Ενώ συγκεντρώνουν σκουπίδια, οι κολλητοί φίλοι Σόνι και Σαμ συναντούν τον Σλάπι, ένα άτακτο ανδρείκελο-μούμια από ένα αδημοσίευτο βιβλίο “Goosebumps” του Ρ. Λ. Στάιν. Ελπίζοντας να ξεκινήσει τη δική του οικογένεια, ο Σλάπι απαγάγει τη μητέρα του Σόνι και ζωντανεύει όλους τους φίλους του, ακριβώς για το Χάλογουϊν. Η πόλη ξεχειλίζει με τέρατα, και ο Σόνι ενώνει τις δυνάμεις του με τη μεγαλύτερη αδελφή του, τον Σαμ και έναν ευγενικό γείτονα για να σώσει τη μαμά του και να καταστρέψει το σκοτεινό σχέδιο του Σλάπι.

Σκηνοθεσία:

Ari Sandel

Κύριοι Ρόλοι:

Jeremy Ray Taylor … Sonny Quinn

Madison Iseman … Sarah Quinn

Caleel Harris … Sam Carter

Wendi McLendon-Covey … Kathy Quinn

Chris Parnell … Walter

Ken Jeong … Κος Chu

Jack Black … R.L. Stine

Mick Wingert … Slappy (φωνή)

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Rob Lieber

Στόρι: Rob Lieber, Darren Lemke

Παραγωγή: Deborah Forte, Neal H. Moritz

Μουσική: Dominic Lewis

Φωτογραφία: Barry Peterson

Μοντάζ: Keith Brachmann, David Rennie

Σκηνικά: Rusty Smith

Κοστούμια: Salvador Perez Jr.

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: Goosebumps 2: Haunted Halloween
  • Ελληνικός Τίτλος: Ανατριχίλες 2
  • Εναλλακτικός Τίτλος: Goosebumps 2
  • Διεθνής Εναλλακτικός Τίτλος: Goosebumps 2: Slappy’s Revenge
  • Εναλλακτικός Ελλ. Τίτλος: Goosebumps 2: Στοιχειωμένο Χάλοουιν [τηλεόραση]

Άμεσοι Σύνδεσμοι

Σεναριακή Πηγή

  • Σειρά βιβλίων: Goosebumps του R.L. Stine.

Παραλειπόμενα

  • Αρχικά ήταν να το σκηνοθετήσει ο δημιουργός του ορίτζιναλ, ο Rob Letterman, αλλά έπειτα προτίμησε να κάνει άλλη ταινία.
  • Είχε αναφερθεί ότι είχαν γραφτεί δύο σενάρια. Το ένα περιείχε στο καστ τον Jack Black, ενώ το άλλο όχι. Εντέλει εμφανίζεται έστω και λίγο, αλλά δεν αναγράφεται στους τίτλους.
  • Παρά τις μέτριες κριτικές, η ταινία πήρε 93,3 εκατομμύρια δολάρια από τα ταμεία. Το κόστος της ήταν στα 35.

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής

Έκδοση Κειμένου:10/2/2019

Δυστυχώς, επιεικέστατα απαράδεκτο. Πάνω από όλα, θα έπρεπε να μη βρει τον δρόμο για τις μεγάλες οθόνες, και να βγει κατευθείαν για το Home Cinema (όπως ευτυχώς συνέβη στη χώρα μας). Η συνέχεια του συμπαθητικού φιλμ του 2015 δεν δικαιολογεί σε κανένα επίπεδο την ύπαρξη του ως κινηματογραφική ταινία. Λειψό στα εφέ του, λειψό στο θέαμα, λειψό στις ατάκες του, λειψότατο σε όλα του. Η πλοκή είναι ό,τι πιο απλοϊκό μπορείτε να βάλετε με τον νου σας, ενώ μπλέκεται ακόμα κι ο Τέσλα σε κάτι που είναι τόσο παιδιάστικα ανεγκέφαλο.

Η ειρωνεία είναι πως στις πρώτες σκηνές, πριν ξεκινήσει να ζεσταίνεται, το έργο μοιάζει να θέλει να είναι πιο θριλερικό από τον «πρόγονο» του, με τη δαιμονική κούκλα να παίζει έναν ρόλο αλά Τσάκι. Δεν αργεί όμως που ακόμα και το γέλιο της εν λόγω κούκλας καταντάει εκνευριστικό, αφού όσα βλέπουμε στη συνέχεια μονάχα θριλερικά δεν είναι. Το χειρότερο, δε, είναι πως ούτε τα μικρά παιδιά δεν θα ικανοποιήσει λογικά. Κι αυτό επειδή δεν έχει τον απαραίτητο χαβαλέ, ή κάποια γοητεία στους χαρακτήρες του. Αφήστε που εξαντλούνται όλες οι κλισέ ατάκες περί κριτικής βιβλίων, σαν να έχει βάλει στοίχημα κάποιος σεναριογράφος να παίξει με τα νεύρα μας…

Εν ολίγοις, εκεί που το πρώτο μέρος πετύχαινε ένα ευχάριστο ενα-μισάωρο, αυτό το σίκουελ είναι περισσότερο μια κομπίνα, αφού πρόκειται για «καμουφλαρισμένη» βιντεοπαραγωγή και όχι κανονική κινηματογραφική ταινία, όπως και σερβιρίστηκε. Υπεράνω κριτικής, κανονικά, τουλάχιστον ας κριθεί από τις πολύ μικρές ηλικίες, για τις οποίες άλλωστε βγήκε. Τσάμπα κόπος, από όλες τις απόψεις…

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

11 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *