Ένας φιλόδοξος δικηγόρος, ο Μπεν, βρίσκεται ανάμεσα στη διαμάχη ενός διεφθαρμένου στελέχους φαρμακοβιομηχανίας, του Ντέμινγκ, και του στελέχους της εταιρίας του, Άμπραμς. Η υπόθεση παίρνει επικίνδυνη τροπή και ο Μπεν βρίσκεται στη θέση είτε να αποκαλύψει την αλήθεια, είτε να χάσει τα πάντα.
Σκηνοθεσία:
Shintaro Shimosawa
Κύριοι Ρόλοι:
Josh Duhamel … Ben Cahill
Alice Eve … Charlotte Cahill
Malin Akerman … Emily Hynes
Al Pacino … Charles Abrams
Anthony Hopkins … Arthur Denning
Julia Stiles … Jane Clemente
Byung-Hun Lee … ο λογιστής
Glen Powell … Doug Fields
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Simon Boyes, Adam Mason
Παραγωγή: Ellen S. Wander
Μουσική: Federico Jusid
Φωτογραφία: Michael Fimognari
Μοντάζ: Gregers Dohn, Henrik Kallberg
Σκηνικά: Bernardo Trujillo
Κοστούμια: Lizz Wolf
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Αρνητική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Misconduct
- Ελληνικός Τίτλος: Παιχνίδι Χωρίς Κανόνες
Παραλειπόμενα
- Μοναδική σκηνοθετική δουλειά για τον Shintaro Shimosawa.
- Αρχικά ήταν να ονομαστεί Beyond Deceit, αλλά άλλαξε κατά τα γυρίσματα επειδή πολλοί το μπέρδευαν ως Beyond Da Sea.
- Ο Dan Stevens είχε υπογράψει να παίξει, αλλά αποχώρησε.
- Παρότι δεν κόστισε πολύ (11 εκατομμύρια δολάρια), η ταινία καταποντίστηκε στα ταμεία, με εισπράξεις μόλις 2,1 εκατομμύρια δολάρια. Χαρακτηριστικά, στη Μεγάλη Βρετανία έβγαλε έναν μέσο όρο ανά αίθουσα στο πρώτο σαββατοκύριακο προβολής τις 19,40 λίρες (4 θεατές ανά αίθουσα)!
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 8/1/2017
Σε άλλες εποχές, μονάχα κύρος θα προσέδιδε η συνεργασία Αλ Πατσίνο και Άντονι Χόπκινς επί της ίδιας οθόνης, αλλά οι επιλογές τους εδώ και χρόνια αυτό το έχουν απολέσει. Και είναι πράγματι κρίμα που ένα τόσο «δεύτερο» σενάριο δεν πέρασε από την κρίση τους, ίσως λόγω του ότι μαζεύουν περισσότερα χρήματα για τη σύνταξη. Πρωτάρης στη σκηνοθεσία, ο Σιντάρο Σιμοσάβα ποντάρει πολλά στη διεύθυνση φωτογραφίας για να εμπλουτίσει με την κατάλληλη ατμόσφαιρα το φιλμ του, αλλά μένει δυστυχώς εκεί. Ούτε αληθινή αγωνία υπάρχει, ούτε χαρακτήρες χτίζονται, ούτε πρωτοτυπία θα διακρίνετε πουθενά. Θα μπορούσε κανείς να το πει «θρίλερ ρουτίνας», από αυτά που καταλήγουν γρήγορα στη μικρή οθόνη και τα ξεχνάς ιδιαιτέρως εύκολα. Το ότι παίζουν καλά οι δύο μεγάλοι ερμηνευτές, εξυπακούεται, απλά δεν αρκεί.
Βαθμολογία: