Επτά μικρές ιστορίες, σαν υπνωτιστικές μινιατούρες, που συνδέουν αντίστοιχους ανθρώπους σε ένα ενιαίο ψυχολογικό καλειδοσκόπιο. Ο παππούς είναι σιωπηλός… είναι άραγε ζωντανός; Ένας άντρας μιλάει στην ντουλάπα του… γιατί; Απόντες άνθρωποι-φαντάσματα τρυπώνουν στις ζωές και τις συνομιλίες ζευγαριών και οικογενειών. Νεαροί άντρες σοκάρουν τη μητέρα τους, ο καθένας με διαφορετικό σκοπό. Και, τέλος, ένας τσαρλατάνος οδηγεί στον θάνατο αφελείς συνανθρώπους του… ποιος είναι όμως ο θήτης και ποιο το θύμα;
Σκηνοθεσία:
Benedek Fliegauf
Κύριοι Ρόλοι:
Laura Podlovics … η εγγονή
Lilla Kizlinger … η νεαρή χωρίς μητέρα
Juli Jakab … η κοπέλα με την κάμερα
Janos Fliegauf … έφηβος
Eszter Balla … η θρήσκα μάνα
Peter Fancsikai … γιος
Agi Gubik … συνεργάτης
Mihaly Vig … πρώην εξαρτημένος
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Benedek Fliegauf
Παραγωγή: Benedek Fliegauf, Erno Mesterhazy, Monika Mecs
Μουσική: Tamas Beke, Benedek Fliegauf
Φωτογραφία: Matyas Gyuricza, Akos Nyoszoli
Μοντάζ: Gelencser Gabor Terence
Σκηνικά: Benedek Fliegauf
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Rengeteg – Mindenhol Latlak
- Ελληνικός Τίτλος: Δάσος, σε Βλέπω Παντού
- Διεθνής Τίτλος: Forest: I See You Everywhere
Κύριες Διακρίσεις
- Συμμετοχή στο διαγωνιστικό τμήμα του φεστιβάλ Βερολίνου. Βραβείο δεύτερης ερμηνείας (Lilla Kizlinger).
Παραλειπόμενα
- Η Lilla Kizlinger κέρδισε το -διαφυλετικό- βραβείο δεύτερου ρόλου με την πρώτη της κινηματογραφική εμφάνιση.
Κριτικός: Λήδα-Ειρήνη Αδάμου
Έκδοση Κειμένου: 8/3/2021
Ακόμη κι αν η πρωτοεμφανιζόμενη ηθοποιός Lilla Kizlinger δεν είχε κερδίσει την Αργυρή Άρκτο Β’ ρόλου (μιας και οι διοργανωτές της Berlinale έχουν επιλέξει να μην προσδιορίζεται το φύλο των ερμηνευτικών βραβείων), ακόμη θα μιλούσαμε για το Rengeteg –Mindenhol latlak με τα καλύτερα λόγια.
Το φιλμ του ούγγρου σκηνοθέτη Benedek Fliegauf είναι το τέλειο «ανθολόγιο» κάποιων αυτοτελών ιστοριών, με κοινό σημείο τις υπαρξιακές ανησυχίες και τα άγχη των πρωταγωνιστών του, που αναπόφευκτα ανοίγουν τον δρόμο για την επικέντρωση σε υπαρξιακά δεδομένα της ζωής, όπως παραδείγματος χάριν συνιστούν έννοιες σαν τον θάνατο, την απώλεια, την αγωνία, την ευθύνη, το παράδοξο της ζωής, τη μοναξιά ή ακόμη και την ελευθερία…
Το μοναδικό στη σκηνοθετική απόπειρα του Fliegauf, που υπογράφει φυσικά και το σενάριο της ταινίας, είναι βέβαια όχι μόνο οι έννοιες που πραγματεύεται στο φιλμ του (που καθεμία από μόνη της ενέχει ένα συναισθηματικό βάρος), αλλά η διάσταση που τους δίνουν οι πρωταγωνιστές της κάθε ιστορίας ξεχωριστά. Αυτή η τύπου διαδραστική σχέση μεταξύ των πρωταγωνιστών και των λόγων (ύπαρξης) τους , που «χτίζει» ο δημιουργός, είναι συνεπώς το highlight αυτής της ταινίας, με κάποιους έπειτα από τους πρωταγωνιστές και πρώτη «εξάρχουσα» όπως προείπαμε, τη Lilla Kizlinger, να την «τερματίζουν», περνώντας τη μάλιστα σ’ άλλα επίπεδα…
Στο επίπεδο αυτό, δηλαδή, που η Διεθνής Κριτική Επιτροπή της Berlinale όρισε ως «αποκαλυπτική» την ερμηνεία της νεαρής ηθοποιού, η οποία σηκώνει στους ώμους της με υπευθυνότητα και εσωτερικό φως μια αλά Ίρβιν Γιάλομ (βλ. υπαρξιακή ψυχοθεραπεία) υπαρξιακή αναζήτηση μιας ηρωίδας (σε σχέση με τον θάνατο και τη διαχείριση της απώλειας του η συγκεκριμένη), την όποια δεν ξεχνάμε ότι έστησε πάντα με περισσή δεξιοτεχνία ο πρωτοπόρος σκηνοθέτης και σεναριογράφος του βραβευμένου φιλμ…
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
