Βερολίνο, η Συμφωνία μιας Μεγαλούπολης

Ένα ντοκιμαντέρ που περιγράφει την τότε σύγχρονη ζωή στην μεγαλούπολη του Βερολίνου. Το Βερολίνο την εποχή εκείνη ήταν μια πόλη που γνώριζε βιομηχανική ανάπτυξη, συνοδευόμενη με τα φαινόμενα της αστυφιλίας, του συνωστισμού, της φτώχειας των κατώτερων τάξεων. Ο σκηνοθέτης σκιαγραφεί τη ζωή αυτής της μεγαλούπολης σαν έναν ζωντανό οργανισμό που έχει τον δικό του ρυθμό.

Σκηνοθεσία:

Walter Ruttmann

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Karl Freund, Walter Ruttmann

Στόρι: Carl Mayer

Παραγωγή: Karl Freund

Μουσική: Edmund Meisel

Φωτογραφία: Robert Baberske, Karl Freund, Reimar Kuntze, Laszlo Schaffer

Μοντάζ: Walter Ruttmann

Σκηνικά: Erich Kettelhut

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Πολύ θετική.

Τίτλοι

• Αυθεντικός Τίτλος: Berlin – Die Sinfonie der Grosstadt
• Ελληνικός Τίτλος: Βερολίνο, η Συμφωνία μιας Μεγαλούπολης
• Διεθνής Τίτλος: Berlin: Symphony of a Great City
• Διεθνής Εναλλακτικός Τίτλος: Berlin: A Symphony of a Big City
• Διεθνής Εναλλακτικός Τίτλος: Berlin: Symphony of a Metropolis
• Εναλλακτικός Τίτλος: Βερολίνον η Συμφωνία μιας Μεγαλουπόλεως [αυθεντικός]

Παραλειπόμενα

• Υπόδειγμα των ντοκιμαντέρ που βασίζονται σε πόλεις (γνωστά ως city-symphony). Λειτουργεί όμως και ως ιστορική κάψουλα, μια και το Βερολίνο έπειτα από τη δεκαετία του 1920 υπέστη κοσμογονικές αλλαγές λόγω της ανόδου του τρίτου ράιχ και του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου. Στην ταινία βλέπουμε σημαντικά κτίσματα εκείνης της εποχής, τα οποία ανήκουν στο περίπου 30 τοις εκατό αυτών που μετά τον πόλεμο έπαψαν να υπάρχουν στην πόλη για πάντα.
• Στην ταινία του ο γερμανός σκηνοθέτης Walter Ruttmann παρακολουθεί και ερμηνεύει την πόλη ως μια σύνθεση ρυθμών. Μέσα σε ένα διάστημα που κινηματογραφικά αντιστοιχεί σε μία ημέρα, παρόλο που προκύπτει από γυρίσματα ενός ολόκληρου χρόνου, η πόλη παρουσιάζεται σαν ένα πλέγμα διασταυρούμενων πρακτικών κι ενεργειών, ένα πλέγμα από δράσεις ανθρώπινες ή μηχανικές που κοινό τους χαρακτηριστικό έχουν τη ρυθμική επανάληψη.

Μουσικά Παραλειπόμενα

• Η ορίτζιναλ παρτιτούρα του Edmund Meisel θεωρείται χαμένη. Αυτό που έχει διασωθεί όμως είναι μια εκδοχή της σύνθεσης για πιάνο, την οποία ο μουσικός Bernd Thewes αποκατάστησε με τη συνεργασία του Bundesarchiv/Filmarchive Berlin και της ZDF/ARTE, που έκαναν και την αποκατάσταση της κινηματογραφικής κόπιας.