Λαίδη Μάκμπεθ
- Lady Macbeth
- 2016
- Μ. Βρετανία
- Αγγλικά
- Αισθηματική, Δραματική, Εποχής, Ερωτική
- 30 Νοεμβρίου 2017
Αγγλική εξοχή, 1865. Η Κάθριν πνίγεται σε έναν γάμο χωρίς αγάπη, με έναν πικρό άνδρα στα διπλά της χρόνια και τη σκληρή οικογένεια του. Όταν ξεκινά μια παθιασμένη σχέση με έναν νεαρό εργάτη στο κτήμα του συζύγου της, μια δύναμη απελευθερώνεται μέσα της, τόσο ισχυρή που τίποτα δεν μπορεί να τη σταματήσει έως να κατακτήσει αυτό που θέλει.
Σκηνοθεσία:
William Oldroyd
Κύριοι Ρόλοι:
Florence Pugh … Katherine Lester
Cosmo Jarvis … Sebastian
Naomi Ackie … Anna
Christopher Fairbank … Boris Lester
Paul Hilton … Alexander Lester
Golda Rosheuvel … Agnes
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Alice Birch
Παραγωγή: Fodhla Cronin O’Reilly
Μουσική: Dan Jones
Φωτογραφία: Ari Wegner
Μοντάζ: Nick Emerson
Σκηνικά: Jacqueline Abrahams
Κοστούμια: Holly Waddington
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Lady Macbeth
- Ελληνικός Τίτλος: Λαίδη Μάκμπεθ
Σεναριακή Πηγή
- Νουβέλα: Lady Macbeth of the Mtsensk District του Nikolai Leskov.
Κύριες Διακρίσεις
- Υποψήφιο για βραβείο Bafta καλύτερης βρετανικής ταινίας και ντεμπούτου.
- Βραβείο αποκάλυψης και υποψήφιο για γυναικεία ερμηνεία (Florence Pugh) στα Ευρωπαϊκά Βραβεία.
- Βραβείο FIPRESCI στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.
Παραλειπόμενα
- Πρόκειται για την πέμπτη ταινία που βασίζεται πάνω στη νουβέλα του Nikolai Leskov, γραμμένη το 1865. Την πρώτη φορά έγινε ταινία στην ΕΣΣΔ το 1927 (Katerina Izmailova), ακολούθησε μια γιουγκοσλαβική εκδοχή το 1962 (Sibirska Ledi Magbet) με σκηνοθέτη τον Andrzej Wajda, ακόμη μία ρωσική το 1989 (Ledi Makbet Mtsenskogo uezda), και ένα γερμανικό μιούζικαλ το 1992 (Lady Macbeth von Mzensk).
- Η νουβέλα είχε εμπνεύσει μια ομότιτλη όπερα του Dmitri Shostakovich, και το μπαλέτο Katarina Izmailova του γιουγκοσλάβου Rudolf Brucci. Έτσι, η πλέον συνηθισμένη του εμφάνιση σε οποιοδήποτε μέσο είναι υπό μουσική μορφή, κάτι που δεν ίσχυσε στη συγκεκριμένη εκδοχή.
- Μεγάλου μήκους ντεμπούτο για τον William Oldroyd.
- Γυρίστηκε μέσα σε μόλις 24 ημέρες.
Κριτικός: Νίκος Ρέντζος
Έκδοση Κειμένου: 4/12/2017
Η ιστορία της Κάθριν, μιας κοπέλας από φτωχή οικογένεια που παντρεύτηκε το γιο μεγαλογαιοκτήμονα, αποτελώντας μέρος της συμφωνίας των γονιών της κατά την πώληση ενός μεγάλου κομματιού γης, μας εξιστορείται μέσα από την ενδιαφέρουσα μινιμαλιστική ματιά του Γουίλιαμ Όλντροϊντ, με τη συμβολή της εξαιρετικής φωτογραφίας της Άρι Βέγκνερ.
Το φιλμ είναι βασισμένο στη νουβέλα Η Λάιδη Μάκμπεθ του Μτσενκ, του Ρώσου συγγραφέα Νικολάι Λέσκοφ. Η δράση μεταφέρεται από τη Ρωσία στην επαρχία της Βόρειας Αγγλίας και η Κατερίνα του Λέσκοφ γίνεται Κάθριν, δίνοντάς μας την ευκαιρία να δούμε πίσω από τη βιτρίνα της ευγένειας και του καθωσπρεπισμού της βικτωριανής εποχής. Ο σκηνοθέτης μας δίνει την ιστορία με όσο πιο απέριττο τρόπο μπορεί, αδειάζοντας τα κάδρα και την αφήγηση και αφήνοντας εκτεθειμένους τους πρωταγωνιστές, ξεγυμνώνοντας έτσι τα σημεία που θέλει να τονίσει. Η θέση της γυναίκας, η συμπεριφορά του άντρα, ο γάμος, η οικογένεια, ο έρωτας, είναι θέματα που θίγει το φιλμ και ο Όλντροϊντ, παρότι θαυμάζει την πρωταγωνίστρια και μας δίνει λόγους να σταθούμε στο πλάι της, δεν μας οδηγεί να την υπερασπιστούμε τυφλά μέχρι τέλους. Όταν κι αυτή κάνει λάθος, ο Όλντροϊντ μας αφήνει να το χειριστούμε όπως εμείς θέλουμε. Είναι ένα από τα χαρακτηριστικά αυτά, που πάντα θαυμάζω στους σκηνοθέτες. Ο απόλυτος σεβασμός στο κοινό, ώστε να μην το καθοδηγώ αλλά να εξιστορώ και να αφήνω τον καθένα να κρίνει.
Η Φλόρενς Πιού είναι η πρωταγωνίστρια του φιλμ, η Κάθριν, που εξελίσσεται μπροστά στα μάτια μας με εκπληκτικό τρόπο, από ένα κορίτσι, προϊόν ανταλλαγής, σύζυγος προορισμένη να δώσει απογόνους σε έναν άντρα που ποτέ δεν την ακουμπά, σε μια γυναίκα που διεκδικεί τα δικαιώματά της αδιαφορώντας για τον τρόπο που ο στημένος αυτός κοινωνικός περίγυρος αντιδρά. Η ερμηνεία της νεαρής Πιού είναι πραγματικά υποδειγματική. Ο τρόπος που κινείται, ο τρόπος που κοιτά και πως αυτά αλλάζουν βήμα- βήμα και δείχνουν την αλλαγή μέσα της, μέχρι και την τελευταία στιγμή, στο τελευταίο πλάνο, κρύβουν όλη την ουσία της ταινίας.
Αν αναρωτιέστε τη σχέση που έχει η ιστορία της Κάθριν με αυτή του σαιξπηρικού έργου, θα το κατανοήσετε στη διάρκεια της προβολής. Μην αναζητήσετε περισσότερα στοιχεία, αφήστε το φιλμ να σας τα δώσει. Αυτό που πάντως ξεκινά ως ένα ερωτικό δράμα εποχής, φτάνει, στο φινάλε, στα όρια του θρίλερ, με ανατροπές και ξεσπάσματα βίας.
Η ιστορία της Λαίδης Μάκμπεθ είναι μια τραγική ιστορία. Μια ηρωίδα που γίνεται σκλάβα της ελευθερίας που προσπαθεί να αποκτήσει. Μια γυναίκα που δεν ανήκε στην εποχή της κι ένα φιλμ που το κατανοεί αυτό και λέει την ιστορία της με τρόπο σαφώς μοντέρνο, πολύ πιο μοντέρνο από αυτών που συνηθίζουν τα φιλμ που καταπιάνονται με παρόμοια θέματα εποχής. Δεν υπάρχουν τα μεγαλειώδη σκηνικά και τα εντυπωσιακά ενδύματα, πέρα από το φόρεμα της Κάθριν, το οποίο παίζει και αυτό το ρόλο του, ξεκινώντας από ένα έντονο χρώμα και προχωρώντας σε πιο μουντές αποχρώσεις. Απλό, λιτό αλλά συνάμα έντονο, βαθιά τραγικό φιλμ με τρεις ισάξιους πρωταγωνιστές. Την ηθοποιό, τον σκηνοθέτη και την διευθύντρια φωτογραφίας.
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
