Αφού κυριάρχησε στον κόσμο της πυγμαχίας, ο Άντονις Κριντ ακμάζει τόσο στην καριέρα όσο και στην οικογενειακή του ζωή. Όταν ένας παιδικός φίλος και πρώην θαύμα της πυγμαχίας, ο Ντέμιαν, επανεμφανίζεται μετά από μακρόχρονη ποινή στη φυλακή, είναι πρόθυμος να αποδείξει ότι αξίζει την ευκαιρία του στο ρινγκ. Η αντιπαράθεση όμως μεταξύ πρώην φίλων είναι κάτι περισσότερο από μια απλή διαμάχη. Για να διευθετήσει το σκορ, ο Άντονις πρέπει να βάλει το μέλλον του σε ρίσκο, για να πολεμήσει τον Ντέμιαν, έναν μαχητή που δεν έχει τίποτα να χάσει.
Σκηνοθεσία:
Michael B. Jordan
Κύριοι Ρόλοι:
Michael B. Jordan … Adonis ‘Donnie’ Johnson Creed
Jonathan Majors … Damian ‘Dame΄Anderson
Tessa Thompson … Bianca Taylor-Creed
Wood Harris … Tony ‘Little Duke’ Burton
Mila Davis-Kent … Amara Creed
Florian Munteanu … Viktor Drago
Phylicia Rashad … Mary Anne Creed
Selenis Leyva … Laura Chavez
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Keenan Coogler, Zach Baylin
Στόρι: Ryan Coogler, Keenan Coogler, Zach Baylin
Παραγωγή: William Chartoff, Ryan Coogler, Jonathan Glickman, Michael B. Jordan, Elizabeth Raposo, Sylvester Stallone, Charles Winkler, David Winkler, Irwin Winkler
Μουσική: Joseph Shirley
Φωτογραφία: Kramer Morgenthau
Μοντάζ: Jessica Baclesse, Tyler Nelson
Σκηνικά: Jahmin Assa
Κοστούμια: Lizz Wolf
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Creed III
- Ελληνικός Τίτλος: Κριντ ΙΙΙ
- Διεθνής Εναλλακτικός Τίτλος: Creed 3
Άμεσοι Σύνδεσμοι
Σεναριακή Πηγή
- Χαρακτήρες franchise: Rocky του Sylvester Stallone.
Παραλειπόμενα
- Σκηνοθετικό ντεμπούτο για τον Michael B. Jordan, που ακολουθεί έτσι την παράδοση του Sylvester Stallone, ο οποίος και είχε σκηνοθετήσει τον εαυτό του σε τέσσερα Ρόκυ. Ο παραγωγός Irwin Winkler δήλωσε ότι ήταν εκείνος που έκανε την πρόταση στον Jordan.
- Το 9ο μέρος του franchise έμελλε να είναι κι αυτό που “κρεμάει τα γάντια” του ο Sylvester Stallone, αφού συμμετέχει μόνο ως παραγωγός. Αυτό αποκαλύφθηκε από τον ίδιο μόλις τον Απρίλιο του 2021. Σε συνέντευξη του που ακολούθησε εμφανίστηκε φανερά παραπονεμένος.
- Η πρώτη είδηση για αυτό το σίκουελ ήταν τον Δεκέμβριο του 2018, όταν και οι Stallone και Jordan εξέτασαν το ενδεχόμενο ο επαγγελματίας μποξέρ Deontay Wilder να ερμήνευε τον γιο του Clubber Lang από το Ρόκυ 2. Η επίσημη όμως ανακοίνωση της δημιουργίας του φιλμ ήρθε τον Σεπτέμβριο του επόμενου χρόνου.
- Γυρίστηκε με κάμερες Sony CineAlta Venice για IMAX και αναμορφικές Panavision, κάτι που έγινε για πρώτη φορά στη σειρά.
- Έναν μήνα πριν την κυκλοφορία διέρρευσε σε έγκυρα ΜΜΕ ότι το φιλμ θα διαρκούσε κοντά 2μιση ώρες. Κάτι τέτοιο όμως δεν ίσχυε.
- Το αρχικό πρόγραμμα έλεγε πως θα κυκλοφορήσει τον Νοέμβριο του 2022, αλλά εντέλει αποφασίστηκε να πάει για τον Μάρτιο του 2023.
- Ο Jordan δήλωσε με το πέρας των γυρισμάτων ότι ένα τέταρτο Κριντ είναι σίγουρο πως θα έρθει, ενώ εξετάζεται η πιθανότητα και για spin-off.
- 3 στα 3 από εμπορικής πλευράς για τα Κριντ. Με κόστος 75 εκατομμύρια δολάρια, αυτό το τρίτο μέρος έκανε εισπράξεις των 275,3.
Μουσικά Παραλειπόμενα
- Σε σινγκλ κυκλοφόρησαν από το σάουντρακ το Ma Boy (JID και Lute) και το Blood, Sweat & Tears (Bas, Black Sherif και Kel-P). Κυκλοφόρησαν δύο ξεχωριστά άλμπουμ, το ένα με τη μουσική και το άλλο με τραγούδια.
