Έναν χρόνο μετά το αυτοκινητιστικό δυστύχημα που κόστισε τη ζωή στον πατέρα του, ο 18χρονος Κέιλ Μπρεχτ αντιμετωπίζει πολλά προβλήματα συμπεριφοράς, όντας ανήμπορος να συγκρατήσει την οργή του. Το τελευταίο του ξέσπασμα προς τον καθηγητή των ισπανικών θα του κοστίσει έναν τρίμηνο κατ’ οίκον περιορισμό, που αν τον παραβιάσει θα έχει να κάνει πλέον με την αστυνομία. Τα ηλεκτρονικά παιχνίδια και τα τηλεοπτικά προγράμματα γρήγορα θα τον κάνουν να βαρεθεί, με συνέπεια να στραφεί στο παράθυρο του δωματίου του, τη μοναδική του διέξοδο προς τον υπόλοιπο κόσμο, και να παρακολουθεί από απόσταση τις ζωές των γειτόνων του. Μερικά πολύ περίεργα περιστατικά όμως και κάποιες παράξενες συμπτώσεις θα κάνουν τον έφηβο να πιστέψει πως στην απέναντι κατοικία ζει ένας κατά συρροή δολοφόνος.
Σκηνοθεσία:
D.J. Caruso
Κύριοι Ρόλοι:
Shia LaBeouf … Kale Brecht
Sarah Roemer … Ashley Carlson
Carrie-Anne Moss … Julie Brecht
David Morse … Robert Turner
Aaron Yoo … Ronald ‘Ronnie’ Chu
Viola Davis … ντετέκτιβ Parker
Jose Pablo Cantillo … αστυνομικός Gutierrez
Matt Craven … Daniel Brecht
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Christopher Landon, Carl Ellsworth
Στόρι: Christopher Landon
Παραγωγή: Jackie Marcus Schaffer, Joe Medjuck, E. Bennett Walsh
Μουσική: Geoff Zanelli
Φωτογραφία: Rogier Stoffers
Μοντάζ: Jim Page
Σκηνικά: Tom Southwell
Κοστούμια: Marie-Sylvie Deveau
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Disturbia
- Ελληνικός Τίτλος: Υποψίες
Παραλειπόμενα
- Το σενάριο κυκλοφορούσε από τη δεκαετία του 1990, αλλά είχε μπει στο συρτάρι όταν ανακοινώθηκε το ριμέικ του Σιωπηλού Μάρτυρα με τον Christopher Reeve, μια ταινία που αποτελούσε την κύρια έμπνευση του κειμένου. Το 2004, το σενάριο γράφτηκε εκ νέου και πουλήθηκε.
- Ο Shia LaBeouf είχε συμπεριληφθεί στους υποψήφιους για τον πρώτο ρόλο ως μια επιλογή του Steven Spielberg, αφεντικού της DreamWorks που είχε την παραγωγή. Η τελική απόφαση του D.J. Caruso όμως πάρθηκε αφού πρώτα είδε πάνω από 100 νέους ηθοποιούς.
- Ο νεαρός ερμηνευτής είχε το ελεύθερο από τον σκηνοθέτη να αυτοσχεδιάζει στους διαλόγους, ώστε αυτοί να είναι πιο μοντέρνοι.
- Επί των γυρισμάτων, τα “γειτονικά” σπίτια του Κέιλ και του κύριου Τέρνερ βρίσκονταν σε διαφορετικές πόλεις της Καλιφόρνιας.
- Σύμφωνα με τον LaBeouf, ο David Morse δεν αντάλλαξε ούτε λέξη με κάποιον από τους νεαρούς ηθοποιούς εκτός ρόλου. Παρόλα αυτά, ήταν φιλικός, και αυτό αφορούσε μονάχα τη μέθοδο ηθοποιίας του.
- Η εταιρία που κρατούσε τα δικαιώματα για το διήγημα It Had to Be Murder του Cornell Woolrich, πάνω στο οποίο βασίστηκε ο Σιωπηλός Μάρτυρας, κατέθεσε μήνυση κατά της παραγωγής. Αυτή όμως απορρίφθηκε από το δικαστήριο.
- Η δυναμική του νεαρού σταρ, που εκείνη τη χρονιά θα έπαιζε και στο Transformers, βοήθησε στην εμπορική επιτυχία. Το φιλμ έβγαλε 118,1 εκατομμύρια δολάρια, με μπάτζετ μόνο 20.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 21/9/2007
Είναι μια νεανική εκδοχή του χιτσκοκικού «Σιωπηλού Μάρτυρα», που δεν βρίθει πρωτοτυπίας, έχει αρκετές κοινοτοπίες και σεναριακές ευκολίες, αλλά παρόλα αυτά διατηρεί κάτι το νουαρικά γοητευτικό. Είναι τόσο οι φρέσκοι χαρακτήρες και η μη-κοινότυπη στάση τους προς τη ζωή, τόσο το κλειστοφοβικό κλίμα ενός σπιτιού και μιας συγκεκριμένης άποψης της γειτονιάς που έχει οπτική πρόσβαση ο ήρωας, όσο και η νοσηρή εικόνα ενός ψυχοπαθούς δολοφόνου, που μπορεί να μην τη βλέπουμε πολύ, διατηρεί όμως μια σκοτεινή εικόνα της «ευπαρουσίαστης-λευκής» Αμερικής. Καλό θα ήταν να δουλευτεί περισσότερο το θέμα του περιορισμού, αφού το «cool» του βασικού ήρωα αποδυναμώνει την αντιφασιστική υπόνοια. Μια καλή πρόταση, όταν τόσο οι νεανικές ταινίες, όσο και τα εμπορικά θρίλερ έχουν πάρει γενικά τον κατήφορο.
Βαθμολογία: