Όταν ο Φιν απολύεται από την μπάντα του, αντιμετωπίζει ένα βουνό από χρέη και φυσικά την κατάθλιψη. Κατά λάθος αναλαμβάνει χρέη αναπληρωματικού δάσκαλου στην τετάρτη τάξη ενός πρότυπου, αυστηρού σχολείου και από κει και μετά… ξεκινάει η απόλυτη κατάρρευση κάθε έννοιας πειθαρχίας, αλλά και μια νέα ευκαιρία για τον Φιν να βρεθεί στον μεγάλο διαγωνισμό ροκ συγκροτημάτων.
Σκηνοθεσία:
Richard Linklater
Κύριοι Ρόλοι:
Jack Black … Dewey Finn
Joan Cusack … Rosalie ‘Roz’ Mullins
Mike White … Ned Schneebly
Sarah Silverman … Patty Di Marco
Miranda Cosgrove … Summer ‘Tinkerbell’ Hathaway
Joey Gaydos Jr. … Zack ‘Zack-Attack’ Mooneyham
Kevin Alexander Clark … Freddy ‘Spazzy McGee’ Jones
Rivkah Reyes … Katie ‘Posh Spice’
Robert Tsai … Lawrence ‘Mr. Cool’
Frank Whaley … υπεύθυνος διαγωνισμού
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Mike White
Παραγωγή: Scott Rudin
Μουσική: Craig Wedren
Φωτογραφία: Rogier Stoffers
Μοντάζ: Sandra Adair
Σκηνικά: Jeremy Conway
Κοστούμια: Karen Patch
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Πολύ θετική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: School of Rock
- Ελληνικός Τίτλος: Ένα Σχολείο Πολύ Ροκ
- Εναλλακτικός Τίτλος: The School of Rock
Κύριες Διακρίσεις
- Υποψήφιο για Χρυσή Σφαίρα πρώτου αντρικού ρόλου (Jack Black) σε κωμωδία/μιούζικαλ.
Παραλειπόμενα
- Ο Mike White εμπνεύστηκε το σενάριο μέσα από το The Langley Schools Music Project. Πρόκειται για μια σειρά ηχογραφήσεων που έγιναν το 1976-77, όπου παιδιά δημοτικών σχολείων ερμήνευαν ποπ και ροκ επιτυχίες της εποχής. Αυτό έκανε την εμφάνιση του στη δισκογραφία μόλις 25 χρόνια αργότερα και έγινε cult επιτυχία.
- Η σκηνή όπου ο δάσκαλος βουτάει με ανεπιτυχία στο κοινό δεν υπάρχει τυχαία, μια και ο Jack Black υπήρξε στο παρελθόν μάρτυρας ενός τέτοιου περιστατικού, με τον Ian Astbury των The Cult.
- Όλα τα παρατσούκλια των παιδιών βγήκαν από το μυαλό του Jack Black.
- Τα παιδιά είναι αυτά που παίζουν και στην πραγματικότητα τα όργανα και ακούγονται στα φωνητικά, όπως και ο Black στην κιθάρα (με εξαίρεση όμως τα σόλο). Ήταν ένας όρος αυτός του Richard Linklater για να συμφωνήσει να κάνει την ταινία.
- Σχεδόν όλα τα παιδιά κάνουν εδώ το κινηματογραφικό τους ντεμπούτο. Ανάμεσα σε αυτά και η 10χρονη τότε Miranda Cosgrove (η μικρότερη του καστ), που άμεσα θα γίνει αστέρι πρώτης γραμμής για το κανάλι Nickelodeon.
- Η ταινία πέτυχε να γίνει η πιο εμπορική μουσική κωμωδία όλων των εποχών, μέχρι τουλάχιστον την έλευση του Pitch Perfect 2 (2015). Με μπάτζετ 35 εκατομμύρια δολάρια, εισέπραξε 131,3.
- Το 2013 το σενάριο μετατράπηκε σε θεατρικό μιούζικαλ, υπό τη μουσική επένδυση του Andrew Lloyd Webber και κείμενο του Julian Fellowes.
- Το 2016 εμφανίστηκε στο κανάλι Nickelodeon μια πιο οικογενειακού ύφους τηλεοπτική διασκευή, που κράτησε για τρεις κύκλους. Εκεί τον κύριο Φιν τον ερμηνεύει ο Tony Cavalero.
- Από το 2008 ο Jack Black είχε αναφέρει ότι η πιθανότητα για κάποιο σίκουελ ήταν υπό εξέταση. Αργότερα αναφέρθηκε ότι ο Richard Linklater είχε συμφωνήσει, και ότι ο Mike White θα έγραφε ένα σενάριο με τίτλο School of Rock 2: America Rock. Προς απογοήτευση των φαν, το 2015 και πάλι ο Black ήταν που δήλωσε πως το σχέδιο δεν είχε παρθεί με σοβαρότητα και δεν φαίνονταν να προχωράει ποτέ.
Μουσικά Παραλειπόμενα
- Η μπάντα των The Mooney Suzuki είναι πίσω τόσο από το ομότιτλο τραγούδι της ταινίας, βοηθώντας ηχητικά τον Jack Black και τα παιδιά.
- Στο σάουντρακ περιλαμβάνεται το Immigrant Song των Led Zeppelin, κι ενώ η διάσημη χαρντ ροκ μπάντα έχει παρελθόν στο να δίνει εξαιρετικά δύσκολα την άδεια χρήσης κομματιών τους για τον κινηματογράφο ή την τηλεόραση. Για να τους πείσουν, ο Linklater κινηματογράφησε τον Black στο πλάι χιλίων φαν (που ούρλιαζαν) σε ένα βίντεο που τους παρακαλούσε να δώσουν την άδεια.
- Το συγκρότημα που αναφέρεται μουσικά και λεκτικά περισσότερο από κάθε άλλο στο φιλμ είναι οι AC/DC. Δεν είναι δύσκολο όμως να αντιληφθεί κάποιος ότι ο Jack Black έχει ως πρότυπο για τον ρόλο του τον Angus Young, ειδικά εμφανιζόμενος στον διαγωνισμό Battle of the Bands.
Γκαλερι φωτογραφιων