Κριτικός: Πάρις Μνηματίδης
Έκδοση Κειμένου: 2/3/2023
Ουσιαστικά πρόκειται για την πρώτη ταινία της εποποιίας του Adonis Creed που προσπαθεί να κινηθεί περισσότερο ανεξάρτητα σε επίπεδο μύθου από την κληρονομιά του Rocky Balboa. Αυτό σηματοδοτεί και η απουσία του πολυαγάπητου Stallone που είναι και κίνηση αρκετά υψηλού ρίσκου. Το αποτέλεσμα; Μάλλον άνισο λόγω κάποιων στραβοπατημάτων στην πορεία, σε γενικές γραμμές όμως είναι μια αξιοπρεπής προσθήκη σ’ ένα franchise που λογικά θα μας απασχολήσει και στο άμεσο μέλλον.
Βέβαια καλή η αυτονομία, αλλά δεν θα μπορούσαν να λείπουν τα κλεισίματα του ματιού σε παλιότερα σίκουελ της ευρέως εννοούμενης σειράς, με τα «Ρόκυ Νο 3: Ο Θρίαμβος» και «Ρόκυ Νο 4: Η Γιγαντομαχία» ειδικά να έχουν την τιμητική τους. Οι καλύτερες στιγμές του φιλμ όμως είναι αυτές που ακολουθείται μια πορεία διαφορετική από τα συνηθισμένα, και το σενάριο των Keenan Coogler και Zach Baylin, πέραν του μοτίβου της λεπτής γραμμής ανάμεσα στη φιλία και την έχθρα, φαίνεται να έχει κι ένα έμμεσο κοινωνικό σχόλιο επάνω στον ταξικό διχασμό εντός της αφροαμερικανικής κοινότητας, ανάμεσα στα υψηλότερα και στα χαμηλότερα εισοδηματικά στρώματα. Το δράμα που προκύπτει μέσα από τις καταστάσεις ενδεχομένως γινόταν να είναι και πιο δυνατό, ωστόσο το βάθος που έχουν αποκτήσει οι χαρακτήρες της saga στη διάρκεια τριών φιλμ βάζει τον θεατή στη διαδικασία να επενδύσει συναισθηματικά, πηγαίνοντας από σημείο σε σημείο προς το αναμενόμενο φινάλε, ακόμη και με τη γνώριμη τάση για μελοδραματισμούς που χαρακτήριζε άλλωστε και άλλα σίκουελ της εν λόγω κινηματογραφικής οικογένειας.
Σε σκηνοθετικό επίπεδο, ο Michael B. Jordan δεν έχει ακόμη την αυτοπεποίθηση ενός Ryan Coogler, κάτι που γίνεται πιο φανερό και από μια δημιουργική παρέμβαση που κάνει στον τελικό αγώνα η οποία ξενίζει σε υπερθετικό βαθμό. Ωστόσο καθοδηγεί αποτελεσματικά τους ηθοποιούς που έχει στη διάθεσή του, και κάποιες από τις πρωτοβουλίες που παίρνει για να δοκιμάσει κάτι πρωτότυπο για τα πλαίσια της σειράς του βγαίνουν σε καλό (ιδιαίτερα ιντριγκαδόρικη και ατμοσφαιρική η αναδρομή στο παρελθόν της εναρκτήριας σκηνής). Σωστή και η απόφαση για μια πιο «μαζεμένη» χρονική διάρκεια, αφαιρεί «λίπος» από την αφήγηση.
Ο Jordan συνεχίζει να ερμηνεύει τον ρόλο του «αουτσάιντερ που έγινε νικητής» που κληρονόμησε από τον Stallone υπό ένα μοντέρνο, δυναμικό πρίσμα που δεν αποκλείει και μια πιο ευάλωτη πλευρά, η Tessa Thompson παρέχει για μια ακόμη φορά καλή υποστήριξη, αλλά το μεγάλο ατού της συγκεκριμένης συνέχειας είναι σίγουρα ο Jonathan Majors. Υποδυόμενος έναν σύνθετο χαρακτήρα, που με διαφορετική μεταχείριση μπορεί να ήταν ακόμη ένας μονοδιάστατος «κακός», μεταφέρει και με την εκφραστικότητά του και με τη γλώσσα του σώματος τον ψυχισμό του οριακού ανθρώπου που δεν έχει τίποτα να χάσει, γι’ αυτό είναι και απρόβλεπτος. Είναι βεβαίως το αντίπαλο δέος του Adonis, αλλά έχει υπόσταση και πέρα από αυτήν την ιδιότητα, και αυτό πιστώνεται στις προσπάθειες του Majors.
Γενικά είναι σπάνιο ένα τρίτο μέρος με τη λογική του φιλμικού σήριαλ, και όχι της τριλογίας, να φέρει πραγματικά μια ανανέωση, και το «Κριντ ΙΙΙ» δεν αποτελεί εξαίρεση. Προσφέρει όμως ενθουσιώδεις συγκινήσεις της στιγμής απλόχερα, ειδικά στους φαν, και στέκεται αξιοπρεπώς ως κομμάτι μιας κινηματογραφικής κληρονομιάς που κρατάει εδώ και δεκαετίες και συνεχίζει αισίως.
Βαθμολογία: