Πίνα Μπάους
- Pina
- Pina - Tanzt, Tanzt, Sonst Sind wir Verloren
- 2011
- Γερμανία
- Γερμανικά, Γαλλικά, Αγγλικά, Ιταλικά, Πορτογαλικά, Ρωσικά, Ισπανικά, Κροατικά, Κορεατικά
- Μουσική, Ντοκιμαντέρ, Σινεφίλ, Χορευτική
- 24 Απριλίου 2011
Ο Βιμ Βέντερς παρουσιάζει μια ταινία για τη ζωή και το έργο της μεγάλης γερμανίδας χορογράφου Πίνα Μπάους, που πέθανε το καλοκαίρι του 2009, σε ηλικία 68 ετών. Ο σκηνοθέτης παρασύρει τον θεατή σε ένα μαγευτικό ταξίδι ανακάλυψης σε μια νέα διάσταση: κατευθείαν πάνω στη σκηνή με τη θρυλική χορογράφο, αλλά και έξω από το θέατρο, στην πόλη του Βούπερταλ, στο μέρος που για 35 χρόνια ήταν το κέντρο δημιουργικότητας της Πίνα Μπάους.
Σκηνοθεσία:
Wim Wenders
Κύριοι Ρόλοι:
Pina Bausch … η ίδια (αρχείο)
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Wim Wenders
Παραγωγή: Gian-Piero Ringel, Wim Wenders
Μουσική: Thom
Φωτογραφία: Helene Louvart, Jorg Widmer
Μοντάζ: Toni Froschhammer
Σκηνικά: Peter Pabst
Κοστούμια: Rolf Borzik, Marion Cito
Κυριότερη Προβολή στην Ελλάδα: Διανομή στις αίθουσες.- Παγκόσμια Κριτική Αποδοχή (Μ.Ο.): Πολύ θετική.
Τίτλοι
Αυθεντικός Τίτλος: Pina
Ελληνικός Τίτλος: Πίνα Μπάους
Εναλλακτικός Τίτλος: Pina – Tanzt, Tanzt, Sonst Sind wir Verloren
Κύριες Διακρίσεις
- Υποψήφιο για Όσκαρ καλύτερου ντοκιμαντέρ.
- Υποψήφιο για Bafta καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας.
- Καλύτερο ντοκιμαντέρ στα Ευρωπαϊκά Βραβεία.
- Καλύτερο ντοκιμαντέρ στα εθνικά βραβεία της Γερμανίας. Υποψήφιο για σκηνοθεσία.
- Επίσημη πρόταση της Γερμανίας για το ξενόγλωσσο Όσκαρ. Έφτασε ως τα 9 επιλαχόντα.
Παραλειπόμενα
- Έκανε πρεμιέρα εκτός συναγωνισμού στο φεστιβάλ Βερολίνου.
- Κατά τη διάρκεια της δημιουργίας του ντοκιμαντέρ, η Pina Bausch έφυγε άξαφνα από τη ζωή. Ο Wenders ακύρωσε άμεσα την παραγωγή, αλλά οι χορευτές του Tanztheater Wuppertal τον έπεισαν να την τελειώσει.
- Η ταινία είναι τρισδιάστατη.
Εξωτερικοί Σύνδεσμοι
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 21/4/2011
Μπορεί αυτή να είναι η πρώτη φορά που το τρισδιάστατο αποκτά εικαστική ταυτότητα, και συμμετέχει στο συναίσθημα κι όχι στην απλή εικόνα των πεπραγμένων. Η ταινία του Wenders χιμάει να σε αρπάξει από τον γιακά και να σε βάλει σε διαδικασία χορού, προκαλώντας συγκίνηση. Πρόκειται για εμπειρία κι όχι κάτι που να έχει σχέση με βιογραφικό ντοκιμαντέρ ή οποιουδήποτε τύπου μυθοπλασία. Απλά, ο γερμανός δημιουργός παρακολουθεί από απόσταση αυτό που η ίδια η Pina Bausch θέλει να δώσει στο κοινό. Τουλάχιστον ήθελε, αφού ότι θα δείτε είναι στην ουσία ένα ρέκβιεμ της μεγάλης χορογράφου…
Χορογραφίες και εικόνες βγαλμένες από τα άκρα της τέχνης, με έντονη την αίσθηση της σχολής της Bausch, αυτής του εξπρεσιονισμού. Το μειονέκτημα του φιλμ είναι και προτέρημα του για πολλούς. Η διακριτικότητα του σκηνοθέτη αφήνει το ντοκιμαντέρ σε μια κάπως ερασιτεχνική όψη. Από την μία είναι φαντασμαγορικό, από την άλλη δεν ξεπερνάει μια παρόμοια ζωντανή εμπειρία. Ίσως ο Wenders να έπρεπε να τολμήσει περισσότερο εικαστικά ως προς το ντεκόρ του και τη σύνθεση των πλάνων του. Το «ίσως», όμως, το τονίζω. Κι έτσι, πάλι, είναι ένας «γκουρμέ μεζές» για θεατές με σφαιρικά καλλιτεχνικό γούστο, ακόμα και κάποιους που ηθελημένα αγνοούσαν το σινεμά.
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
