Δεν Είναι για τα Μούτρα σου (2010)

ΣΥΝΟΨΗ

Ο Κερκ, ένας συνηθισμένος τύπος, υπάλληλος αεροδρομίου, δεν έχει κανέναν άλλο στόχο στη ζωή του, παρά μονάχα την επανασύνδεσή του με την πρώην αγαπημένη του. Όταν συναντά τη Μόλι, την τέλεια γυναίκα, κι αρχίζει να βγαίνει μαζί της, κανείς δεν μπορεί να το πιστέψει. Ούτε καν ο ίδιος. Όμως, η επιρροή των φίλων του σε συνδυασμό με τη δική του χαμηλή αυτοεκτίμηση πυρπολούν την πιθανότητα ευόδωσης και μακροημέρευσης του παράδοξου αυτού ειδυλλίου. Άραγε θα τα καταφέρουν να ζήσουν καλά κι εμείς καλύτερα;

Σκηνοθεσία:

Jim Field Smith

Κύριοι Ρόλοι:

Jay Baruchel … Kirk Kettner

Alice Eve … Molly McCleish

Krysten Ritter … Patty

T.J. Miller … Wendell ‘Stainer’

Nate Torrence … Devon

Mike Vogel … Jack

Lindsay Sloane … Marnie

Debra Jo Rupp … Κα Kettner

Adam LeFevre … Κος Kettner

Geoff Stults … Cam

Jessica St. Clair … Debbie

Andy Daly … Κος Fuller

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Sean Anders, John Morris

Παραγωγή: Jimmy Miller, Eric L. Gold

Μουσική: Michael Andrews

Φωτογραφία: Jim Denault

Μοντάζ: Dan Schalk

Σκηνικά: Clayton Hartley

Κοστούμια: Molly Maginnis

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.

Τίτλοι

Αυθεντικός Τίτλος: She’s Out of My League
Ελληνικός Τίτλος: Δεν Είναι για τα Μούτρα σου

Παραλειπόμενα

Η ταινία ήταν έτοιμη από το 2008.
Πρωτόλεια κινηματογραφική σκηνοθεσία για τον Jim Field Smith, μετά από τρεις μικρού μήκους ταινίες.
Οι γονείς της Alice Eve στην ταινία είναι και οι πραγματικοί της γονείς.
Δεν βλέπουμε ποτέ στην πραγματικότητα γυμνά σημεία του Jay Baruchel, μια και μετά από απαίτηση του ίδιου πρόκειται για σωσία.

ΚΡΙΤΙΚΗ

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 18/5/2010

Το να «χτυπήσεις» κάποια πάνω από τα κυβικά σου ήταν από τα αγαπημένα θέματα των νεανικών 1980. Είναι ένα θέμα που αν θέλεις να το δεις με αξιοπρέπεια, δεν μπορείς να μην αποφύγεις αρκετά κλισέ. Έτσι κι αλλιώς, δουλεύει στο υποσυνείδητο από μόνο του, αφού όσο κι αν έχεις αυτοπεποίθηση, πάντα υπάρχει το άπιαστο που σε πονάει. Ο Jim Field Smith αγγίζει τον «πόνο» αυτό με ιδιαίτερη ευαισθησία, και παρουσιάζει μια συναισθηματικά ορθή ιστορία, κρύβοντας επιμελώς πίσω από μια σωστή κινηματογράφηση μια βασική του αδυναμία. Η ταινία είναι πρώτιστα κωμωδία…

Βρισκόμαστε στην σχολή Apatow, κι ευτυχώς ο Morris δεν είναι απατεώνας, απλά ένας μαθητής. Ελεγχόμενη πρόκληση χωρίς σεξισμό, χαλαρό κλίμα, χιούμορ κυρίως από τους δεύτερους χαρακτήρες, παραπλήσιες σεναριακές ιδέες με τα 1980. Ο σκηνοθέτης παίρνει άριστα στην εφαρμογή, αλλά χάνει αρκετά στο κωμικό στοιχείο. Ο Jay Baruchel ταιριάζει με αυτό που ζητάει η ταινία (απόγονος του Patrick Dempsey), αλλά δεν είναι Rogen. Η χαλαρότητα δεν εμπλουτίζεται από δυνατά αστεία και η έκρηξη δεν θα έρθει ποτέ. Δεν υπάρχει στιγμή που να σας αποσυντονίσει από το γενικά ευχάριστο κλίμα, αλλά λίγοι θα ερωτευτούν όσα βλέπουν. Σε γενικές γραμμές, είναι μια ενδιαφέρουσα ρομαντική κωμωδία που δεν σε βγάζει ποτέ από τα ρούχα σου, αλλά δεν σε κάνει να πετάξεις και τη σκούφια σου…

Βαθμολογία: