Οικογενειακοί Δεσμοί (2020)

ΣΥΝΟΨΗ

Δεκαετία του 1950. Ένας σερίφης που έχει πλέον βγει στη σύνταξη, ο Τζορτζ Μπλάκλετζ, και η σύζυγός του, Μάργκαρετ, θρηνούν ακόμη τον αδικοχαμένο τους γιο, ο οποίος βρήκε τραγικό θάνατο ύστερα από ένα δυστύχημα με άλογο. Λίγα χρόνια μετά το τραγικό συμβάν, το βάρος που κουβαλάνε οι κεντρικοί ήρωες θα γίνει ακόμη μεγαλύτερο, καθώς η χήρα που άφησε πίσω ο γιος τους αποφασίζει ξαφνικά μέσα στη νύχτα να φύγει, ακολουθώντας τον νέο της σύζυγο χωρίς να δώσει εξηγήσεις, παίρνοντας μάλιστα μαζί της και το μικρό της παιδί. Οι ενδείξεις γύρω από την αναπάντεχη φυγή του νεότερου ζευγαριού κάνουν την κατάσταση να φαίνεται εξαιρετικά ύποπτη, και να μη μοιάζει καθόλου με αυθόρμητη πράξη ρομαντισμού.

Σκηνοθεσία:

Thomas Bezucha

Κύριοι Ρόλοι:

Diane Lane … Margaret Blackledge

Kevin Costner … George Blackledge

Lesley Manville … Blanche Weboy

Will Brittain … Donnie Weboy

Jeffrey Donovan … Bill Weboy

Kayli Carter … Lorna Blackledge

Booboo Stewart … Peter Dragswolf

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Thomas Bezucha

Παραγωγή: Thomas Bezucha, Mitchell Kaplan, Paula Mazur

Μουσική: Michael Giacchino

Φωτογραφία: Guy Godfree

Μοντάζ: Jeffrey Ford, Meg Reticker

Σκηνικά: Trevor Smith

Κοστούμια: Carol Case

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.

Τίτλοι

Αυθεντικός Τίτλος: Let Him Go
Ελληνικός Τίτλος: Οικογενειακοί Δεσμοί

Σεναριακή Πηγή

Μυθιστόρημα: Let Him Go του Larry Watson.

Παραλειπόμενα

Προορίζονταν για τον Αύγουστο του 2020, αλλά καθυστέρησε λόγω της υγειονομικής κρίσης.
Πρώτη ταινία του Thomas Bezucha μετά το 2011.

ΚΡΙΤΙΚΗ

Κριτικός: Σοφία Γουργουλιάνη

Έκδοση Κειμένου: 30/11/2020

Ο αρρενωπός πλην ευαίσθητος πρώην σερίφης (Kevin Costner) μετά της γοητευτικής αλλά δυναμικής συζύγου (Diane Lane) έχουν προσφάτως βιώσει την απώλεια του γιου, αλλά και του εγγονού τους τον οποίο η πρώην νύφη πήρε μαζί της στη νέα συζυγική της εστία. Πρώην σερίφης και νυν σύζυγος αποφασίζουν ότι η πρωτοκαθεδρία στην ανατροφή του εγγονού τούς ανήκει, και ξεκινούν ένα ταξίδι ανά την Αμερική για να τον φέρουν πίσω.

Ο Tomas Bezucha οικοδομεί εδώ ένα δράμα με μια εσάνς από αμερικανούς βαρβάτους καουμπόηδες που δεν σηκώνουν μύγα στο αμερικανικό σπαθί τους. Ποντάρει, όμως, σε όλη τη διάρκεια της ταινίας σε άλογα που μοιάζουν γέρικα και κινηματογραφικά παλιομοδίτικα. Πρόκειται, λοιπόν, για μια ταινία που όχι μόνο επενδύει στη mainstream χολιγουντιανή αισθητική, αλλά μοιάζει να κάνει μερικά βήματα πίσω φέρνοντας στο προσκήνιο σκηνοθετικές αισθητικές προηγούμενων ξεπερασμένων δεκαετιών.

Τα ίδια ακριβώς συμπτώματα διακρίνει κανείς και στους χαρακτήρες, οι οποίοι κινούνται στα ρηχά κινηματογραφικά νερά του κλισέ, μοιάζοντας βγαλμένοι από ένα vintage κινηματογραφικό τετράδιο γεμάτο καρμπόν αναπαραγωγής πανομοιότυπων χαρακτήρων.

Τους ίσως λιγοστούς κινηματογραφικούς πόντους δεν τους παίρνει ούτε από τις ερμηνείες, οι οποίες είναι κι αυτές απόλυτα αναμενόμενες και βαρετές, αλλά από την οικοδόμηση μιας κάποιας ατμόσφαιρας αγωνίας.

Βαθμολογία: