Invisible

• Κυριότερη Προβολή στην Ελλάδα: Διανομή στις αίθουσες.
• Παγκόσμια Κριτική Αποδοχή (Μ.Ο.): Μέτρια.

Τίτλοι

Αυθεντικός Τίτλος: Invisible

Διεθνής Τίτλος: Invisible

Κύριες Διακρίσεις

• Υποψήφιο για καλύτερη ταινία, σκηνοθεσία, σενάριο, πρώτο αντρικό ρόλο (Γιάννης Στάνκογλου), δεύτερο γυναικείο ρόλο (Κόρα Καρβούνη) και φωτογραφία στα βραβεία Ίρις.

Εξωτερικοί Σύνδεσμοι

• imdb

Κριτικός: Σπύρος Δούκας

Έκδοση Κειμένου: 2/12/2015

Ο 35χρονος Άρης είναι μοναχικός, φοβισμένος, απολύεται απροειδοποίητα από τη δουλειά του και έχει έναν εξάχρονο γιο. Όλα αυτά συσσωρεύονται μέσα του και καλλιεργούν την τάση του για αντίδραση και εκδίκηση απέναντι σε όλη την αδικία που βιώνει. Ο Δημήτρης Αθανίτης μιλάει για την Ελλάδα της κρίσης και της ανεργίας από μία καθαρά προσωπική οπτική, αυτήν του ενός μόνο χαρακτήρα.

Χρησιμοποιεί έναν εξαιρετικό Στάνκογλου, ο οποίος γίνεται κυριολεκτικά όλο το έργο. Όσο κι αν προσπαθεί εκείνος όμως, ο χαρακτήρας του έχει ορισμένες ελλείψεις, όπως και γενικότερα το σενάριο των Αθανίτη και Μακρή, που δεν καταφέρνει να τον καταστήσει ιδιαίτερα ανάγλυφο. Τον βλέπουμε να αντιμετωπίζει σιωπηλά τη σκληρή πραγματικότητα που βιώνει, αλλά είναι αποφασισμένος να εκδικηθεί, οπότε χρησιμοποιεί τα χρήματα της αποζημίωσής του για την αγορά όπλου, που (υποθέτουμε ότι) η ηθική του δεν του επιτρέπει να το χρησιμοποιήσει. Παρά την προσπάθεια του Στάνκογλου για μια εσωτερική ερμηνεία, μόνο ο σκληρός εξωτερικός κόσμος που περιβάλλει τον Άρη τελικά διερευνάται, με τον εσωτερικό να παραμένει σε μεγάλο βαθμό ανεξερεύνητο έδαφος. Η κατάληξη θα λειτουργούσε καλύτερα ως κάθαρση για τον πρωταγωνιστή αν η σχέση του με το γιο του είχε δραματουργική υπόσταση. Πάντως, μια παρόμοια αλλά βαθύτερη και πιο ουσιαστική προσέγγιση ήταν αυτή του Λυγίζου με το Αγόρι Τρώει το Φαγητό του Πουλιού, με τη διαφορά ότι εκεί η ανεργία αναγόταν στην πείνα. Η ουσία όμως, παραμένει η ίδια.

Βαθμολογία: