Η Μπριν είναι μια ταλαντούχα νεαρή που έχει αποξενωθεί από την κοινότητά της. Μόνη αλλά γεμάτη ελπίδα, βρίσκει παρηγοριά στο σπίτι όπου μεγάλωσε, ως τη στιγμή που ξυπνάει από τους παράξενους ήχους απόκοσμων εισβολέων. Ακολουθεί μια αναμέτρηση γεμάτη αγωνία, μεταξύ της Μπριν και των εξωγήινων όντων που απειλούν το μέλλον της, ενώ ταυτόχρονα την αναγκάζουν να αντιμετωπίσει και το ίδιο της το παρελθόν.

Σκηνοθεσία:

Brian Duffield

Κύριοι Ρόλοι:

Kaitlyn Dever … Brynn

Zack Duhame … ο ταχυδρόμος

Elizabeth Kaluev … Brynn (νεαρή)

Lauren L. Murray … η μητέρα της Brynn

Geraldine Singer … Κα Collins

Dane Rhodes … αστυνόμος Collins

Dari Lynn Griffin … Maude

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Brian Duffield

Παραγωγή: Brian Duffield, Allan Mandelbaum, Tim White, Trevor White

Μουσική: Joseph Trapanese

Φωτογραφία: Aaron Morton

Μοντάζ: Gabriel Fleming

Σκηνικά: Ramsey Avery

Κοστούμια: Natalie O’Brien

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: No One Will Save You
  • Ελληνικός Τίτλος: Καμία Σωτηρία

Παραλειπόμενα

  • Στην ταινία ακούγονται μόνο πέντε λέξεις διαλόγου σε μια διάρκεια μιάμιση ώρας.
  • Ο Stephen King εγκωμίασε την ταινία.
  • Η 20th Century επέλεξε να μην το βγάλει στις αίθουσες, με την ταινία να βρίσκεται άμεσα στις πλατφόρμες του Hulu και του Disney+.

Κριτικός: Νίκος Ρέντζος

Έκδοση Κειμένου: 1/10/2023

Η Κέιτλιν Ντίβερ αφήνει για τα καλά πίσω της το κορίτσι που έπαιζε την κόρη του Τιμ Άλεν στην κωμική σειρά καταστάσεων Last Man Standing, παίρνοντας πάνω της μια -όχι και τόσο εύκολη τελικά- αλληγορική (;) ταινία επιστημονικής φαντασίας. Παρότι ξεκινά σαν μια ιστορία εξωγήινης εισβολής, η ταινία που έγραψε και σκηνοθέτησε ο Μπράιαν Ντάφιλντ εξελίσσεται σε μια πιο σκεπτόμενη και αναλυτική ματιά πάνω στην απώλεια, την κατάθλιψη, τη μετάνοια και την κοινωνική συμπεριφορά.

Στο πρώτο, σύντομο μέρος της ταινίας του, ο Ντάφιλντ, αφού συστήσει τον χαρακτήρα της ηρωίδας του και μας δείξει από την αρχή ότι παλεύει με την απώλεια της μητέρας της και μιας πολύ καλής φίλης της, μας δίνει και ξεκάθαρα δείγματα της απομόνωσής της καθώς είναι φανερά ανεπιθύμητη από την τοπική κοινωνία. Στο δεύτερο μέρος έχουμε ταινία εξωγήινης εισβολής, με την ηρωίδα μας να παλεύει μέσα στο σπίτι της με ένα εξωγήινο πλάσμα, ενώ σύντομα μας αποκαλύπτεται ότι ολόκληρη η πόλη βρίσκεται μάλλον υπό εξωγήινη κατοχή. Αυτό το δεύτερο μέρος είναι αριστοτεχνικά σκηνοθετημένο και περιέχει αγωνιώδεις αλλά και τρομακτικές σκηνές, με ωραίο σχεδιασμό πλασμάτων. Υπάρχει όμως κι ένα τρίτο μέρος, μικρότερης διάρκειας κι αυτό, σε σχέση με το δεύτερο, που αρχίζει να φανερώνει πράγματα για το παρελθόν της πρωταγωνίστριας, τη σχέση της με τα μέλη της κοινότητας και φυσικά τους εξωγήινους.

Το πρόβλημα για την ταινία του Ντάφιλντ είναι το τρίτο μέρος της. Ανάλογα με την ανάγνωση που θα κάνει κάποιος στην ταινία, αυτό το τελευταίο κομμάτι της μπορεί να δώσει ή να πάρει πόντους. Μπορεί να κερδίσει τον θεατή ή να τον χάσει ολοκληρωτικά με το φινάλε της. Το σίγουρο είναι ότι μπορεί να προκαλέσει συζήτηση ανάμεσα στους θεατές και αυτό από μόνο του είναι εξαιρετικά θετικό για μια ταινία. Είναι μια αλληγορία αυτό που μόλις είδαμε και κρύβει μηνύματα στο φινάλε της ή μήπως είναι μια εντέλει απλή αλλά ουσιαστική ταινία εξωγήινης εισβολής; Αυτός που θα το διαβάσει με τον πρώτο τρόπο, αυτόν της αλληγορίας, θα βρει σίγουρα πολλή τροφή για σκέψη και συζήτηση μετά το τέλος. Ο θεατής που θα μείνει μόνο σε αυτό που βλέπει, είμαι σίγουρος ότι θα περάσει καλά αλλά είναι πάρα πολλές οι πιθανότητες το φινάλε να τον απογοητεύσει.

Η δουλειά του Ντάφιλντ αξίζει αναγνώρισης όπως και να ‘χει, τόσο για τις στιγμές επιστημονικής φαντασίας, όσο για τις σκηνές τρόμου αλλά και το χειρισμό της ιστορίας που ο ίδιος έγραψε. Άσσος στο μανίκι και η εξαιρετική Κέιτλιν Ντίβερ, η οποία ουσιαστικά κρατάει την ταινία με τη δική της ερμηνεία, μην αφήνοντας ούτε ένα βλέμμα να πάει χαμένο!

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

17 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *