Στο Ντιτρόιτ του κοντινού μέλλοντος, το σταθερά δημοφιλές σπορ της πυγμαχίας έχει περάσει πλέον σε άλλο επίπεδο. Πάνω στο ρινγκ, τις γροθιές τους διασταυρώνουν γιγαντόσωμα ανθρωπόμορφα ρομπότ. Ο Τσάρλι Κέντον, ξεπεσμένος μποξέρ, αναζητά την ευκαιρία να επιστρέψει για μία τελευταία φορά στις μέρες της δόξας. Όταν κάποια μέρα ο Μαξ, ο ανήλικος γιος του με τον οποίο είχαν αποξενωθεί, ανακαλύπτει τυχαία ένα εγκαταλειμμένο και μισοκατεστραμμένο ρομπότ παλιάς τεχνολογίας, ο Τσάρλι, ο οποίος έχει γίνει εξπέρ στο να κατασκευάζει μάχιμους ρομπο-πυγμάχους από παλιοσίδερα, αποφασίζει να τα παίξει όλα για όλα. Με τη βοήθεια του γιου του θα προπονήσουν το ρομπότ τους για τη διεκδίκηση του τίτλου.

Σκηνοθεσία:

Shawn Levy

Κύριοι Ρόλοι:

Hugh Jackman … Charlie Kenton

Dakota Goyo … Max Kenton

Evangeline Lilly … Bailey Tallet

Anthony Mackie … Finn

Olga Fonda … Farra Lemkova

Karl Yune … Tak Mashido

Kevin Durand … Ricky

Hope Davis … θεία Debra

James Rebhorn … Marvin

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: John Gatins

Στόρι: Dan Gilroy, Jeremy Leven

Παραγωγή: Shawn Levy, Susan Montford, Don Murphy

Μουσική: Danny Elfman

Φωτογραφία: Mauro Fiore

Μοντάζ: Dean Zimmerman

Σκηνικά: Tom Meyer

Κοστούμια: Marlene Stewart

 

  • Κυριότερη Προβολή στην Ελλάδα: Διανομή στις αίθουσες.
  • Παγκόσμια Κριτική Αποδοχή (Μ.Ο.): Μέτρια.

Τίτλοι

Αυθεντικός Τίτλος: Real Steel

Ελληνικός Τίτλος: Real Steel

Σεναριακή Πηγή

  • Διήγημα: Steel του Richard Matheson.

Κύριες Διακρίσεις

  • Υποψήφιο για Όσκαρ ειδικών εφέ.

Παραλειπόμενα

  • Βασίζεται σε ένα διήγημα του Richard Matheson, που εκδόθηκε το 1956 στο περιοδικό The Magazine of Fantasy & Science Fiction, ενώ το 1963 αποτέλεσε τη βάση για τηλεοπτικό επεισόδιο της σειράς The Twilight Zone.
  • Για τα εφέ των ρομπότ, χρησιμοποιήθηκε η τεχνική του animatronic και του motion capture.
  • Ως σχέδιο, η ταινία χτίζονταν από το 2003. Σε κάποιο σημείο ήταν ο Peter Berg που έδειξε ενδιαφέρον να την αναλάβει.

Μουσικά Παραλειπόμενα

  • Οι The Crystal Method, ένα γκρουπ που θαύμαζε ο σκηνοθέτης, έγραψαν δύο νέα τραγούδια για την ταινία: το Make Some Noise και το Undefeated.

Εξωτερικοί Σύνδεσμοι

Κριτικός: Χάρης Καλογερόπουλος

Έκδοση Κειμένου: 29/6/2012

Ο σκηνοθέτης Σον Λέβι («Night at the Museum») μοιάζει ώρες-ώρες σαν πνευματικό παιδί του Στίβεν Σπίλμπεργκ, και στο παρόν φιλμ ακόμη περισσότερο. Ο νεαρός επιπόλαιος πατέρας (Χιου Τζάκμαν, μάνατζερ μάχιμων ρομπότ) και ο μικρός γιος του (Ντακότα Γκόγιο) που ποτέ μέχρι τώρα δεν είχε γνωρίσει, είναι εξίσου παιδιά και μέσω ενός παλιού ρομπότ-σαράβαλου που επισκευάζουν και προωθούν στα ριγκ, φτάνουν στην ολοκλήρωση των συναισθηματικών τους δεσμών, ενώ η ιστορία του ασήμαντου αουτσάιντερ ρομπότ που «έχει ψυχή» (βασικά, προβολή της ψυχής των ηρώων) συγκινεί. Πρόκειται για κράμα βίντεο-γκέιμ και αθλητικής ταινίας, δανειζόμενο από το πρώτο την όλη τεχνική και από το δεύτερο τα ρινγκ. Τα ψηφιακά εφέ είναι άψογα, αλλά δεν κάνουν τη διαφορά που επιφέρουν τα αληθινά ρομπότ. Ψυχαγωγικό, μάλλον για όλες τις ηλικίες, και με την αγωνία που χρειάζεται μια ταινία αδρεναλίνης.

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

15 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *