Ο Ρόμπερτ Ραθ θεωρείται ο καλύτερος δολοφόνος επί πληρωμή. Όμως, τώρα πια το μόνο που επιθυμεί είναι να εγκαταλείψει οριστικά το «επάγγελμά» του. Παρόλα αυτά, όταν αναλαμβάνει ένα τελευταίο συμβόλαιο, η κατάσταση περιπλέκεται αφού ο Ραθ αισθάνεται μια έντονη έλξη για τον στόχο του, τη γοητευτική Ιλέκτρα. Παράλληλα, ο Μιγκέλ Μπέιν ένας νεαρός κι αρκετά ενθουσιώδης «συνάδελφός» του Ραθ, που φιλοδοξεί να πάρει την πρωτιά από τον τελευταίο, σκοπεύει να δολοφονήσει αυτός την Ιλέκτρα για να καρπωθεί την αμοιβή και κατόπιν να σκοτώσει και τον Ραθ. Η αναμέτρηση ανάμεσα στους δύο επαγγελματίες δολοφόνους θα είναι σκληρή.
Σκηνοθεσία:
Richard Donner
Κύριοι Ρόλοι:
Sylvester Stallone … Robert Rath
Antonio Banderas … Miguel Bain
Julianne Moore … Electra
Anatoli Davydov … Nicolai Tashlinkov
Muse Watson … Ketcham
Steve Kahan … Alan Branch
Kelly Rowan … Jennifer
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Lilly Wachowski, Lana Wachowski, Brian Helgeland
Στόρι: Lilly Wachowski, Lana Wachowski
Παραγωγή: Richard Donner, Bruce A. Evans, Raynold Gideon, Andrew Lazar, Joel Silver, Jim Van Wyck
Μουσική: Mark Mancina
Φωτογραφία: Vilmos Zsigmond
Μοντάζ: Lawrence Jordan, Richard Marks
Σκηνικά: Thomas E. Sanders
Κοστούμια: Elizabeth McBride
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Assassins
- Ελληνικός Τίτλος: Η Ώρα των Εκτελεστών
Παραλειπόμενα
- Πρώτη κινηματογραφική δουλειά για τις αδελφές Wachowski, όταν ακόμα υπέγραφαν με την αντρική τους ταυτότητα. Όπως όμως υποστήριξαν, το σενάριο τους επιδέχτηκε τέτοια μεταμόρφωση από τον Helgeland (μετά από παρέμβαση του Richard Donner), που πλέον δεν είχε μεγάλη σχέση με το δικό τους. Επί αυτού, προσπάθησαν να βγάλουν τα ονόματα τους από τους τίτλους, κάτι που δεν επέτρεψε η συνδικαλιστική ένωση των σεναριογράφων.
- Οι Wachowski πούλησαν στον Joel Silver σχεδόν ταυτόχρονα αυτό το σενάριο με το The Matrix. Και τα δύο κόστισαν ακριβώς την ίδια τιμή, ένα εκατομμύρια δολάρια.
- Ο Donner είχε πει ότι η ταινία θα λειτουργούσε καλύτερα αν ο Stallone και ο Antonio Banderas είχαν ανταλλάξει τους ρόλους τους.
- Ο Mel Gibson είχε δείξει έντονο ενδιαφέρον να το αναλάβει σκηνοθετικά, μέχρι που ανέλαβε το Braveheart. Αυτός είχε πρώτος παρουσιάσει το σενάριο στον φίλο του, Richard Donner.
- Ο Christian Slater είχε αρνηθεί τον ρόλο του Μιγκέλ. Για τον ίδιο ρόλο, στη λίστα των υποψηφίων ήταν και οι: Kevin Bacon, Tom Cruise, Johnny Depp, Woody Harrelson και Wesley Snipes.
- Ο κεντρικός ρόλος είχε γραφτεί για τον Sean Connery, που όμως δεν ήταν διαθέσιμος. Για τον ίδιο ρόλο, του Ρόμπερτ Ραθ, στα υπόψιν ήταν και οι Michael Douglas, Arnold Schwarzenegger.
Μουσικά Παραλειπόμενα
- Ο Michael Kamen είχε γράψει μουσική για την ταινία, αλλά ο σκηνοθέτης δεν την ενέκρινε. Όταν του έδωσε ευκαιρία να γράψει κάτι καινούργιο, ο Kamen ήταν πλέον απασχολημένος με άλλη ταινία.
Κριτικός: Χάρης Καλογερόπουλος
Έκδοση Κειμένου: 26/1/2015
Κρίμα για τον σκηνοθέτη Ρίτσαρντ Ντόνερ («Φονικό Όπλο», «Σούπερμαν») που είχε την ατυχή ιδέα να καταπιαστεί με αυτό το πανηλίθιο σενάριο, το οποίο μάλιστα είναι των Γουακόφσκι («Matrix»), ενώ δεν ξεπερνά σε περιεχόμενο μια κακή ταινία με τον Στίβεν Σιγκάλ, κάτι που εκθέτει τον ούτως ή άλλως ανύπαρκτο ως ηθοποιό Σιλβέστερ Σταλόνε και τον ανεκτό Αντόνιο Μπαντέρας που παίζουν τους αντιπάλους εκτελεστές. Τι συμβαίνει στην ιστορία; Ελάχιστα εξηγούνται, απλά ξέρουμε ότι ο καθένας τους θέλει να αποκτήσει έναν σκληρό δίσκο και να πάρει μια μεγάλη αμοιβή. Ανάμεσα τους η χάκερ Τζούλιαν Μουρ. Πλήθος από αναληθοφανείς καταστάσεις και σεναριακές ευκολίες στα όρια της «κουλαμάρας», ακυρώνουν ακόμη και τον μόνο σαφή στόχο του φιλμ που είναι το πιστολίδι.
Βαθμολογία: