Γονείς της Συμφοράς
- Little Fockers
- Meet the Parents: Little Fockers
- 2010
- ΗΠΑ
- Αγγλικά, Ουκρανικά
- Κωμωδία
- 23 Δεκεμβρίου 2010
O γαμπρός της συμφοράς, ο νοσοκόμος Γκρεγκ, βρίσκεται για άλλη μία φορά αντιμέτωπος με τα πολυαγαπημένα του πεθερικά της συμφοράς, κι ειδικότερα με τον πεθερό του, τον Τζακ, με τον οποίο έχει, ως γνωστόν, οριακά ανεκτές σχέσεις. Η οικογένεια της συμφοράς, όμως, δεν απαρτίζεται πλέον μονάχα από τα μέλη εκείνα που ξέραμε. Τώρα υπάρχουν και τα δίδυμα παιδιά του ζευγαριού, ενώ δεν πρέπει να ξεχνάμε και τον ερωτοχτυπημένο πρώην της Παμ. Έτσι, η προσπάθεια του Γκρεγκ να κερδίσει την εμπιστοσύνη του πατέρα φαμίλια και να λάβει επιτέλους το χρίσμα της διαδοχής στην ιεραρχία της οικογένειας γίνεται ακόμα πιο δύσκολη. Πόσο μάλλον όταν ο Γκρεγκ πιάνει και δεύτερη δουλειά σε μια φαρμακευτική εταιρεία, πράγμα που οδηγεί και πάλι στα άκρα τις σχέσεις γαμπρού και πεθερού, καθώς ο Γκρεγκ πρέπει ταυτοχρόνως να εντυπωσιάσει τη σέξι προϊσταμένη του, να χειριστεί τη διευθύντρια του σχολείου στο οποίο θέλει να γράψει τα δίδυμά του και να βγάλει άκρη με τον ιδιόρρυθμο κατασκευαστή που έχει αναλάβει την ανακαίνιση του σπιτιού του. Και όλα αυτά κάτω από το συνεχές, πανοπτικό βλέμμα του Τζακ που δεν αφήνει τίποτα να πέσει κάτω.
Σκηνοθεσία:
Paul Weitz
Κύριοι Ρόλοι:
Ben Stiller … Gaylord ‘Greg’ Focker
Robert De Niro … Jack Byrnes
Blythe Danner … Dina Byrnes
Teri Polo … Pamela ‘Pam’ Byrnes-Focker
Dustin Hoffman … Bernard ‘Bernie’ Focker
Barbra Streisand … Rozalin ‘Roz’ Focker
Owen Wilson … Kevin Rawley
Jessica Alba … Andrea ‘Andi’ Garcia
Laura Dern … Prudence Simmons
Harvey Keitel … Randall ‘Randy’ Weir
Daisy Tahan … Samantha ‘Sam’ Focker
Colin Baiocchi … Henry Focker
Tom McCarthy … Δρ Robert ‘Bob’ Banks
Kevin Hart … νοσοκόμος Louis
Yul Vazquez … Junior
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: John Hamburg, Larry Stuckey
Παραγωγή: Robert De Niro, John Hamburg, Jay Roach, Jane Rosenthal
Μουσική: Stephen Trask
Φωτογραφία: Remi Adefarasin
Μοντάζ: Greg Hayden, Leslie Jones, Myron Kerstein
Σκηνικά: William Arnold
Κοστούμια: Molly Maginnis
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Αρνητική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Little Fockers
- Ελληνικός Τίτλος: Γονείς της Συμφοράς
- Εναλλακτικός Τίτλος: Meet the Parents: Little Fockers
Άμεσοι Σύνδεσμοι
- Γαμπρός της Συμφοράς (2000)
- Πεθερικά της Συμφοράς (2004)
Σεναριακή Πηγή
- Σενάριο (χαρακτήρες): Meet the Parents (1992) των Greg Glienna, Mary Ruth Clarke.
Παραλειπόμενα
- De Niro και Stiller πληρώθηκαν από 20 εκατομμύρια δολάρια για να συνεχιστεί η σειρά.
- Ο Dustin Hoffman είχε δηλώσει πως δεν του άρεσε το σενάριο, αλλά συμφώνησε να εμφανιστεί εκ νέου την τελευταία στιγμή. Αυτό ανάγκασε την παραγωγή να γυρίσει αυτόνομα τις σκηνές του (έξι μόνο) και να τις παρεμβάλει στην ιστορία.
- Ήταν να το σκηνοθετήσει ο John Hamburg, αλλά αναγκάστηκε να ασχοληθεί με κάτι άλλο όταν η παραγωγή καθυστέρησε να πάρει μπρος.
- Οι φήμες ήθελαν τη Raven-Symone να έχει κάποιον ρόλο.
- Παρότι οι κριτικές ήταν κατά πολύ χειρότερες από τις άλλες δύο ταινίες, το φιλμ πήγε εξίσου καλά στα ταμεία. Με κόστος 100 εκατομμύρια δολάρια, έβγαλε 310,7.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 22/12/2010
Κάποια έργα δεν κάνουν για σίκουελ, και το Γαμπρός της Συμφοράς ήταν ένα από αυτά. Ήδη από το πρώτο σίκουελ είχαν μπει τα πρώτα νερά (για την ακρίβεια, ποταμός), και με την εμφάνιση των απογόνων, τα νερά αυτά έγιναν ωκεανός. Είναι τραβηγμένη η λογική των δύο συνεχειών, με υπεραπλουστευμένη λογική στην πλοκή τους, ωσάν τη μυθιστορηματική Πολυάνα. Βέβαια, εμπλουτίζονται όσον αφορά τους αστέρες στο καστ, έτσι για να ξεγελιόμαστε κάπως. Στην προκειμένη, η Jessica Alba κάνει μια μικρούλα διαφορά, αλλά Keitel και Dern περνούν στο αδιάφορο. Όλα αυτά σημαίνουν ότι το Γονείς της Συμφοράς είναι αδιάφορο; Βασικά ναι, αλλά πετυχαίνει την πολύ βασική αποστολή του: περνάς την ώρα σου σχετικά ευχάριστα…
Πάνω στο κλισέ πλέον μοτίβο, η κόντρα De Niro-Stiller παρέχει κάποια έξυπνα αστεία, αλλά μη φανταστείτε και πολλά. Πιο πολύ δουλεύει το όλο κλίμα της οικογένειας, που λειτουργεί ως ένα οικείο για τον θεατή περιβάλλον. Η σεναριακή γραμμή είναι κι αυτή τετριμμένη, πιο πολύ κι από τα δύο πρώτα μέρη. Οι δε πινελιές του Paul Weitz είναι μεν αδιόρατες, αλλά όταν εντοπίζονται (πέφτει ένα γενικό και «σεμνό» μπινελικάκι…), μάλλον ζημιά κάνουν. Ας το φάμε λοιπόν κι αυτό λόγω της συμπάθειας προς την οικογένεια Φόκερ, κι ας αναμένουμε το Συνταξιούχοι της Συμφοράς, μετά από κάποια έτη…
Βαθμολογία: