Poseidon
- Poseidon
- 2006
- ΗΠΑ
- Αγγλικά, Ισπανικά
- Δράσης, Θρίλερ, Καταστροφής, Περιπέτεια
- 06 Ιουνίου 2006
Παραμονή πρωτοχρονιάς και το υπερπολυτελές κρουαζιερόπλοιο Ποσειδών ταξιδεύει στον Βόρειο Ατλαντικό μεταφέροντας περισσότερους από χίλιους επιβάτες, που αναμένουν διασκεδάζοντας την έλευση του νέου χρόνου. Ξαφνικά ένα τεράστιο κύμα ύψους 100 μέτρων θα κτυπήσει το σκάφος, με συνέπεια να το αναποδογυρίσει, σκορπώντας τον τρόμο και τον πανικό στον κόσμο. Με τον χρόνο να κυλά αμείλικτος εις βάρος τους, μια ομάδα επιζώντων πρέπει να βρει τρόπο να βγει στην επιφάνεια.
Σκηνοθεσία:
Wolfgang Petersen
Κύριοι Ρόλοι:
Josh Lucas … Dylan J. Johns
Kurt Russell … Robert Ramsey
Richard Dreyfuss … Richard Nelson
Emmy Rossum … Jennifer Ramsey
Jacinda Barrett … Maggie James
Mike Vogel … Christian Sanders
Jimmy Bennett … Conor James
Mia Maestro … Elena Morales
Kevin Dillon … Lucky Larry
Freddy Rodriguez … Marco Valentin
Andre Braugher … πλοίαρχος Michael Bradford
Fergie … Gloria
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Mark Protosevich
Παραγωγή: Mike Fleiss, Akiva Goldsman, Duncan Henderson, Wolfgang Petersen
Μουσική: Klaus Badelt
Φωτογραφία: John Seale
Μοντάζ: Peter Honess
Σκηνικά: William Sandell
Κοστούμια: Erica Edell Phillips
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Poseidon
- Ελληνικός Τίτλος: Poseidon
Άμεσοι Σύνδεσμοι
- Η Περιπέτεια του Ποσειδώνα (1972)
- Κόλαση στο Ναυάγιο του Ποσειδώνα (1979)
Σεναριακή Πηγή
- Μυθιστόρημα: The Poseidon Adventure του Paul Gallico.
Κύριες Διακρίσεις
- Υποψήφιο για Όσκαρ ειδικών εφέ.
Παραλειπόμενα
- Τρίτη διασκευή του βιβλίου του Paul Gallico (1969), αφού εκτός από την κλασική εκδοχή του 1972 από τον Ronald Neame, βγήκε ακριβώς μία χρονιά πριν, το 2005, μια τηλεταινία με τους Adam Baldwin, Rutger Hauer, Steve Guttenberg και C. Thomas Howell.
- Δανειζόμενοι έμπνευση από το φιλμ του 1972 (όπου γυρίστηκε εν μέρει μέσα στο Queen Mary), οι δημιουργοί σχεδίασαν μεγάλο μέρος του εσωτερικού του πλοίου έχοντας ως πρότυπο το Queen Mary 2. Βέβαια, η κεντρική σάλα χρειάστηκε να φτιαχτεί εις διπλούν στο στούντιο: μία κανονική και μία ανάποδη. Όλα δε όσα αφορούσαν το αναποδογύρισμα του καραβιού, εσωτερικά κι εξωτερικά, έγιναν αποκλειστικά μέσω ψηφιακών εφέ.
- Το βιβλίο ρεκόρ των Guinness τοποθέτησε το φιλμ στην κορυφή της πιο λεπτομερούς καταγραφής καραβιού μέσω ψηφιακών εφέ.
- Η Lindsay Lohan απέρριψε τον ρόλο της Τζένιφερ.
- Ο Michael Bay προτίμησε το Νησί από το να αναλάβει σκηνοθετικά αυτό.
- Το αρχικό μοντάζ ήταν στα 123 λεπτά. Από τα 25 λεπτά που κόπηκαν, τα 20 αφορούσαν σκηνές πριν την εμφάνιση του κύματος.
- Ο Richard Dreyfuss είχε δηλώσει επανειλημμένα ότι δέχτηκε τον συγκεκριμένο ρόλο καθαρά για τα χρήματα. Μάλιστα, το 2017 είχε επισημάνει πως αυτά έστειλαν τον γιο του στο κολέγιο.
- Το μπάτζετ έφτασε ως τα 160 εκατομμύρια δολάρια, ενώ τα κέρδη σταμάτησαν στα 181,7. Προσθέτοντας όμως κι όσα ξοδεύθηκαν για την προώθηση και τη διανομή, η Warner Bros. μπήκε συνολικά μέσα 69 εκατομμύρια δολάρια.
Μουσικά Παραλειπόμενα
- Η Fergie ερμηνεύει τον μικρό χαρακτήρα της τραγουδίστριας του πλοίου, και ακούγεται στα Won’t Let You Fall και Bailamos.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 25/7/2021
Μία από αυτές τις ταινίες που δαπανήθηκαν τόσα χρήματα, που όλο και κάτι αντιπροσωπεύουν ως προς το πού θα πέσει με ενδιαφέρον το μάτι μας. Και μάλιστα την ανέλαβε ένα κατάλληλο άτομο, μια κι ο Wolfgang Petersen δεν αποποιήθηκε ποτέ τον αέρα του παραδοσιακού μπλοκμπάστερ, ούτε θέλει να σε κάνει να ξεχάσεις τελείως το ορίτζιναλ. Το πλοίο όμως μπάζει νερά…
Ναι πανάκριβο, αλλά για 160 εκατομμύρια δολάρια κόστος δεν του φαίνεται. Πέρα από την εντυπωσιακή σκηνή του αρχικού χαμού, που όμως δεν κρατάει δα και ιδιαίτερα, είμαστε εγκλωβισμένοι σε σκηνικά που μυρίζουν στούντιο. Ο γερμανός σκηνοθέτης κάνει εδώ το λάθος να μην εκμεταλλευτεί τον όγκο τού να έχεις ένα τεράστιο υπερωκεάνειο και εκατοντάδες κομπάρσους στη διάθεση σου, μικρογραφώντας πολύ γρήγορα το θέαμα. Λίγα από τα πλατό που παρελαύνουν παραπέμπουν σε υπερθέαμα, ενώ δεν λειτουργεί το κλειστοφοβικό κλίμα που αντιπαρατίθεται, μια κι εξαρχής έχουν δοθεί υποσχέσεις για «large» θέαμα.
Βέβαια, αυτά όλα συγχωρούνται από τη στιγμή που παράγεται μια αγωνία και μια συνεχόμενη ένταση, κάτι όμως που μας οδηγεί στη σεναριακή κενότητα. Δεν χρειάζεται να ανατρέξει κανείς στην κλασική εκδοχή του 1972 για να αντιπαραβάλει το ένα με το άλλο σενάριο ώστε να ανακαλύψει ότι κάτι εδώ μέσα λείπει σε οικτρό βαθμό. Φαίνεται από μόνο του στο ότι οι χαρακτήρες γίνονται ελάχιστα οικείοι στον θεατή, μια και είτε μαθαίνουμε λίγα για αυτούς, είτε είναι λειψή η αλληλεπίδραση μεταξύ τους. Σε αυτό προσθέτει και η παρουσία του Josh Lucas, όπου ακόμα και σε μια ταινία που δεν ασχολείται με ερμηνείες, υπολείπεται χιλιόμετρα από τους Kurt Russell, Richard Dreyfuss. Όσο για τις γυναίκες της παρέας, κάποιος θα πρέπει να γνωρίζει πολύ καλά το για ποιες ηθοποιούς μιλάμε, μια και τείνουν να μην ξεχωρίζουν μεταξύ τους μέσα στη δράση.
Η ώρα λοιπόν περνάει, και περνάει με τα βασικά θετικά ενός φιλμ που επιδιώκει να γεμίσει για τα καλά τις αίθουσες (ασχέτως αν δεν το πέτυχε σε βαθμό που θα ήθελε). Αλλά ενώ ο Petersen είχε το δημιουργικό φιλότιμο να μην αφήσει τα ειδικά εφέ να καταπιούν το καστ του, αυτό δυστυχώς ήταν ήδη φροντισμένο από το ίδιο χέρι που έγραψε πως δεν τυχαίνει να βρουν κανέναν επιζώντα οι ήρωες στο διάβα τους, αλλά κι ότι μια σχεδία πανέτοιμη τούς περιμένει ακριβώς εκεί που μέλλει να βουτήξουν στον απέραντο ωκεανό. Κάτι σαν φουσκωτός από μηχανής θεός…
Βαθμολογία: