
Δεν Είναι για τα Μούτρα σου
- She's Out of My League
- 2010
- ΗΠΑ
- Αγγλικά, Ουκρανικά
- Αισθηματική, Κομεντί, Κωμωδία
- 17 Ιουνίου 2010
Ο Κερκ, ένας συνηθισμένος τύπος, υπάλληλος αεροδρομίου, δεν έχει κανέναν άλλο στόχο στη ζωή του, παρά μονάχα την επανασύνδεσή του με την πρώην αγαπημένη του. Όταν συναντά τη Μόλι, την τέλεια γυναίκα, κι αρχίζει να βγαίνει μαζί της, κανείς δεν μπορεί να το πιστέψει. Ούτε καν ο ίδιος. Όμως, η επιρροή των φίλων του σε συνδυασμό με τη δική του χαμηλή αυτοεκτίμηση πυρπολούν την πιθανότητα ευόδωσης και μακροημέρευσης του παράδοξου αυτού ειδυλλίου. Άραγε θα τα καταφέρουν να ζήσουν καλά κι εμείς καλύτερα;
Σκηνοθεσία:
Jim Field Smith
Κύριοι Ρόλοι:
Jay Baruchel … Kirk Kettner
Alice Eve … Molly McCleish
Krysten Ritter … Patty
T.J. Miller … Wendell ‘Stainer’
Nate Torrence … Devon
Mike Vogel … Jack
Lindsay Sloane … Marnie
Debra Jo Rupp … Κα Kettner
Adam LeFevre … Κος Kettner
Geoff Stults … Cam
Jessica St. Clair … Debbie
Andy Daly … Κος Fuller
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Sean Anders, John Morris
Παραγωγή: Jimmy Miller, Eric L. Gold
Μουσική: Michael Andrews
Φωτογραφία: Jim Denault
Μοντάζ: Dan Schalk
Σκηνικά: Clayton Hartley
Κοστούμια: Molly Maginnis
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: She’s Out of My League
- Ελληνικός Τίτλος: Δεν Είναι για τα Μούτρα σου
Παραλειπόμενα
- Η ταινία ήταν έτοιμη από το 2008.
- Πρωτόλεια κινηματογραφική σκηνοθεσία για τον Jim Field Smith, μετά από τρεις μικρού μήκους ταινίες.
- Οι γονείς της Alice Eve στην ταινία είναι και οι πραγματικοί της γονείς.
- Δεν βλέπουμε ποτέ στην πραγματικότητα γυμνά σημεία του Jay Baruchel, μια και μετά από απαίτηση του ίδιου πρόκειται για σωσία.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 18/5/2010
Το να «χτυπήσεις» κάποια πάνω από τα κυβικά σου ήταν από τα αγαπημένα θέματα των νεανικών 1980. Είναι ένα θέμα που αν θέλεις να το δεις με αξιοπρέπεια, δεν μπορείς να μην αποφύγεις αρκετά κλισέ. Έτσι κι αλλιώς, δουλεύει στο υποσυνείδητο από μόνο του, αφού όσο κι αν έχεις αυτοπεποίθηση, πάντα υπάρχει το άπιαστο που σε πονάει. Ο Jim Field Smith αγγίζει τον «πόνο» αυτό με ιδιαίτερη ευαισθησία, και παρουσιάζει μια συναισθηματικά ορθή ιστορία, κρύβοντας επιμελώς πίσω από μια σωστή κινηματογράφηση μια βασική του αδυναμία. Η ταινία είναι πρώτιστα κωμωδία…
Βρισκόμαστε στην σχολή Apatow, κι ευτυχώς ο Morris δεν είναι απατεώνας, απλά ένας μαθητής. Ελεγχόμενη πρόκληση χωρίς σεξισμό, χαλαρό κλίμα, χιούμορ κυρίως από τους δεύτερους χαρακτήρες, παραπλήσιες σεναριακές ιδέες με τα 1980. Ο σκηνοθέτης παίρνει άριστα στην εφαρμογή, αλλά χάνει αρκετά στο κωμικό στοιχείο. Ο Jay Baruchel ταιριάζει με αυτό που ζητάει η ταινία (απόγονος του Patrick Dempsey), αλλά δεν είναι Rogen. Η χαλαρότητα δεν εμπλουτίζεται από δυνατά αστεία και η έκρηξη δεν θα έρθει ποτέ. Δεν υπάρχει στιγμή που να σας αποσυντονίσει από το γενικά ευχάριστο κλίμα, αλλά λίγοι θα ερωτευτούν όσα βλέπουν. Σε γενικές γραμμές, είναι μια ενδιαφέρουσα ρομαντική κωμωδία που δεν σε βγάζει ποτέ από τα ρούχα σου, αλλά δεν σε κάνει να πετάξεις και τη σκούφια σου…
Βαθμολογία: