Η Γεύση της Απιστίας
- Smagen af Sult
- A Taste of Hunger
- 2021
- Δανία
- Δανικά
- Αισθηματική, Δραματική
- 05 Αυγούστου 2021
Καλώς ήρθατε στο Malus, το νέο λαμπρό αστέρι στον γαστρονομικό ουρανό της Δανίας. Εδώ, το ζευγάρι Μάγκι και Κάρστεν κυριαρχεί έχοντας δημιουργήσει ένα εξαιρετικό εστιατόριο. Μαζί αποτελούν ένα ανίκητο ντουέτο στη δανέζικη γκουρμέ σκηνή. Αγαπιούνται, έχουν δύο υπέροχα παιδιά. Τα θέλουν όλα και τα έχουν όλα. Όλα, εκτός από το πολυπόθητο αστέρι Michelin. Στον αγώνα τους όμως για την επιτυχία έχουν ξεχάσει ότι τα καλύτερα γεύματα στη ζωή είναι αυτά που μοιραζόμαστε με αυτούς που αγαπάμε…
Σκηνοθεσία:
Christoffer Boe
Κύριοι Ρόλοι:
Katrine Greis-Rosenthal … Maggi
Nikolaj Coster-Waldau … Carsten
Charlie Gustafsson … Frederik
Nicolas Bro … Torben
Flora Augusta … Chloe
August Vinkel … August
Maj-Britt Mathiesen … Pia
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Christoffer Boe, Tobias Lindholm
Παραγωγή: Sisse Graum Jorgensen, Louise Vesth
Μουσική: Anthony Lledo, Mikkel Maltha
Φωτογραφία: Manuel Alberto Claro
Μοντάζ: Janus Billeskov Jansen, My Thordal
Σκηνικά: Nikolaj Danielsen
Κοστούμια: Anette Hvidt
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Smagen af Sult
- Ελληνικός Τίτλος: Η Γεύση της Απιστίας
- Διεθνής Τίτλος: A Taste of Hunger
Κριτικός: Λήδα-Ειρήνη Αδάμου
Έκδοση Κειμένου: 6/8/2021
Θα μπορούσε άραγε το φιλμ Η Γεύση της Απιστίας του δανού σκηνοθέτη και σεναριογράφου Christoffer Boe να συνιστά ένα διαμεσολαβημένο «γευστικό οδοιπορικό» που σχετίζεται με την απενοχοποίηση των γαστρονομικών μας απολαύσεων, επιπέδου αναλόγου με την ντοκιμαντερίστικη και σχετική με το αλκοόλ προσέγγιση του -επίσης εκ Δανίας- φιλμ Άσπρο Πάτο του Thomas Vinterberg ,το οποίο είχε με τη σειρά του να κάνει με την απενοχοποίηση της αγάπης μας για την τοξική αυτή ουσία;..
Η μεγάλη αλήθεια είναι πως στη σκηνοθετική του απόπειρα, ο Boe έχει για συνεργάτη του στο σενάριο της ταινίας τον Tobias Lindholm, ο οποίος συνυπογράφει (από κοινού με τον Thomas Vinterberg) το σενάριο της ταινίας του Vinterberg! H χημεία των εκάστοτε συνεργατών είναι βέβαια, στην κάθε περίπτωση, διαφορετική. Επιπλέον, διαμορφώνοντας τη ρητορική και τον λόγο του απέναντι στο κοινό, ο Christoffer Boe δεν επικεντρώνει τόσο σ’ αυτό καθαυτό το «πάθος» των πρωταγωνιστών του, προκειμένου να εκθειάσει την -αποδομητική και συνάμα αναγεννητική- δυναμική του. Εν αντιθέσει, στο φιλμ του αναδύονται, ευθύς-εξαρχής, οι καταστροφικές συνέπειες του πάθους αυτού στη ζωή ενός ερωτευμένου ζευγαριού. Συνεπώς τα φαινόμενα απατούν, και το όλο «αφήγημα» της ταινίας του Boe δεν έχει να κάνει τόσο με «γευσιγνωσίες», όσο με το πώς το άλλοθι των γεύσεων, ως περιτύλιγμα της φιλοδοξίας και τελειομανίας ενός νεαρού ζευγαριού, είναι αυτό που οδηγεί τη μεταξύ τους σχέση σε παταγώδη… αποτυχία.
Highlight του ρομαντικού αυτού δράματος και το αριστοτεχνικό του στήσιμο, που συμπεριλαμβάνει τόσο τη γενικότερη «ποιητική» όσο και την ίδια την κινηματογράφηση του φιλμ, με μια απέραντη χρωματική παλέτα να δίνει την δική της, μεταμοντέρνα ματιά στα όσα παρακολουθεί η επιδέξια κάμερα του σκηνοθέτη, να βιώνει το ζευγάρι στα πολυτελή ρεστοράν της Κοπεγχάγης.
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
