Η Εγκληματική Ζωή του Αρτσιμπάλντο Ντε Λα Κρούζ
- Ensayo de un Crimen
- The Criminal Life of Archibaldo de la Cruz
- 1955
- Μεξικό
- Ισπανικά
- Αστυνομική, Δραματικό Θρίλερ, Δραμεντί, Μαύρη Κωμωδία, Σάτιρα
Μια μουσική μπαλαρίνα κάνει τον Αρτσιμπάλντο να αναπολήσει τη ζωή του. Όλα ξεκίνησαν όταν πιάστηκε από την κυβερνήτη να φοράει τα ρούχα της μητέρας του. Πριν όμως προλάβει να το πει, η κυβερνήτης σκοτώνεται από σφαίρα επαναστάτη. Αυτό για τον Αρτσιμπάλντο ήταν μονάχα μια αρχή, αφού περνάει ολόκληρη τη ζωή του αναβιώνοντας τη σεξουαλική ευφορία αυτής της στιγμής με το να δολοφονεί όμορφες γυναίκες.
Σκηνοθεσία:
Luis Bunuel
Κύριοι Ρόλοι:
Ernesto Alonso … Archibaldo de la Cruz
Miroslava … Lavinia
Rita Macedo … Patricia Terrazas
Ariadne Welter … Carlota Cervantes
Andrea Palma … Κα Cervantes
Rodolfo Landa … Alejandro Rivas
Jose Maria Linares-Rivas … Willy Corduran
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Luis Bunuel, Eduardo Ugarte
Παραγωγή: Alfonso Patino Gomez
Μουσική: Jorge Perez
Φωτογραφία: Agustin Jimenez
Μοντάζ: Jorge Busto, Pablo Gomez
Σκηνικά: Jesus Bracho
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Πολύ θετική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Ensayo de un Crimen
- Ελληνικός Τίτλος: Η Εγκληματική Ζωή του Αρτσιμπάλντο Ντε Λα Κρούζ
- Διεθνής Τίτλος: The Criminal Life of Archibaldo de la Cruz
- Διεθνής Εναλλακτικός Τίτλος: Rehearsal for a Crime
Σεναριακή Πηγή
- Μυθιστόρημα: Ensayo de un Crimen του Rodolfo Usigli.
Κύριες Διακρίσεις
- Βραβείο φωτογραφίας στα Ariel, τα εθνικά βραβεία του Μεξικού. Υποψήφιο σε ακόμα 7 κατηγορίες, μεταξύ αυτών και καλύτερης ταινίας.
Παραλειπόμενα
- Η ταινία γυρίστηκε σε μια πολύ δύσκολη οικονομικά περίοδο για τον μεξικανικό κινηματογράφο, ο οποίος βίωνε μια αληθινή κρίση. Για την ακρίβεια, η ταινία πολλές φορές απειλήθηκε να σταματήσει εξαιτίας των δυσκολιών, ενώ η περίφημη σκηνή του θανάτου της μοντέλου-ξεναγού γυρίστηκε μόνο μία φορά, καθότι δεν υπήρχαν τα χρήματα ώστε να αγοραστεί μία ακόμη κούκλα για τη δεύτερη λήψη.
- Ο Luis Bunuel δούλεψε μαζί με τον συγγραφέα του βιβλίου Rodolfo Usigli το σενάριο, όμως μετά από δυο εβδομάδες δουλειάς, η συνεργασία διακόπηκε, γιατί αφενός ο Usigli δεν ήθελε να γίνουν τόσο ουσιαστικές αλλαγές στην ιστορία του, αφετέρου ο Bunuel δεν έβρισκε ενδιαφέροντα ορισμένα στοιχεία της ιστορίας για τα οποία ο μεξικανός συγγραφέας επέμενε.
Κριτικός: Σπύρος Δούκας
Έκδοση Κειμένου: 11/9/2014
Σε αυτό του το πόνημα, ο Μπουνιουέλ, μέσα από ρεαλιστικούς χαρακτήρες, αλλά στήνοντας μια φορτωμένη, φανταστική ατμόσφαιρα, ξεσκεπάζει ανθρώπινες αδυναμίες, αποκαλύπτει με πνεύμα σατιρικό τα ελαττώματα και τις αντιφάσεις που διέπουν την ανθρώπινη φύση.
Ο Αρτσιμπάλντο ντε λα Κρουζ, ένας άνθρωπος με ευχάριστη, καλοπροαίρετη όψη, πηγαίνει στον δικαστή και αρχίζει να εξομολογείται τα «εγκλήματά» του. Είναι εγκλήματα της φαντασίας του, εγκλήματα που ο ίδιος θα ήθελε να είχε διαπράξει, μα πάντα εμφανιζόταν κάποιος παράγοντας να τον διακόψει. Μικρός παρακολούθησε τον φόνο της νταντάς του, την οποία δεν συμπαθούσε, κι έτσι ξεκίνησε η εμμονή του με το έγκλημα. Κάθε φαντασίωση, συνοδευόμενη από καπνούς και φλόγες, σύμβολο μιας εσωτερικής κόλασης, όπου η ενοχή και η συνείδηση τον οδηγούσαν να καταδικάζει τον εαυτό του. Στοιχεία όπως η κούκλα, το ομοίωμα της γυναίκας που του αρέσει, εκφράζουν την εσωτερική του κενότητα, την αδυναμία του να φερθεί ανθρώπινα, και την τάση του να υπερβεί τη φύση του και να φτάσει στην εμμονή της βαναυσότητας.
Το κωμικό στοιχείο κυριαρχεί καθ’ όλη τη διάρκεια, με τη συνηθισμένη μπουνιουελική διακριτικότητα, έτσι ώστε να αντισταθμίζει και να αποφορτίζει το δράμα. Συνυπάρχει ο ρεαλισμός με τη φαντασίωση, η σάτιρα με τη δραματικότητα, και αντίστοιχα το καλό στη φύση του Αρτσιμπάλντο που αναζητά από μέσα του το κακό για να ισορροπήσει και να ολοκληρωθεί ως άνθρωπος.
Το τέλος έρχεται με άκρως ειρωνικό τόνο να ανατρέψει την όποια δραματουργική σοβαρότητα είχε χτιστεί. Ο Αρτσιμπάλντο φαντασιωνόταν τη δολοφονία γυναικών, μα δεν μπορεί να σκοτώσει μια ακρίδα σε ένα δέντρο. Αδυνατεί να ξεπεράσει τη μικροπρέπεια της φύσης του. Έτσι, μόλις επιτέλους το συνειδητοποιεί, πετάει το μπαστούνι της υποκρισίας, απαλλάσσοντας τον εαυτό του από το βάρος της προσπάθειάς του να τον ξεπεράσει, να βγάλει προς τα έξω κάτι που μέσα του δεν υπάρχει. Πιάνει την κοπέλα από το χέρι και φεύγουν μαζί. Δεν είναι πλέον μόνος του.
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
