Μη Αναστρέψιμος

Παρίσι. Ο Μάρκους και η Άλεξ είναι ένα νέο, όμορφο κι ερωτευμένο ζευγάρι. Κι όπως δείχνουν τα πράγματα, η ευτυχία τους θα ολοκληρωθεί με τον ερχομό του καρπού του έρωτά τους. Η Άλεξ είναι έγκυος. Ένα βράδυ κανονίζουν να πάνε σ’ ένα πάρτι. Η Άλεξ θέλει ο Μάρκους να γνωρίσει τον πρώην εραστή της και νυν φίλο της, τον Πιέρ. Έτσι, οι τρεις τους ξεκινούν για το σπίτι όπου θα γίνει η συγκέντρωση, συζητώντας και γελώντας. Η ατμόσφαιρα στο σπίτι που γίνεται το πάρτι είναι ευχάριστη. Ο Μάρκους και ο Πιέρ προσπαθούν να τα «βρουν». Η συμπεριφορά του Μάρκους όμως ενοχλεί την Άλεξ, που αποφασίζει να φύγει από το πάρτι. Μόνη της. Σε μια υπόγεια διάβαση θα αντιμετωπίσει τον πιο άσχημο εφιάλτη της: θα βιαστεί βάναυσα από έναν σαδιστή ανώμαλο. Η Άλεξ πέφτει σε κώμα, και το ένα φέρνει το άλλο…

Σκηνοθεσία:

Gaspar Noe

Κύριοι Ρόλοι:

Monica Bellucci … Alexandra ‘Alex’

Vincent Cassel … Marcus

Albert Dupontel … Pierre

Jo Prestia … Le Tenia

Fatima Adoum … Fatima

Philippe Nahon … ο χασάπης

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Gaspar Noe

Παραγωγή: Gaspar Noe, Christophe Rossignon

Μουσική: Thomas Bangalter

Φωτογραφία: Benoit Debie, Gaspar Noe

Μοντάζ: Gaspar Noe

Σκηνικά: Alain Juteau

Κοστούμια: Laure Culkovic

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.

Τίτλοι

• Αυθεντικός Τίτλος: Irreversible
• Ελληνικός Τίτλος: Μη Αναστρέψιμος

Άμεσοι Σύνδεσμοι

• Μόνος Εναντίον Όλων (1998)

Κύριες Διακρίσεις

• Συμμετοχή στο διαγωνιστικό τμήμα του φεστιβάλ Κανών.
• Καλύτερη ταινία στο φεστιβάλ της Στοκχόλμης.

Παραλειπόμενα

• Η ταινία έμεινε στην ιστορία για την αντίστροφη πορεία των σκηνών (αν και γυρίστηκαν με την κανονική, με εξαίρεση την τελική σκηνή), αλλά κυρίως για τη γραφική σκηνή βιασμού που πόλωσε τους κριτικούς και το κοινό. Η σκηνή αυτή κρατάει 9 ολόκληρα λεπτά, και όπως οι υπόλοιπες σκηνές της ταινίας, είναι σε μονόπλανο. Επίθεση όμως δέχτηκε το φιλμ και για ομοφοβία.
• Όλα ξεκίνησαν με μια ιδέα του Noe να κάνει ταινία με το ζευγάρι και στη ζωή, Vincent Cassel και Monica Bellucci. Όταν οι τρεις τους άρχισαν να ρίχνουν ιδέες, το σχέδιο ολοένα και γίνονταν πιο ακραίο. Η συγκεκριμένη του δημιουργού κατέληξε να γίνει ταινία χρόνια μετά, με το Love (2015).
• Ο χαρακτήρας του Philippe Nahon προέρχεται από το Μόνος Εναντίον Όλων (1998), αλλά και ακόμα πριν, από το μικρού μήκους Carne του 1991.
• Ο Noe κατάφερε να βρει χρηματοδότηση όταν δήλωσε πως το φιλμ θα γυριστεί αντίστροφα, αφού ήταν ζεστός ο εμπορικός αντίχτυπος του Memento (2000).
• Τα γυρίσματα έγιναν με widescreen κάμερα Minima Super16 mm.
• Ο δημιουργός δήλωσε πως δεν γνώρισε το πόση ώρα θα κρατούσε η σκηνή του βιασμού, αφήνοντας τη Monica Bellucci και τον Jo Prestia να τη σκηνοθετήσουν μόνοι τους (γυρίστηκε 6 φορές μέσα σε δύο βράδια). Ο Noe επίσης δήλωσε πως έκανε χρήση κοκαΐνης για να καταφέρει να βγάλει από πάνω του την κούραση που του προκαλούσε η κάμερα στο χέρι, και να πάρει τα ιδιαίτερα πλάνα του.
• Περίπου στο 60ό λεπτό της διάρκειας, γίνεται χρήση ήχου ακραίας χαμηλής συχνότητας (27 Hz), με σκοπό να προκαλέσει ναυτία και άγχος στον θεατή.
• Για σενάριο υπήρχαν μόνο τρεις σελίδες, με όλα τα υπόλοιπα να είναι προϊόντα αυτοσχεδιασμού.
• Αναφέρθηκε ότι από τους 2.400 θεατές που είδαν το φιλμ στις Κάνες, οι 200 αποχώρησαν πριν αυτό τελειώσει. Ακόμα χειρότερα, 20 λιποθύμησαν και χρειάστηκαν οξυγόνο. Και η ίδια όμως η Monica Bellucci είχε πει ότι δεν κατάφερε ποτέ να δει ολόκληρη τη σκηνή του βιασμού στην οθόνη.