Ο Νέιθαν Χάρπερ βρίσκεται έκπληκτος να κοιτάει μια παιδική του φωτογραφία σε ένα site για εξαφανισμένα άτομα. Ξεκινώντας να ανακαλύψει την πραγματική του ταυτότητα, σύντομα μαθαίνει ότι οι γονείς του δεν είναι αυτό που λένε ότι είναι. Όταν αρχίζει να καταδιώκεται από αστυνομία, κυβερνητικούς πράκτορες και μυστηριώδεις φιγούρες, η αναζήτηση του Νέιθαν για την αλήθεια μετατρέπεται σε ένα θανάσιμο παιχνίδι διαφυγής.
Σκηνοθεσία:
John Singleton
Κύριοι Ρόλοι:
Taylor Lautner … Nathan Harper/Steven Price
Lily Collins … Karen Murphy
Alfred Molina … Frank Burton
Jason Isaacs … Kevin Harper
Maria Bello … Mara Harper
Sigourney Weaver … Δρ Geraldine ‘Geri’ Bennett
Michael Nyqvist … Nikola Kozlow
Dermot Mulroney … Martin Price
Elisabeth Rohm … Lorna Price
Denzel Whitaker … Gilly
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Shawn Christensen
Παραγωγή: Patrick Crowley, Doug Davison, Ellen Goldsmith-Vein, Dan Lautner, Roy Lee, Lee Stollman
Μουσική: Edward Shearmur
Φωτογραφία: Peter Menzies Jr.
Μοντάζ: Bruce Cannon
Σκηνικά: Keith Brian Burns
Κοστούμια: Ruth E. Carter
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Αρνητική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Abduction
- Ελληνικός Τίτλος: Abduction
Παραλειπόμενα
- Η Lionsgate Films κέρδισε τη μάχη της διεκδίκησης του σεναρίου, πληρώνοντας ένα εκατομμύριο δολάρια. Έπρεπε όμως να βιαστεί για τα γυρίσματα, μια και ο Lautner ετοιμάζονταν για τα δύο τελευταία Twilight.
- Ένα ανοιχτό κάλεσμα για κομπάρσους βρήκε ως ανταπόκριση 900 ανθρώπους. Οι περισσότεροι ήταν φαν των Twilight.
- Taylor Lautner και Lily Collins γνωρίστηκαν εδώ και ξεκίνησαν δεσμό.
- Έσχατη κινηματογραφική ταινία για τον John Singleton, που έφυγε από τη ζωή το 2019 σε ηλικία 51 ετών.
Μουσικά Παραλειπόμενα
- Χωρίς να καταφέρουν ιδιαίτερη επιτυχία, οι Black Stone Cherry ερμήνευσαν το Blame It on the Boom Boom για την ταινία.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 18/9/2011
Βρε, καλώς τον! Ιδού ο χειρότερος των ηθοποιών του 21ου αιώνα! Περιμένετε να σας μιλήσω για ποιότητα δράσης και σκηνοθεσίας; Τι να κάνουν όλα αυτά μπροστά σε ένα νεαρό παιδί που απλά δεν μπορεί να παίξει. Να μοιράζει πίτσες, μπορεί, να παίξει όχι. Ήρθε, λοιπόν, η σειρά του να δοκιμαστεί όπως όλοι στο Χόλιγουντ για πρωταγωνιστής. Μαζί του σέρνει ένα μεγάλο κοινό από τα Twilight, που λογικά έχει την απορία να δει τι είναι αληθινά ικανός να κάνει. Βλέπω μπροστά μου φαν να προσπαθούν με μανία να τον υπερασπιστούν, μονάχα και μόνο για να μην ακυρώσουν τη χρόνια, καθαρά εμφανισιακή τους προτίμηση. Και τον βάζουν δίπλα σε Weaver, Molina. Μα, και η Lily Collins πολύ του πέφτει…
Ο John Singleton είναι από τις περιπτώσεις που από αλλού ξεκίνησαν κι αλλού η ζωή τους πάει. Ξέρει να γυρνάει μια ταινία δράσης, αλλά εδώ είναι δέσμιος μιας παραγωγής που προμοτάρει έναν νεαρό ηθοποιό και τίποτα περισσότερο. Μέσα στην απεραντοσύνη των κλισέ (πού κέφι για συγγραφή σεναρίου, στην προκειμένη), υπάρχουν και μια-δυο ιδέες για να σώσουν τα προσχήματα. Τεχνικά, δεν υπερβαίνει τα τετριμμένα, αλλά ευτυχώς δεν επαφίεται στις ερμηνείες, γιατί θα είχαμε τα χειρότερα. Βασικά, έχουμε δει καμιά 50αριά παρόμοιες ταινίες, αλλά οι περισσότερες δεν «πετούσαν» έξω το ενήλικο κοινό με τέτοια ευκολία. Μήπως η νεολαία είναι η μόνη πλέον που πάει μαζικά στις αίθουσες ή είναι απλά η ιδέα μου;
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
