Γαλλία, γύρω στο 1900. Επερχόμενη από τη φασαρία του Παρισιού, η Σελεστίν καταφτάνει στη Νορμανδία για να γίνει καμαριέρα. Στη βίλα των Λανλέρ, γνωρίζει τον λάγνο αφέντη του οίκου και την αντι-σεξουαλική, τυραννική και ζηλιάρα σύζυγο του. Η Σελεστίν σκοπεύει να αποφύγει τη μοίρα της μαγείρισσας Μαριάν, όπου έχει ήδη σκοτώσει το νεογέννητο της μωρό και απελπισμένη μαθαίνει ότι είναι εκ νέου έγκυος. Στο σπίτι υπάρχει και ο υπηρέτης Ζοζέφ, που της προτείνει να εργαστεί για αυτόν ως πόρνη στο Χερβούργο.
Σκηνοθεσία:
Benoit Jacquot
Κύριοι Ρόλοι:
Lea Seydoux … Celestine
Vincent Lindon … Joseph
Clotilde Mollet … Κα Lanlaire
Herve Pierre … Κος Lanlaire
Melodie Valemberg … Marianne
Patrick d’Assumcao … λοχαγός Mauger
Vincent Lacoste … Georges
Dominique Reymond … προξενήτρα
Adriana Asti … Elvira Parsi
Aurelia Petit … ερωμένη
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Benoit Jacquot, Helene Zimmer
Παραγωγή: Jean-Pierre Guerin, Kristina Larsen, Delphine Tomson
Μουσική: Bruno Coulais
Φωτογραφία: Romain Winding
Μοντάζ: Julia Gregory
Σκηνικά: Katia Wyszkop
Κοστούμια: Anais Romand
Κυριότερη Προβολή στην Ελλάδα: Ακυκλοφόρητη.- Παγκόσμια Κριτική Αποδοχή (Μ.Ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
Αυθεντικός Τίτλος: Journal d’une Femme de Chambre
Διεθνής Τίτλος: Diary of a Chambermaid
Άμεσοι Σύνδεσμοι
Το Ημερολόγιο μιας Καμαριέρας (1946)
Το Ημερολόγιο μιας Καμαριέρας (1964)
Σεναριακή Πηγή
- Μυθιστόρημα: Le Journal d’une Femme de Chambre του Octave Mirbeau.
Κύριες Διακρίσεις
- Συμμετοχή στο διαγωνιστικό τμήμα του φεστιβάλ Βερολίνου.
- Υποψήφιο για σενάριο, σκηνικά και κοστούμια στα Cesar.
Παραλειπόμενα
- Πρόκειται για την πέμπτη κινηματογραφική διασκευή του βιβλίου. Το πρωτοέκανε ο Jean Renoir το 1946, αλλά η διασημότερη είναι το Ημερολόγιο μιας Καμαριέρας (1964) του Luis Bunuel.
- Πρώτη επιλογή του σκηνοθέτη για τον ρόλο της Σελεστίν ήταν η Marion Cotillard. Εκείνη όμως είχε δεσμευτεί με το Μάκβεθ του Justin Kurzel.
Εξωτερικοί Σύνδεσμοι
Γκαλερι φωτογραφιων
