Μαύρος Κύκνος
- Black Swan
- 2010
- ΗΠΑ
- Αγγλικά, Γαλλικά, Ιταλικά
- Δραματικό Θρίλερ, Χορευτική
- 27 Ιανουαρίου 2011
Η Νίνα είναι μια μπαλαρίνα στη Νέα Υόρκη και ο χορός παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στη ζωή της, όπως γίνεται συνήθως στα επαγγέλματα αυτά. Ζει με την ψυχαναγκαστική πρώην μπαλαρίνα μητέρα της, η οποία της ασκεί ασφυκτική πίεση. Όταν ο καλλιτεχνικός διευθυντής Τόμας Λίροϊ αποφασίζει να αντικαταστήσει την πρίμα μπαλαρίνα για την παράσταση “Η Λίμνη των Κύκνων”, η Νίνα είναι η πρώτη του επιλογή, αλλά θα πρέπει να κερδίσει τον ρόλο από την ανταγωνίστρια της, τη νέα χορεύτρια Λίλι. Καθώς αναπτύσσεται μια ιδιόμορφη φιλία ανάμεσα στις δύο αντίπαλες χορεύτριες, η Νίνα έρχεται όλο και περισσότερο σε επαφή με τη σκοτεινή της πλευρά…
Σκηνοθεσία:
Darren Aronofsky
Κύριοι Ρόλοι:
Natalie Portman … Nina Sayers
Mila Kunis … Lilly
Vincent Cassel … Thomas Leroy
Barbara Hershey … Erica Sayers
Winona Ryder … Elizabeth ‘Beth’ MacIntyre
Ksenia Solo … Veronica
Toby Hemingway … Tom
Janet Montgomery … Madeline
Sebastian Stan … Andrew
Mark Margolis … Κος Fithian
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Mark Heyman, Andres Heinz, John J. McLaughlin
Στόρι: Andres Heinz
Παραγωγή: Scott Franklin, Mike Medavoy, Arnold Messer, Brian Oliver
Μουσική: Clint Mansell
Φωτογραφία: Matthew Libatique
Μοντάζ: Andrew Weisblum
Σκηνικά: Therese DePrez
Κοστούμια: Amy Westcott
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Πολύ Θετική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Black Swan
- Ελληνικός Τίτλος: Μαύρος Κύκνος
Κύριες Διακρίσεις
- Όσκαρ πρώτου γυναικείου ρόλου (Natalie Portman). Υποψήφιο για καλύτερη ταινία, σκηνοθεσία, φωτογραφία και μοντάζ.
- Χρυσή Σφαίρα πρώτου γυναικείου ρόλου (Natalie Portman) σε δράμα. Υποψήφιο για καλύτερη ταινία (δράμα), σκηνοθεσία και δεύτερο γυναικείο ρόλο (Mila Kunis).
- Βραβείο Bafta πρώτου γυναικείου ρόλου (Natalie Portman). Υποψήφιο για καλύτερη ταινία, σκηνοθεσία, δεύτερο γυναικείο ρόλο (Barbara Hershey), σενάριο, φωτογραφία, μοντάζ, σκηνικά, κοστούμια, ήχο, ειδικά εφέ και μακιγιάζ/κομμώσεις.
- Συμμετοχή στο διαγωνιστικό τμήμα του φεστιβάλ Βενετίας. Ειδικό βραβείο ερμηνείας (Mila Kunis).
Παραλειπόμενα
- Δέκα χρόνια χρειάστηκε το αρχικό σενάριο για να φτάσει στην οθόνη.
- Ο Aronofsky καθόρισε τον Σωσία του Fyodor Dostoevsky ως επιρροή του, όπως και τον φολκλόρ μύθο των γερμανικών doppelganger. Ως προς το ύφος, υπέδειξε το σινεμά του Polanski (Ο Ένοικος και Αποστροφή).
- Η Natalie Portman ξεκίνησε μαθήματα μπαλέτου, έχοντας μονάχα στα χέρια της μόνο το στόρι και χωρίς να είναι ακόμα σίγουρο πως η ταινία θα πραγματοποιηθεί.
- Η βετεράνος χορεύτρια Georgina Parkinson ήταν που διεύθυνε τους ηθοποιούς πάνω στο μπαλέτο, χωρίς όμως να προλάβει να δει την ταινία, μια και τέλη του 2009 έφυγε από τη ζωή.
- Η Sarah Lane, βασικό μέλος του American Ballet Theatre, είναι η αντικαταστάτρια της Portman για τις δύσκολες σκηνές μπαλέτου.
- Με ένα χαμηλό κόστος των 13 εκατομμυρίων δολαρίων, η ταινία ευτύχησε να βγάλει 329,4.
Μουσικά Παραλειπόμενα
- Τα αποσπάσματα του Swan Lake (Pyotr Ilyich Tchaikovsky) είναι διασκευασμένα κυρίως από Peter Min και The Chemical Brothers.
Κριτικός: Χάρης Καλογερόπουλος
Έκδοση Κειμένου: 13/1/2011
Γεννημένο να μείνει κλασικό! Ο Aronofsky πετάγεται από τον βράχο στο κλαδάκι, από το αρσενικό στο θηλυκό, προσαρμόζοντας ύφος και χαρακτήρα, αλλά πάντα με την ίδια χαρακτηριστική δεινότητα. Έχει διαβάσει προσεκτικά το μπαλέτο του Τσαϊκόφσκι και ίσως έκατσε να ξαναδεί το Κάρι του DePalma για εξτρά ιδέες. Το θέμα είναι πως ο Μαύρος Κύκνος δεν είναι απλά μία ταινία, είναι ένα αφηγηματικό παραμύθι από αυτά που λέγαν οι παλιότεροι στα παιδιά τους. Λεπτεπίλεπτο, απαιτητικά ψυχαγωγικό, σκοτεινό όσο και οι χειρότερες μας σκέψεις.
Είναι χαρακτηριστικό πως η ιστορία αφήνει τόσες ανοιχτές εκδοχές για το φινάλε, που τελικά αμφισβητείς όλα όσα είδες. Χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν μπαίνουν όλα σε μια ευθεία με το πέρας, η ταινία επεξεργάζεται με τόση λεπτομέρεια όσα δίνει, που γίνεται ένα με σένα. Αλλά γιατί να μιλάμε για ταινία, όταν αυτή εκπροσωπείται κατ’ επιλογή του σκηνοθέτη; Η Natalie Portman σε έναν τόσο εύθραυστο ρόλο που δεν γνωρίζαμε ότι θα μπορούσε να παίξει με τέτοια καλλιτεχνική αρτιότητα, και όλο το υπόλοιπο καστ περιφερειακά… για να μη τη σπάσει. Αυτή είναι η μαγεμένη πριγκίπισσα του μύθου, αλλά εδώ δεν έχουμε μπαλέτο για να θριαμβεύει συνεχώς. Ό,τι βλέπουμε, δε, δεν αφήνεται ποτέ από τα κύματα ήχων, είτε του Mansell είτε του Τσαϊκόφσκι, και το αποτέλεσμα μοιάζει με μια μοντέρνα σύνθεση μπαλέτου. Μια ταινία κοινού και κριτικής που δεν μπορεί να αγνοήσει κάποιος ακόμα και να το θέλει…
Βαθμολογία:
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 25/1/2011
Γεννημένο να μείνει κλασικό! Ο Aronofsky πετάγεται από τον βράχο στο κλαδάκι, από το αρσενικό στο θηλυκό, προσαρμόζοντας ύφος και χαρακτήρα, αλλά πάντα με την ίδια χαρακτηριστική δεινότητα. Έχει διαβάσει προσεκτικά το μπαλέτο του Τσαϊκόφσκι και ίσως έκατσε να ξαναδεί το Κάρι του DePalma για εξτρά ιδέες. Το θέμα είναι πως ο Μαύρος Κύκνος δεν είναι απλά μία ταινία, είναι ένα αφηγηματικό παραμύθι από αυτά που λέγαν οι παλιότεροι στα παιδιά τους. Λεπτεπίλεπτο, απαιτητικά ψυχαγωγικό, σκοτεινό όσο και οι χειρότερες μας σκέψεις.
Είναι χαρακτηριστικό πως η ιστορία αφήνει τόσες ανοιχτές εκδοχές για το φινάλε, που τελικά αμφισβητείς όλα όσα είδες. Χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν μπαίνουν όλα σε μια ευθεία με το πέρας, η ταινία επεξεργάζεται με τόση λεπτομέρεια όσα δίνει, που γίνεται ένα με σένα. Αλλά γιατί να μιλάμε για ταινία, όταν αυτή εκπροσωπείται κατ’ επιλογή του σκηνοθέτη; Η Natalie Portman σε έναν τόσο εύθραυστο ρόλο που δεν γνωρίζαμε ότι θα μπορούσε να παίξει με τέτοια καλλιτεχνική αρτιότητα, και όλο το υπόλοιπο καστ περιφερειακά… για να μη τη σπάσει. Αυτή είναι η μαγεμένη πριγκίπισσα του μύθου, αλλά εδώ δεν έχουμε μπαλέτο για να θριαμβεύει συνεχώς. Ό,τι βλέπουμε, δε, δεν αφήνεται ποτέ από τα κύματα ήχων, είτε του Mansell είτε του Τσαϊκόφσκι, και το αποτέλεσμα μοιάζει με μια μοντέρνα σύνθεση μπαλέτου. Μια ταινία κοινού και κριτικής που δεν μπορεί να αγνοήσει κάποιος ακόμα και να το θέλει…
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
