Ευρισκόμενη για διακοπές στο Λονδίνο, η μαθητευόμενη αμερικανίδα δημοσιογράφος Σόντρα Πράνσκι θα επισκεφτεί το πολύχρωμο βαριετέ του Μεγάλου Σπλεντίνι, ίσως του πιο ξεπερασμένου ταχυδακτυλουργού του κόσμου. Ανεβαίνοντας στη σκηνή ως εθελόντρια για το επόμενο νούμερο του, όμως, θα βρεθεί μπροστά σε μια τεράστια έκπληξη, όταν μέσα στο μαγικό κουτί που είναι κλεισμένη θα την επισκεφτεί το φάντασμα του βετεράνου ρεπόρτερ Τζο Στρόμπελ, αποκαλύπτοντας της μια συγκλονιστική είδηση: ο διάσημος στους αριστοκρατικούς κύκλους Πίτερ Λάιμαν, γόνος πάμπλουτης οικογένειας κι ένας από τους πιο περιζήτητους γαμπρούς της πόλης, είναι ο καταζητούμενος από τις αρχές δολοφόνος της τράπουλας, Η φιλόδοξη Σόντρα, έχοντας μέσα της το δημοσιογραφικό σαράκι, με τη συνεργασία του Μάγου, θα προσπαθήσει να εντοπίσει την αλήθεια, σε μια θεωρία που αρχικά μοιάζει σαν χαλκευμένη φάρσα.

Σκηνοθεσία:

Woody Allen

Κύριοι Ρόλοι:

Scarlett Johansson … Sondra Pransky

Woody Allen … Sid Waterman

Hugh Jackman … Peter Lyman

Ian McShane … Joe Strombel

Charles Dance … Κος Malcolm

Romola Garai … Vivian

Kevin McNally … Mike Tinsley

Julian Glover … λόρδος Lyman

Victoria Hamilton … Jan

Fenella Woolgar … Jane Cook

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Woody Allen

Παραγωγή: Letty Aronson, Gareth Wiley

Φωτογραφία: Remi Adefarasin

Μοντάζ: Alisa Lepselter

Σκηνικά: Maria Djurkovic

Κοστούμια: Jill Taylor

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: Scoop
  • Ελληνικός Τίτλος: Scoop

Παραλειπόμενα

  • Ο κεντρικός χαρακτήρας αρχικά είχε γραφτεί για κάποια πιο ώριμη σε ηλικία κι επαγγελματία δημοσιογράφο, αλλά προσαρμόστηκε ειδικά για τη Johansson. Η επιλογή της έγινε μέσω της παρατήρησης του Allen ότι η νεαρή ηθοποιός στο Match Point έβγαζε μια κωμική ποιότητα.
  • Ο Charles Dance υποστήριξε ότι ο αμερικανός δημιουργός δεν του έδωσε καμία υπόδειξη για την ερμηνεία του, και επίσης ότι του είπε να έρθει στο πλατό με το δικό του κοστούμι, αντί να περιμένει να τον ντύσουν.
  • Παρότι γυρίστηκε εξολοκλήρου στο Λονδίνο (δεύτερη συνεχόμενη ταινία του Allen εκεί), δεν πήρε ποτέ διανομή για τις σκοτεινές αίθουσες της Βρετανίας. Παρόμοια τύχη στην ίδια χώρα είχε και το Παίζοντας στα Τυφλά (2002).

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής

Έκδοση Κειμένου: 15/8/2011

Ο Γούντι Άλεν είναι από τους ελάχιστους δημιουργούς του σινεμά, που για να γυρίσει μία ταινία κάθε χρόνο, μπορεί να χαραμίσει χρήματα και κόπο απλά για να περάσει ευχάριστα την ώρα του. Αλλά ταυτόχρονα είναι κι από τους ελάχιστους που μπορούν να μετατρέψουν αυτή την «κατασπατάληση» σε ένα ευχάριστο διάλειμμα για τον θεατή. Το «Scoop», δυστυχώς ή ευτυχώς, ανήκει σε αυτή την κατηγορία του γουντιαλενικού σύμπαν, όπου παρακολουθείς δίχως κανέναν προβληματισμό μια παλαβή ιστορία ιντελεκτουάλ μεν, απλοϊκού δε χιούμορ. Η ομορφιά της Σκάρλετ Γιόχανσον, η αριστοκρατική όψη του Χιου Τζάκμαν και η αιωνίως συμπαθητικά κωμική περσόνα του Άλεν αρκούν για να δέσει το γλυκό σε ένα σενάριο που βασίζεται σε λίγες ιδέες, αλλά αρκετές ατάκες. Ακόμα και το μαύρο χιούμορ είναι ανάλαφρο, αλλά σημασία έχει ότι το όλο θέαμα είναι χαριτωμένο.

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

15 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *