Στις ΗΠΑ εισβάλουν αιφνιδίως οι Βορειοκορεάτες. Δύο αδέρφια καταφέρνουν να διαφύγουν στα βουνά με έξι φίλους τους, καθώς οι οικογένειές τους βρίσκονται αιχμάλωτες σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Οι οκτώ φυγάδες πρέπει να επιβιώσουν κάτω από δύσκολες συνθήκες, αλλά και να βρουν τον τρόπο να σώσουν την πόλη τους από τον κλοιό των στρατιωτικών δυνάμεων.
Σκηνοθεσία:
Dan Bradley
Κύριοι Ρόλοι:
Chris Hemsworth … Jed Eckert
Josh Peck … Matt Eckert
Josh Hutcherson … Robert Kitner
Adrianne Palicki … Toni Walsh
Isabel Lucas … Erica Martin
Connor Cruise … Daryl Jenkins
Edwin Hodge … Danny Jackson
Jeffrey Dean Morgan … αρχιλοχίας Andrew Tanner
Brett Cullen … αστυνόμος Tom Eckert
Will Yun Lee … λοχαγός Cho
Matt Gerald … λοχίας Hodges
Michael Beach … ταγματάρχης Jenkins
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Carl Ellsworth, Jeremy Passmore
Παραγωγή: Beau Flynn, Tripp Vinson
Μουσική: Ramin Djawadi
Φωτογραφία: Mitchell Amundsen
Μοντάζ: Richard Pearson
Σκηνικά: Dominic Watkins
Κοστούμια: Catherine George
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Αρνητική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Red Dawn
- Ελληνικός Τίτλος: Κόκκινη Αυγή
Άμεσοι Σύνδεσμοι
- Η Κόκκινη Αυγή (1984)
Σεναριακή Πηγή
- Σενάριο: Η Κόκκινη Αυγή (1984) των Kevin Reynolds, John Milius.
Παραλειπόμενα
- Ριμέικ της Κόκκινης Αυγής του 1984, αυτή τη φορά όμως οι εχθροί δεν είναι Σοβιετικοί αλλά από τη Βόρεια Κορέα.
- Μοναδική σκηνοθετική δουλειά του Dan Bradley, βετεράνου στη διεύθυνση των κασκαντέρ.
- Ήταν να βγει τον Ιούνιο του 2010, αλλά η MGM αντιμετώπιζε οικονομικές δυσκολίες. Το αρχικό κείμενο ήθελε ως εχθρούς τους Κινέζους (παρότι μια πρώιμη εκδοχή ήθελε να είναι αμερικανοί τρομοκράτες), και την ίδια εποχή ο ιστότοπος The Awl είχε διαρρεύσει αποσπάσματα του σεναρίου, ξεσηκώνοντας διαμαρτυρίες από πλευράς Κινέζων. Εντέλει, το 2011 ανακοινώθηκε η αλλαγή της εθνικότητας των “εχθρών”, ώστε η ταινία να μπορέσει να κινηθεί κανονικά και στη γιγάντια αυτή αγορά της Άπω Ανατολής.
- Το φιλμ κόστισε 65 εκατομμύρια δολάρια, αλλά έβγαλε 50,9.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 9/11/2020
Εμείς έχουμε και λέμε για την Υπολοχαγό Νατάσα, όπου η Αλίκη έκανε προσωπικό πόλεμο στους Γερμανούς. Και μπορεί η συγκεκριμένη να τα έβαλε με ολόκληρο στρατό για χάρη των εθνικών φρονημάτων που προωθούσε τότε η χούντα, αλλά όπως και να ‘χει, η Ελλάδα είχε βαρβάτο και αληθινότατο αντάρτικο. Στην περίπτωση της Κόκκινης Αυγής, οι Αμερικανοί απλά φαντασιώνονται ότι έχουν σκλαβωθεί από μια χώρα περίπου 12 φορές μικρότερη σε πληθυσμό, και μια ομάδα σχολικού ράγκμπι είναι που έχει αναλάβει τον ανταρτοπόλεμο…
Αν το ορίτζιναλ μέρος ήταν ένα ακόμα κεφάλαιο της φουλ από προπαγάνδας δεκαετίας του 1980, κάτι που πλέον αποδεχόμαστε ως μια ρετρό κατάσταση, η ταινία του Dan Bradley ούτε ως προς αυτό δεν μπορεί να αναζητήσει δικαιολογίες για την ύπαρξη της. Χάθηκαν, βρε παιδάκι μου, οι εξωγήινοι;
Άντε, ας μη σταθούμε άλλο σε αυτό το κομμάτι, περνώντας στη χολιγουντιανή φαντασίωση μιας οποιαδήποτε ταινίας δράσης. Μα ούτε εδώ έχεις να αντλήσεις πολλά πράγματα. Στα συν ότι πασχίζει εν μέρει να έχει μια αγωνία, και να σε βάλει σε ένα τριπάκι πως πρόκειται για ρεαλιστική συνθήκη, και όχι απλά ένα σαν όλα τα άλλα φιλμ του είδους. Ως young-adult, πάλι, που στην ουσία είναι, μπορεί ίσως να πιάσει τον σφυγμό ενός κοινού που είδε τα Hunger Games αποκομμένα από την όποια νοηματική τους.
Γιατί από εκεί και πέρα, ο Josh Peck ξεφτιλίζει τα κωμικά του χρόνια στην τηλεόραση προσπαθώντας να πείσει ως νέος Stallone (σε όλες του μάλιστα τις εκφάνσεις), ο Chris Hemsworth είναι ο κόκορας ανάμεσα σε παιδιά που λογικά δεν έχουν περάσει ούτε από έξω από σχολή ερμηνευτικής, και η όλη δράση ελάχιστα διαφέρει από παραγωγές που γυρίζονται αποκλειστικά για το βίντεο, και στις οποίες οι κακοί είναι απελπιστικά άστοχοι. Ούτε όμως και επική αίσθηση υπάρχει, μια και κοτζάμ εισβολή στις ΗΠΑ έχει περιοριστεί σε μια μικρή κωμόπολη, όπου οι βορειοκορεάτες εισβολείς είναι περισσότεροι κι από τους κατοίκους. Με αυτή τη λογική, σε πόλεις σαν το Λος Άντζελες πόσοι πήγαν και πού βρέθηκαν τόσοι;..
Κρατάμε ότι ως ανεγκέφαλη ταινία δράσης έχει κάποιες σκηνούλες που δεν μασάς τα νύχια σου από βαρεμάρα, και ότι πρέπει να είναι η αγαπημένη ταινία του Κιμ Γιονγκ-ουν, που ούτε στα όνειρα του δεν θα έβλεπε με άλλο τρόπο να έχει κάνει κατοχή σε αμερικανικά εδάφη…
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
