Big Bad Wolves: Στο Στόμα των Λύκων
- Big Bad Wolves
- Mi Mefahed Mezeev Hara
- 2013
- Ισραήλ
- Εβραϊκά, Αραβικά
- Θρίλερ, Μαύρη Κωμωδία, Σάτιρα, Τρόμου
- 08 Ιανουαρίου 2015
Ένας μπάτσος που κινείται στα όρια του νόμου, ένας χαροκαμένος πατέρας διψασμένος για εκδίκηση και ένας δάσκαλος ύποπτος για μια σειρά ειδεχθών εγκλημάτων με θύματα ανήλικα κορίτσια των οποίων τα πτώματα ανακαλύπτονται χωρίς κεφάλι. Τρεις άνδρες χωρίς ηθικούς φραγμούς, τρεις υποψήφιοι λύκοι ντυμένοι με προβιά αρνιού, συναντιούνται σε μια αιματηρή μετωπική σύγκρουση, εξαπατούν ο ένας τον άλλον και ασκούν ψυχολογική και σωματική βία, με φόντο ένα υπόγειο όπου κάθε πιθανό εργαλείο θα χρησιμοποιηθεί για την εκμαίευση της επώδυνης αλήθειας.
Σκηνοθεσία:
Aharon Keshales
Navot Papushado
Κύριοι Ρόλοι:
Lior Ashkenazi … Micki
Tzahi Grad … Gidi
Rotem Keinan … Dror
Doval’e Glickman … Yoram
Menashe Noy … Rami
Ami Weinberg … Meir
Nati Kluger … Eti
Dvir Benedek … Tsvika
Kais Nashif … άντρας σε άλογο
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Aharon Keshales, Navot Papushado
Παραγωγή: Leon Edery, Moshe Edery, Tami Leon, Chilik Michaeli, Avraham Pirchi
Μουσική: Haim Frank Ilfman
Φωτογραφία: Giora Bejach
Μοντάζ: Asaf Korman
Σκηνικά: Arad Sawat
Κοστούμια: Michal Dor
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Big Bad Wolves
- Ελληνικός Τίτλος: Big Bad Wolves: Στο Στόμα των Λύκων
- Εναλλακτικός Τίτλος: Mi Mefahed Mezeev Hara [εβραϊκά]
Κύριες Διακρίσεις
- Βραβείο μουσικής, φωτογραφίας, σκηνικών, ήχου και μακιγιάζ στα εθνικά βραβεία του Ισραήλ. Υποψήφιο σε ακόμα 6 κατηγορίες.
Παραλειπόμενα
- Ο Quentin Tarantino είχε πει ότι αυτή ήταν μία από τις καλύτερες ταινίες του 2013, κάτι που χρησιμοποιήθηκε για την αμερικανική αφίσα.
Κριτικός: Νάνσυ Μιχαηλίδου
Έκδοση Κειμένου: 7/1/2015
Ένα ισραηλινό θρίλερ με έντονα τα στοιχεία μαύρης κωμωδίας και επίκεντρο μια ιστορία εκδίκησης που θυμίζει σε σημεία σκηνές βγαλμένες από ταινίες του Ταραντίνο. Μιλώντας για Ταραντίνο, αξίζει να σημειωθεί πως ένα από τα πρώτα πράγματα που μαθαίνει κανείς για το «Στόμα των Λύκων» είναι ότι ο διάσημος σκηνοθέτης το χαρακτήρισε ως την «καλύτερη ταινία της χρονιάς», μια δήλωση που μέσα στην υπερβολή της, ασφαλώς λειτουργεί προωθητικά, ανεβάζει όμως κι αρκετά τις προσδοκίες παραπάνω απ’ όσο θα έπρεπε.
Οι Aharon Keshales και Navot Papushado ξεκινούν κάπως βιαστικά, στήνοντας γρήγορα αλλά με στυλ την εισαγωγή τους, για να προχωρήσουν παρακάτω σε ένα κομμάτι που όπως φαίνεται τους ενδιαφέρει περισσότερο. Έτσι, λοιπόν, μαθαίνουμε σύντομα ότι έχουν πραγματοποιηθεί μια σειρά από βίαιες δολοφονίες κοριτσιών, έχουμε τον πατέρα του τελευταίου θύματος, έναν αστυνομικό που δεν του αρέσει να ακολουθεί τις προβλεπόμενες από τον νόμο διαδικασίες, κι έναν βασικό ύποπτο υπεράνω υποψίας. Παρόλο που η συνέχεια μπορεί να προβλεφθεί, οι δημιουργοί καταφέρνουν με άνεση να την κάνουν ενδιαφέρουσα, εξαιτίας της φαντασίας τους που εμπλουτίζει την προβλέψιμη πλοκή και της αγάπης τους για το είδος, καθώς είναι ολοφάνερο ότι το διασκεδάζουν. Βέβαια, η «βιασύνη» τους να προχωρήσουν στο εκδικητικό μέρος της ταινίας, από τη μια δημιουργεί ερωτηματικά, καθώς δεν έχουν δικαιολογηθεί επαρκώς οι λόγοι που κάνουν τους εκδικητές τόσο σίγουρους για την ενοχή του υπόπτου, από την άλλη όμως ενισχύει περισσότερο την παράνοια που διαχέεται σε όλη τη διάρκεια της ταινίας σε σωστές δόσεις και εντέλει αποδεικνύεται το βασικό συστατικό της, σε επίπεδο χιούμορ, διαλόγων ή συμβολισμών.
Με τα ηθικά διλήμματα περί αυτόκλητης δικαιοσύνης να χορεύουν ξέφρενα γύρω από μια σαδιστική εκδίκηση που φλερτάρει με το ωμό και το γκροτέσκο, το «Στόμα των Λύκων» θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως μια τίμια προσπάθεια των Keshales-Papushado, που παρά τις εμφανείς επιρροές τους, ξεδιπλώνουν την αισθητική τους και κατ’ επέκταση το ταλέντο τους, κρατώντας σε σταθερά επίπεδα το σασπένς, με το τελικό αποτέλεσμα να μην απογοητεύει, ούτε όμως να δικαιολογεί τόσο μεγάλο ενθουσιασμό.
Βαθμολογία: