Η Κέιτ έχει ήδη κάνει την επιλογή της στο ερώτημα: καριέρα ή οικογένεια; Στα 37 της είναι μια επιτυχημένη, ανύπαντρη επαγγελματίας, με την καριέρα της πάντα σε προτεραιότητα. Όταν όμως το βιολογικό της ρολόι χτυπά και αποφασίζει να γίνει μάνα, οι προσπάθειές της μένουν άκαρπες, και αποφασίζει να χρησιμοποιήσει την Άντζι ως παρένθετη μητέρα. Μόνο που η τελείως ανεξάρτητη κι επιπόλαιη Άντζι αποδεικνύεται η ίδια πολύ… μωρό για να φέρει ένα παιδί στο κόσμο, αλλάζοντας τη ζωή της Κέιτ για πάντα.

Σκηνοθεσία:

Michael McCullers

Κύριοι Ρόλοι:

Tina Fey … Katherine ‘Kate’ Holbrook

Amy Poehler … Angela ‘Angie’ Ostrowski

Greg Kinnear … Rob Ackerman

Dax Shepard … Carl Loomis

Sigourney Weaver … Chaffee Bicknell

Steve Martin … Barry Waterman

Romany Malco … Oscar Priyan

Maura Tierney … Caroline Holbrook

Holland Taylor … Rose Holbrook

Siobhan Fallon Hogan … δασκάλα τοκετού

Will Forte … Scott

Denis O’Hare … Δρ Manheim

James Rebhorn … ο δικαστής

Jason Mantzoukas … Jonothan

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Michael McCullers

Παραγωγή: John Goldwyn, Lorne Michaels

Μουσική: Jeff Richmond

Φωτογραφία: Daryn Okada

Μοντάζ: Bruce Green, Debra Neil-Fisher

Σκηνικά: Jess Gonchor

Κοστούμια: Renee Ehrlich Kalfus

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: Baby Mama
  • Ελληνικός Τίτλος: Μαμάδες Χωρίς Μωρό

Παραλειπόμενα

  • Σκηνοθετικό ντεμπούτο για τον σεναριογράφο Michael McCullers, που όμως δεν είχε συνέχεια υπό αυτή την ιδιότητα.
  • Η Amy Poehler αλλάζει κόμμωση σε κάθε σκηνή που εμφανίζεται, χωρίς ποτέ να επαναλαμβάνει την ίδια.
  • Ο Richard Gere είχε πρόταση για τον Μπάρι, που όμως προσπέρασε.

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής

Έκδοση Κειμένου: 13/12/2016

Δεν είναι ακριβώς σάτιρα (και καλώς δεν είναι στην προκειμένη), απλά η ταινία κάνει πλάκα με τη σύγχρονη γυναίκα, που έχει ξεχάσει τη νοικοκυροσύνη και έχει επιλέξει την εργασία. Η Τίνα Φέι είναι μια καλή πρωταγωνίστρια και μέσα από αυτή την ταινία αναζήτησε τη μεγαλύτερη προβολή. Σίγουρα είναι καλύτερη από την πιο πετυχημένη -ή μάλλον πιο έμπειρη κινηματογραφικά- Έιμι Πόλερ, ακόμα κι αν είναι εκείνη που βγάζει περισσότερη ζωντάνια. Ο μεταξύ τους συγχρονισμός, δε, δεν είναι καθόλου άσχημος. Όμως, οι Γουίβερ, Μάρτιν, Κίνιαρ κάνουν τις καλύτερες εμφανίσεις, ακόμα κι αν είναι σε δεύτερους ρόλους. Η ταινία έχει πλάκα ανά σημεία, αλλά αποτυγχάνει να πει το παραπάνω σε ένα θέμα που δεν είναι εξαντλημένο ή να τραβήξει το χιούμορ σε άκρα, επενδύοντας και στο ρομάντζο ως ασφαλή μέθοδο αναζήτησης -γυναικείου- κοινού.

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

12 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *