Ο πρίγκιπας Ακίμ της αφρικανικής χώρας της Ζαμούντα γιορτάζει τα 21ά του γενέθλια. Ήρθε και η ώρα να παντρευτεί, αλλά είναι υποχρεωμένος να πάρει κάποια που δεν γνωρίζει, πόσο μάλλον αγαπά. Έτσι, δραπετεύει μαζί με τον πιστό του ακόλουθο και πηγαίνει στις ΗΠΑ να βρει την τύχη του και την αγάπη. Εκεί, κρύβοντας την αληθινή του ταυτότητα, βρίσκει μια δουλειά, καινούριους φίλους, νέα ενδιαφέροντα, αλλά και καινούριους εχθρούς.

Σκηνοθεσία:

John Landis

Κύριοι Ρόλοι:

Eddie Murphy … πρίγκιπας Akeem Joffer/Clarence/Saul/Randy Watson

Arsenio Hall … Semmi/αιδεσιμότατος Brown/Morris/άσχημη γυναίκα

Shari Headley … Lisa McDowell

Eriq La Salle … Darryl Jenks

James Earl Jones … βασιλιάς Jaffe Joffer

Madge Sinclair … βασίλισσα Aoleon

John Amos … Cleo McDowell

Frankie Faison … Κος Townsend

Vanessa Bell Calloway … Imani Izzi

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: David Sheffield, Barry W. Blaustein

Στόρι: Eddie Murphy

Παραγωγή: George Folsey Jr., Robert D. Wachs

Μουσική: Nile Rodgers

Φωτογραφία: Woody Omens

Μοντάζ: Malcolm Campbell, George Folsey Jr.

Σκηνικά: Richard Macdonald

Κοστούμια: Deborah Nadoolman

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: Coming to America
  • Ελληνικός Τίτλος: Ο Πρίγκιπας της Ζαμούντα

Άμεσοι Σύνδεσμοι

Κύριες Διακρίσεις

  • Υποψήφιο για Όσκαρ κοστουμιών και μακιγιάζ.

Παραλειπόμενα

  • Vondie Curtis-Hall, Cuba Gooding Jr. (νεαρός στο κουρείο) και Samuel L. Jackson (ληστής) έχουν μικρούς ρόλους πριν γίνουν γνωστοί.
  • Don Ameche και Ralph Bellamy επαναλαμβάνουν τους ρόλους τους από το Πολυθρόνα για Δύο, σε ένα μικρό αλλά χαρακτηριστικό πέρασμα.
  • Εδώ εγκαινιάζει ο Murphy το συνήθειο να ερμηνεύει πολλαπλούς ρόλους, μέσω του μακιγιάζ.
  • Landis και Murphy συνεργάστηκαν για δεύτερη φορά μετά το Πολυθρόνα για Δύο, αλλά οι σχέσεις τους κατά τα γυρίσματα ήταν τεταμένες. Παρόλα αυτά, συνεργάστηκαν ξανά το 1993 με τον τρίτο Μπάτσο του Μπέβερλι Χιλς.
  • Ο κωμικός Art Buchwald μήνυσε την Paramount για λογοκλοπή, υποστιρίζοντας ότι η ιδέα βασίστηκε σε μια παλιότερη συνεργασία τους από το 1982 που δεν είχε προχωρήσει. Όλα τελείωσαν με συμβιβασμό, κι ενώ η υπόθεση φαίνονταν να δικαιώνει τον συγγραφέα.
  • Το 1989 βγήκε πιλότος για τηλεοπτική σειρά spin-off, αλλά δεν ολοκληρώθηκε ποτέ.
  • Έγινε ριμέικ στην Ινδία και το Χονγκ Κονγκ, ενώ το 2021 βγήκε το μακρινό σίκουελ.
  • Υψηλές οι εισπράξεις, με έσοδα 288,8 εκατομμύρια δολάρια, κι ενώ η ταινία στοίχισε 39.

Μουσικά Παραλειπόμενα

  • Οι The System ερμήνευσαν το ομότιτλο κομμάτι, για την προώθηση της ταινίας. Παρόλα αυτά, μεγαλύτερη επιτυχία είχαν δύο άλλα σινγκλ από το σάουντρακ: το Come into My Life (Laura Branigan και Joe Esposito) και το That’s the Way It Is (Mel and Kim).

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής

Έκδοση Κειμένου: 1/7/2017

Είναι αλήθεια ότι το φιλμ έκανε πολλούς φαν, έτοιμους τότε να μιλήσουν για ένα comeback του Έντι Μέρφι μετά την αποτυχία του «Χρυσού Παιδιού». Αλλά αυτό που αληθινά χαρακτηρίζει την παραγωγή, είναι το ότι έχουμε την αμετάκλητη αρχή του τέλους για έναν σπουδαίο δημιουργό των 1980, τον Τζον Λάντις. Παρά τα κέφια που επιδεικνύει ο Μέρφι, το φιλμ κουβαλάει όλες αυτές τις χολιγουντιανές συμβάσεις που από τότε είχαμε ήδη κουραστεί να βλέπουμε. Τα αστεία του είναι από κρύα μέχρι κουραστικά, με κάποια ευτυχώς να ξεφεύγουν αυτών των ορισμών, αλλά στιγμιαία. Ως παραγωγή, έχει την αίσθηση του ακριβού, αλλά στα περισσότερα σημεία λειτουργεί σαν μια χαλαρή κομεντί, με προδιαγεγραμμένο φινάλε. Η κατηφόρα του Μέρφι είχε οριστικά ξεκινήσει, αφού πλέον δεν προσάρμοζε την ιδιαίτερη ερμηνεία του πάνω στο σενάριο, αλλά το σενάριο προσαρμόζονταν σε αυτόν.

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

18 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *