Όταν ο πατέρας του φεύγει από τη ζωή, ο πρίγκιπας Ακίμ της Ζαμούντα γίνεται ο νέος βασιλιάς της χώρας. Ο Ακίμ έχει τρεις κόρες, αλλά κανέναν γιο ώστε να τον διαδεχτεί μια μέρα στον θρόνο του. Λόγω αυτού, η βασιλεία του μα και η ίδια του η ζωή διακυβεύεται λόγω του δόλιου στρατηγού Ίζι. Τότε όμως μαθαίνει ότι έχει γιο, όπου βρίσκεται στη Νέα Υόρκη, και προήρθε από μια ερωτική νύχτα που πέρασε όταν ζούσε εκεί στα νιάτα του. Έτσι, μαζί με τον έμπιστο του, Σέμι, ταξιδεύει και πάλι για το Κουίνς, ώστε να δει από κοντά τον Λαβέλ, και να τον φέρει εκεί που ανήκει.
Σκηνοθεσία:
Craig Brewer
Κύριοι Ρόλοι:
Eddie Murphy … βασιλιάς Akeem Joffer/Clarence/Saul/Randy Watson
Arsenio Hall … Semmi/αιδεσιμότατος Brown/Morris/Baba
KiKi Layne … πριγκίπισσα Meeka Joffer
Jermaine Fowler … Lavelle Junson
Leslie Jones … Mary Junson
Tracy Morgan … Reem Junson
Wesley Snipes … στρατηγός Izzi
Shari Headley … βασίλισσα Lisa Joffer
Luenell … Livia
Teyana Taylor … Bopoto Izzi
James Earl Jones … βασιλιάς Jaffe Joffer
Bella Murphy … πριγκίπισσα Omma Joffer
Akiley Love … πριγκίπισσα Tinashe Joffer
John Amos … Cleo McDowell
Nomzamo Mbatha … Mirembe
Rotimi … Idi Izzi
Vanessa Bell Calloway … Imani Izzi
Morgan Freeman … Morgan Freeman
Gladys Knight … Gladys Knight
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Barry W. Blaustein, David Sheffield, Kenya Barris
Στόρι: Barry W. Blaustein, David Sheffield, Justin Kanew
Παραγωγή: Kevin Misher, Eddie Murphy
Μουσική: Jermaine Stegall
Φωτογραφία: Joe ‘Jody’ Williams
Μοντάζ: David S. Clark, Billy Fox, Debra Neil-Fisher
Σκηνικά: Jefferson Sage
Κοστούμια: Ruth E. Carter
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Coming 2 America
- Ελληνικός Τίτλος: Ο Πρίγκιπας της Ζαμούντα ΙΙ
- Εναλλακτικός Τίτλος: Coming to America 2 [ανεπίσημος]
Άμεσοι Σύνδεσμοι
- Ο Πρίγκιπας της Ζαμούντα (1988)
Σεναριακή Πηγή
- Στόρι (χαρακτήρες): Ο Πρίγκιπας της Ζαμούντα του Eddie Murphy.
Κύριες Διακρίσεις
- Υποψήφιο για Όσκαρ μακιγιάζ/κομμώσεων.
Παραλειπόμενα
- Το μακρινό σίκουελ του Πρίγκιπα της Ζαμούντα (33 ολόκληρα χρόνια μετά) ήταν προγραμματισμένο να βγει στις αίθουσες από την Paramount Pictures. Εκείνη όμως αναγκάστηκε λόγω της πανδημίας να πουλήσει τα δικαιώματα στα Amazon Studios, κι αυτά με τη σειρά τους το ενσωμάτωσαν στην πλατφόρμα του Prime Video.
- Όταν τον Ιανουάριο του 2017 ανακοινώθηκε το σίκουελ, δεν ήταν καθόλου σίγουρο πως θα επανεμφανίζονταν στους ρόλους τους ο Eddie Murphy και ο Arsenio Hall. Αυτό έγινε γνωστό δύο χρόνια αργότερα.
- Αρχικά ήταν να αναλάβει τη σκηνοθεσία ο Jonathan Levine.
- Η Madge Sinclair, η βασίλισσα Αολεόν της πρώτης ταινίας, έφυγε από τη ζωή το 1995, και προτιμήθηκε να μην υπάρχει ο ρόλος, παρά να τον πάρει κάποια άλλη ηθοποιός.
- Ο Samuel L. Jackson είχε τη διάθεση να εμφανιστεί κι εδώ (είχε έναν μικρό ρόλο στην ορίτζιναλ ταινία), αλλά δεν τον βόλευε το πρόγραμμα του. Ακολούθως, το ίδιο συνέβη και με τον Eriq La Salle.
- Ο James Earl Jones δεν ήταν δυνατόν λόγω ηλικίας να ταξιδέψει μέχρι της Ατλάντα όπου έγιναν τα γυρίσματα, με τις σκηνές του να προστίθενται με την ολοκλήρωση τους. Αυτή έμελλε να είναι η έσχατη κινηματογραφική του εμφάνιση, μια και το 2024 έφυγε από τη ζωή.
- Ο Murphy δήλωσε πως θα μπορούσε να υπάρξει κι ένα τρίτο μέρος, αλλά όταν πάει 75 ετών.
Μουσικά Παραλειπόμενα
- Κεντρικό τραγούδι είναι το I’m a King, από τους Bobby Sessions και Megan Thee Stallion.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 13/3/2021
Το πολυαναμενόμενο -για κάποιους ίσως- αυτό σίκουελ, που ήρθε με 33 χρόνια καθυστέρηση, είναι σίγουρα μια πλουμιστή κι ακριβή παραγωγή. Ως εδώ καλά τα πάμε, αλλά κάπου εδώ ολοκληρώσαμε και το ένα και μόνο θετικό που μπορεί να δώσει κάποιον πόντο ποιότητας στην ταινία…
Ο Eddie Murphy δεν βάζει μυαλό με τίποτα! Όχι τίποτα άλλο, αλλά αναμένουμε και το Beverly Hills Cop 4 (πλέον, με τρόμο!). Ο πάλαι ποτέ σούπερ σταρ έχει την κατρακύλα για δεδομένο, κι από εκεί και πέρα μας θυμίζει μία στο τόσο ότι ως ηθοποιός δεν ήταν ποτέ αντάξιος αυτού του κατήφορου δεκαετιών. Εδώ επιστρατεύει τον συνεργάτη του από το Με Λένε Dolemite, μια και ήταν αυτός που τον επανάφερε στα πράγματα (χωρίς όμως κι αυτά να ήταν αληθινά σπουδαία), και έχει στα χέρια του ένα μπάτζετ 60 εκατομμυρίων δολαρίων, που για μια απλή κωμωδία είναι πλουσιοπάροχα. Κι εδώ πάμε σε ένα μπέρδεμα…
Δεν είμαι βέβαιος αν ο Craig Brewer είχε κατά νου να κάνει μια κωμωδία για να γελάσει ο κοσμάκης, ή αν απλά συμμάζευε το υλικό. Βασικά έχουμε ένα σενάριο που αναπαράγει μερικά από τα πλέον κουραστικά κλισέ που έχουν συσσωρευτεί τα τελευταία 40 χρόνια, εμπλουτισμένα με το γνωστό σεξιστικό χιούμορ που έχουν επιφορτωθεί οι εμπορικοί έγχρωμοι κωμικοί στο Χόλιγουντ (κάτι που πρέπει να καταλάβουν ότι δεν τους τιμάει διόλου). Και ανάμεσα σε όλο αυτό, η πλάκα είναι χοντροκομμένη, και την ίδια στιγμή τα μη «μπούζι» αστεία δίνονται φειδωλά. Μετράς περίπου 10 με 15 περιπτώσεις που θα γελούσε μονάχα ένας ορκισμένος φαν των ταινιών που παρελαύνουν κάθε χρόνο στα Χρυσά Βατόμουρα, κι έπειτα πέφτει και μία ατάκα που σου προκαλεί ένα έστω χαμόγελο. Δεν τίθεται θέμα καν ρυθμού, μια κι όλο αυτό μοιάζει κουρδισμένο στην εντέλεια, σαν να κάθισε με τους μήνες ο Brewer κι επεξεργάστηκε το υλικό του, ώστε αυτό να κυλάει τουλάχιστον αβίαστα… στο χλιαρό!
Θα μπορούσαν αυτά που βλέπουμε να παρομοιαστούν με το καρναβάλι του Ρίο, μια και είναι εντέλει τα σκηνικά, τα κοστούμια, το μακιγιάζ και οι κομμώσεις (ειδική μνεία στο τελευταίο) που τραβάνε ευχάριστα το μάτι, παρά οι προσπάθειες του κειμένου ή του καστ. Όσο για τον Eddie Murphy, είναι σαν να έχει βάλει στοίχημα να μην πει ούτε μία αστεία ατάκα, λες κι έχει πιστέψει ότι όντως είναι βασιλιάς της Ζαμούντα, και δεν πρέπει να παρεκτραπεί. Κάποιο κέφι παραπάνω από τους υπόλοιπους παράγει ο Wesley Snipes, αλλά και πάλι χαμηλότερα των κυβικών που θα ήταν ικανός (μια και το σενάριο έχει γενικώς κηρύξει πόλεμο σε καστ και… θεατές).
Με αυτά και με άλλα, σε σχέση με το ορίτζιναλ είμαστε ισοπαλία. Μη σας κάνει αυτό για έκπληξη, μια και μπορεί το φιλμ του 1988 να είχε μια πλάκα ανά στιγμές, ήταν όμως και η απαρχή του τρελού ποιοτικού κατήφορου του έγχρωμου σταρ (πλάι στο Χρυσό Παιδί). Από την άλλη, μπορεί εδώ να έχουμε «κάτι σαν κωμωδία», αλλά η παραγωγή φυσάει. Γενικώς, δεν προτείνεται στα σίγουρα, αλλά έβγαλε το «αστεράκι» του έστω και πληρώνοντας…
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
