμωδία ή δράμα” μετατρέπεται σε μια καθημερινή δημιουργία οικειότητας, όπου σκληροτράχηλοι άντρες αποκτούν αυτό που ακόμα και η μελλοντική ελπίδα για μια ζωή έξω από τα κάγκελα της φυλακής δεν μπορεί να προσφέρει: έναν ασφαλή χώρο έκφρασης.
Αυτός ο πολύτιμος χώρος όμως είναι εύθραυστος. Οι χαρακτήρες έρχονται συνεχώς αντιμέτωποι με τις ταπεινωτικές εμπειρίες που επιβάλλει ο εγκλεισμός τους και το ευρύ φάσμα της αδικίας που τους οδήγησε σε αυτόν, και ο Kwedar έχει πάντα την κάμερά του ανοιχτή για να καταγράψει αυτές τις σκηνές δημιουργώντας ένταση. Υπάρχει πίεση που ασκείται στους χαρακτήρες, και ο Kwedar τη μεταδίδει ισάξια στους θεατές χωρίς να γίνεται ποτέ εμφανής η συνεισφορά του. Κυρίως φανερώνει αυτό που αρνούμαστε να αναγνωρίσουμε: ότι στον κόσμο της σκληρότητας είμαστε όλοι φυλακισμένοι, αλλά υπάρχουν διέξοδοι που οφείλουμε να αναζητήσουμε αν θέλουμε να επιβιώσουμε.
Βαθμολογία:
0 κακή | 1 μέτρια | 2 ενδιαφέρουσα | 3 καλή | 4 πολύ καλή | 5 αριστούργημα