Ένα Ενωμένο Βασίλειο (2016)

👎 Εγχρ. 01 ωρ. 51 λεπ.

3 votes 2.7

ΣΥΝΟΨΗ

Λονδίνο, 1947. Δύο εραστές της τζαζ, ο Σερέτσε Κάμα και η Ρουθ Γουίλιαμς, συναντιούνται σε χορό ιεραποστολής. Η έλξη είναι άμεση, αλλά αυτή είναι μια διακεκριμένη δημόσια λειτουργός και λευκή, ενώ αυτός είναι ένας χαριτωμένος φοιτητής της νομικής, αλλά έγχρωμος. Αυτό που δεν μπορεί να της αποκαλύψει άμεσα, είναι κι ότι είναι πρίγκιπας, πρώτος στη διαδοχή του θρόνου της Μπετσουάναλαντ (Μποτσουάνα). Αλλά παρά τα εμπόδια, αυτό ανάμεσα τους είναι αγάπη. Όταν έρχεται η ώρα για τον Σερέτσε να επιστρέψει στη χώρα του και να ηγηθεί του κινήματος ανεξαρτησίας, κάνει την πρόταση γάμου στη Ρουθ. Αυτή συμφωνεί, αλλά κανείς άλλος από την οικογένεια της. Αλλά εμπόδιο δεν είναι μονάχα αυτό, μα και η πολιτική της χώρας του που ελέγχει με μια πολιτική απαρτχάιντ το ουράνιο που υπάρχει σε αυτήν και τόσο χρειάζονται οι Βρετανοί.

Σκηνοθεσία:

Amma Asante

Κύριοι Ρόλοι:

David Oyelowo … Σερ Seretse Khama

Rosamund Pike … Ruth Williams-Khama

Terry Pheto … Naledi Khama

Vusi Kunene … Tshekedi Khama

Abena Ayivor … Ella Khama

Anton Lesser … πρωθυπουργός Clement Attlee

Jack Davenport … Σερ Alistair Canning

Jack Lowden … Tony Benn

Tom Felton … Rufus Lancaster

Charlotte Hope … Olivia Lancaster

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Guy Hibbert

Παραγωγή: Brunson Green, Peter Heslop, Charlie Mason, Rick McCallum, Justin Moore-Lewy, David Oyelowo

Μουσική: Patrick Doyle

Φωτογραφία: Sam McCurdy

Μοντάζ: Jonathan Amos, Jon Gregory

Σκηνικά: Simon Bowles

Κοστούμια: Jenny Beavan, Anushia Nieradzik

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.

Τίτλοι

Αυθεντικός Τίτλος: A United Kingdom
Ελληνικός Τίτλος: Ένα Ενωμένο Βασίλειο

Σεναριακή Πηγή

Βιβλίο: Colour Bar της Susan Williams.

Παραλειπόμενα

Ο εγγονός του αληθινού πρίγκιπα Κάμα εμφανίζεται για λίγο επί της οθόνης.
Η ταινία βγήκε με την ευκαιρία των 50 ετών από την ανεξαρτησία της Μποτσουάνα.
Έγινε κάλεσμα στη χώρα της Αφρικής για κομπάρσους. Απάντησαν σε αυτό από την πρώτη ημέρα 3 χιλιάδες άνθρωποι.
Ο Andrew Lloyd Webber είχε σκεφτεί να μεταφέρει το ίδιο θέμα σε μιούζικαλ.

ΚΡΙΤΙΚΗ

Κριτικός: Δημήτρης Μπαμπούλης
Έκδοση Κειμένου: 3/4/2017

Ο Σερέτσε είναι βασιλιάς της Μποτσουάνα, την οποία διοικεί ο θείος του, Τσεκέντι, μέχρι αυτός να ολοκληρώσει τις σπουδές του και να είναι έτοιμος να κυβερνήσει. Στη διάρκεια του 1947 και ενώ σπούδαζε νομική στο Λονδίνο, ο Σερέτσε θα γνωρίσει τη Ρουθ και αμέσως θα υπάρξει μια έλξη μεταξύ τους. Εκείνη όμως είναι λευκή και αυτός έγχρωμος, πράγμα που θα δημιουργήσει μεγάλες αντιδράσεις τόσο σε προσωπικό επίπεδο από τις οικογένειες τους όσο και σε πολιτικό.

Η ταινία βασίζεται σε αληθινή ιστορία και αποτελείται από ιστορικά γεγονότα. Η πλοκή καλύπτει μέσα από τα γεγονότα αυτά το φάσμα του ρατσισμού που βίωναν οι έγχρωμοι σε ευρωπαϊκές χώρες ή γενικότερα εκτός αφρικανικής ηπείρου εκείνη την περίοδο, αλλά κι εντός αυτής, καθώς προβάλλει και τον λεγόμενο νόμο του απαρτχάιντ που επικρατούσε στην Αφρική με τον διαχωρισμό λευκών και έγχρωμων. Επίσης δίνει και μια επιφανειακή εικόνα για τον καιρό της αποικιοκρατίας και του ελέγχου κάποιων αφρικανικών χωρών από μεγάλες ευρωπαϊκές δυνάμεις.

Όλα αυτά παρουσιάζονται στο κοινό μέσα από την σχέση που αναπτύσσεται ανάμεσα στα δύο πρωταγωνιστικά πρόσωπα της ταινίας, τον Σερέτσε και τη Ρουθ, και τις δυσκολίες που βίωσαν για να καταφέρουν να ζήσουν μαζί σαν ζευγάρι στην Μποτσουάνα, δίνοντας έναν ρομαντικό τόνο στην ταινία συνδυασμένο (έως και μπερδεμένο) με το αντιρατσιστικό μήνυμα και με τη γενικότερη πολιτική θεματολογία της ταινίας.

Στο τεχνικό κομμάτι, η σκηνοθέτις Άμα Ασάντε επικεντρώνεται στους δύο πρωταγωνιστές και δεν δίνει ιδιαίτερη προσοχή στην ανάπτυξη των υπόλοιπων χαρακτήρων. Αυτό οδηγεί και σε μια ιδιαίτερη έμφαση στο ρομαντικό στοιχείο της ταινίας, αλλά σε κάπως υπερβολικό βαθμό. Παρ`όλα αυτά, η κάλυψη των γεγονότων και τα μηνύματα της ταινίας που δίνονται ανάμεσα στο ρομάντζο σώζουν λίγο την πλοκή από το να γίνει κουραστική και στατική για τον θεατή. Όσον αφορά τις ερμηνείες, αυτές ήταν καλές, με μια μικρή εξαίρεση την ελάχιστα αδιάφορη Ρόσαμουντ Πάικ, ενώ καμία από τις ερμηνείες των υπόλοιπων δεν ήταν ιδιαίτερα ξεχωριστή.

Εν κατακλείδι, το «Ένα Ενωμένο Βασίλειο» βασίζεται σε αληθινά γεγονότα και τα ακολουθεί πιστά εμπλουτίζοντας τα με κάποια άλλα μηνύματα που συνδυάζονται με τα ιστορικά αυτά γεγονότα. Ωστόσο, η ιδιαίτερη έμφαση που δίνεται στο ρομαντικό στοιχείο, αν και δεν είναι κουραστική, επισκιάζει λίγο το πολιτικό κομμάτι της ταινίας και δεν διατηρείται η απαιτούμενη ισορροπία, η οποία θα ικανοποιούσε και θα έπειθε τον θεατή.

Βαθμολογία: