Φωτιά Πάνω από την Πομπηία
- Pompeii
- 2014
- ΗΠΑ
- Αγγλικά
- Αισθηματική, Δράσης, Έπος, Εποχής, Καταστροφής, Περιπέτεια
- 20 Φεβρουαρίου 2014
Καλοκαίρι του 79 μ.Χ. Ένας σκλάβος που ανήκει σε έναν πλούσιο πλοιοκτήτη ονειρεύεται κάποια στιγμή να γίνει ελεύθερος άνθρωπος και να παντρευτεί την κόρη του αφέντη του. Αυτό που δεν γνωρίζει είναι πως έχει ήδη πουληθεί αλλού και η κοπέλα που αγαπάει προορίζεται για έναν διεφθαρμένο συγκλητικό της Ρώμης. Κι ενώ αυτός βρίσκεται παγιδευμένος σε ένα πλοίο, ο Βεζούβιος εκρήγνυται και γεμίζει με λάβα και τρόμο την πόλη της Πομπηίας. Εκεί είναι κι ο καλύτερος φίλος του σκλάβου, ένας μονομάχος, παγιδευμένος στην αρένα της πόλης. Καθώς όλα πνίγονται στη λάβα, ο σκλάβος είναι ορκισμένος να πάει εκεί και να σώσει αυτούς που αγαπάει.
Σκηνοθεσία:
Paul W.S. Anderson
Κύριοι Ρόλοι:
Kit Harington … Milo
Emily Browning … Cassia
Kiefer Sutherland … Quintas Attius Corvus
Carrie-Anne Moss … Aurelia
Jared Harris … Severus
Adewale Akinnuoye-Agbaje … Atticus
Jessica Lucas … Ariadne
Joe Pingue … Graecus
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Janet Scott Batchler, Lee Batchler, Michael Robert Johnson
Παραγωγή: Paul W.S. Anderson, Jeremy Bolt, Don Carmody, Robert Kulzer
Μουσική: Clinton Shorter
Φωτογραφία: Glen MacPherson
Μοντάζ: Michele Conroy
Σκηνικά: Paul D. Austerberry
Κοστούμια: Wendy Partridge
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Pompeii
- Ελληνικός Τίτλος: Φωτιά Πάνω από την Πομπηία
Παραλειπόμενα
- Για τον ρόλο της Ορέλια, υποψήφια ήταν η σύζυγος του σκηνοθέτη, Milla Jovovich. Ακόμα κι έτσι, το πέρασμα της από το πλατό των γυρισμάτων έγινε θέμα σε ανάλογες στήλες.
- Η Carrie-Anne Moss είχε αρκετά μεγαλύτερο ρόλο επί της ταινίας, αλλά ψαλιδίστηκε στο μοντάζ.
- Η Paz Vega είχε έναν μικρό ρόλο αρχιέρειας, που όμως κόπηκε τελείως, και μάλιστα στα αρχικά στάδια επεξεργασίας του φιλμ.
- Ο Kit Harington χρειάστηκε να περάσει ένα εξαντλητικό πρόγραμμα προπόνησης ειδικά για τον εδώ του ρόλο. Ο ίδιος είχε πει ότι αυτό περιελάβανε γυμναστήριο επί 3 φορές την ημέρα και 6 ημέρες την εβδομάδα. Όσο για το αποτέλεσμα, οι εικασίες μετά το trailer που ήθελαν να έχει δεχτεί ψηφιακή επεξεργασία το σώμα του, απλά αποδείχτηκαν εσφαλμένες.
- Γυρίστηκε στον Καναδά, με το μεγαλύτερο μέρος να είναι εσωτερικά, εντός των Cinespace Film Studios. Υπάρχουν όμως και κάποια μικρά εξωτερικά πλάνα από την αυθεντική Πομπηία.
- Σε κάποιες σκηνές υπήρχαν ακόμα και 300 κομπάρσοι.
- Έσχατη ταινία για την FilmDistrict, πριν αποκτηθεί από τη Focus Features.
- Εδώ φορτώθηκε ο Kiefer Sutherland τη μοναδική του υποψηφιότητα στα Χρυσά Βατόμουρα.
- Ενώ κάποια σημαντικά στοιχεία πάρθηκαν από τις πλέον αξιόπιστες ιστορικές πηγές που υπάρχουν, ο Anderson τόνισε ότι τον ενδιέφερε πρωτίστως η διαβάθμιση της αγωνίας από το να κάνει ιστορική ταινία.
- Από την αρχική διάρκεια των 130 λεπτών, κόπηκαν 24 για την έξοδο στις αίθουσες. Στο Home Cinema υπάρχει αυτό το κομμένο υλικό.
- Με το κόστος να φτάνει τα 100 εκατομμύρια δολάρια, οι εισπράξεις των 117,8 όρισαν την ταινία ως εμπορική αποτυχία.
- Η ταινία βγήκε και τρισδιάστατη.
Κριτικός: Σπύρος Δούκας
Έκδοση Κειμένου: 19/2/2014
Η «Πομπηία» του Paul W.S. Anderson είναι ένα κλασικό αμερικανικό μπλοκ-μπάστερ, όπου κυριαρχεί κατά βάση το θέαμα συνδυασμένο με την επική μουσική και καθ` όλη τη διάρκεια, φροντίζει να καθοδηγεί, ή καλύτερα να εκβιάζει τα όποια συναισθήματα πρέπει να γεννηθούν στον θεατή. Με ένα πολύ αξιοπρεπές καστ, που περιλαμβάνει τους Emily Browning, Carrie-Anne Moss και στον ρόλο του αδίστακτου ρωμαίου αξιωματούχου Κόρβου τον επιβλητικό, μα τετριμμένο Kiefer Sutherland, η ταινία θέλει για άλλη μια φορά να συνδυάσει με τον πιο συνηθισμένο δυνατό τρόπο επικών διαστάσεων μάχες, έντονη αποπνιχτική δράση και ένα love-story που αποτελεί λίγο-πολύ στην ολότητά του το σχεδόν ανύπαρκτο κατά τα άλλα σενάριο. Το κοινό στο οποίο απευθύνεται είναι φυσικά προκαθορισμένο, λόγω των εμπορικών σκοπών της και η βία, αν και διαποτίζει ολόκληρη την ταινία, φροντίζει πάντα να μην ξεφεύγει από τα επιτρεπτά για PG-13 πλαίσια.
Παρόλα αυτά, δεν θα το λέγαμε κακό κι αυτό γιατί διαθέτει μια πρωτοποριακότητα, από τη στιγμή που επιχειρεί κι επιτυγχάνει αρκετά σωστά να αποτελέσει ένα μείγμα υπερθεάματος τύπου Emmerich με φυσικές καταστροφές αλά «2012», με μια ιστορία τοποθετημένη σε ένα μακρινό παρελθόν, με ένα σκοτεινό, χαοτικό φόντο, την Πομπηία της αντίστοιχης ιστορικής εποχής, και συνεχών, αδιάκοπων αρχαιοπρεπών μαχών. Όλα τα παραπάνω συνθέτουν ένα χορταστικό και ιδιαίτερα απολαυστικό έργο, που αν και από κάποιο σημείο και μετά ξεφεύγει πολύ από το μέτρο και υπερφορτώνεται, σίγουρα παραμένει καθηλωτικό και ατμοσφαιρικό.
Βαθμολογία: