Αντίο Παιδιά

Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, σε ένα καθολικό οικοτροφείο που βρίσκεται στη γαλλική επαρχία, δυο μικρά αγόρια γίνονται φίλοι. Ο ένας είναι o γάλλος Ζιλιέν Κεντέν και ο άλλος είναι ο Ζαν Μπονέ, ο οποίος κρύβεται από τους ναζί γιατί είναι Εβραίος.

Σκηνοθεσία:

Louis Malle

Κύριοι Ρόλοι:

Gaspard Manesse … Julien Quentin

Raphael Fejto … Jean Kippelstein/Jean Bonnet

Francine Racette … Κα Quentin

Stanislas Carre de Malberg … Francois Quentin

Philippe Morier-Genoud … πάτερ Jean

Francois Berleand … πάτερ Michel

Francois Negret … Joseph

Irene Jacob … Δις Davenne

Peter Fitz … Δρ Muller

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Louis Malle

Παραγωγή: Louis Malle

Φωτογραφία: Renato Berta

Μοντάζ: Emmanuelle Castro

Σκηνικά: Willy Holt

Κοστούμια: Corinne Jorry

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Πολύ θετική.

Τίτλοι

• Αυθεντικός Τίτλος: Au Revoir les Enfants
• Ελληνικός Τίτλος: Αντίο Παιδιά
• Διεθνής Τίτλος: Goodbye, Children

Κύριες Διακρίσεις

• Υποψήφιο για Όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας (Γαλλία) και αυθεντικού σεναρίου.
• Υποψήφιο για Χρυσή Σφαίρα ξενόγλωσσης ταινίας.
• Βραβείο Bafta σκηνοθεσίας. Υποψήφιο για καλύτερη ταινία, ξενόγλωσση ταινία και σενάριο.
• Βραβείο καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας, σεναρίου, φωτογραφίας, μοντάζ, σκηνικών και ήχου στα Cesar. Υποψήφιο για υποσχόμενο ηθοποιό (Francois Negret) και κοστούμια.
• Βραβείο ξένης ταινίας στα David di Donatello.
• Βραβείο σεναρίου στα Ευρωπαϊκά Βραβεία. Υποψήφιο για καλύτερη ταινία και σκηνοθεσία.
• Χρυσός Λέοντας στο φεστιβάλ Βενετίας.

Παραλειπόμενα

• Ο Louis Malle βάσισε το σενάριο σε αυτοβιογραφικές του μνήμες από την ηλικία των 11 ετών (άλτερ-έγκο του στο φιλμ είναι ο Ζιλιέν). Σε αυτές συμπεριλαμβάνονταν και ο πάτερ Jacques, που έμεινε στην ιστορία για τη θησεία του, και τιμήθηκε 40 χρόνια μετά από το κράτος του Ισραήλ.
• Επιστροφή του Louis Malle στο γαλλικό σινεμά μετά από 1ο χρόνια, και τη μετακόμιση του στις ΗΠΑ.
• Εκτός από τους δύο νεαρούς πρωταγωνιστές, ερμηνευτικό ντεμπούτο κάνει εδώ και η Irene Jacob.
• Ο σκηνοθέτης είχε εντοπίζει εξαρχής τη Francine Racette για τον ρόλο της μητέρας. Εκείνη όμως είχε σταματήσει το σινεμά, με τον γάλλο δημιουργό να επιμένει ρωτώντας την: “Δηλαδή δεν θέλεις να ερμηνεύσεις τη μητέρα μου;”. Αυτό άμεσα άλλαξε τη γνώμη της καναδής ηθοποιού.
• Λόγω αυτής της ταινίας γεννήθηκε ο τίτλος του Reservoir Dogs. Κι αυτό επειδή όταν ο Quentin Tarantino εργάζονταν ακόμα σε βιντεοκλάμπ, αποκαλούσε την ταινία ως “η Reservoir ταινία”, μην μπορώντας να πει σωστά τον τίτλο της. Όταν την πρότεινε σε έναν πελάτη, εκείνος αντέδρασε και του είπε “δεν θέλω να δω καμία Reservoir Dogs”, και έφυγε εκνευρισμένος…
• Εμπορική επιτυχία με 3,5 εκατομμύρια θεατές στη Γαλλία, και έσοδα 4,5 εκατομμύρια δολάρια στις ΗΠΑ.

Μουσικά Παραλειπόμενα

• Στην ηχητική μπάντα ακούγεται μουσική από Franz Schubert και Camille Saint-Saens. Στο βιολί και των δύο αυτών ακουσμάτων είναι ο Ami Flammer.