Μετά από μια καταστροφική συντριβή σε έναν άγνωστο πλανήτη, ο πιλότος Μάιλς ανακαλύπτει ότι στην πραγματικότητα είναι εγκλωβισμένος στη Γη… 65 εκατομμύρια χρόνια πριν. Έχοντας μόνο μια ευκαιρία να διασωθούν, ο Μάιλς και ακόμη μια επιζήσασα, η Κόα, πρέπει να διασχίσουν ένα άγνωστο έδαφος γεμάτο επικίνδυνα προϊστορικά πλάσματα σε έναν πρωτόγνωρο αγώνα επιβίωσης.

Σκηνοθεσία:

Scott Beck

Bryan Woods

Κύριοι Ρόλοι:

Adam Driver … Mills

Ariana Greenblatt … Koa

Chloe Coleman … Nevine

Nika King … Alya

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Scott Beck, Bryan Woods

Παραγωγή: Zainab Azizi, Scott Beck, Deborah Liebling, Sam Raimi, Bryan Woods

Μουσική: Chris Bacon, Danny Elfman

Φωτογραφία: Salvatore Totino

Μοντάζ: Josh Schaeffer, Jane Tones

Σκηνικά: Kevin Ishioka

Κοστούμια: Michael Kaplan

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: 65
  • Ελληνικός Τίτλος: 65

Παραλειπόμενα

  • Παρότι ο Adam Driver’ υπήρξε πεζοναύτης πριν περάσει στην ηθοποιία, αυτή είναι η πρώτη φορά που χρησιμεύει η εκπαίδευση του στα όπλα για μια ταινία.
  • Τα γυρίσματα έγιναν στην πολιτεία της Λουϊζιάνα, του Όρεγκον, αλλά και στην Ιρλανδία.

Κριτικός: Πάρις Μνηματίδης

Έκδοση Κειμένου: 16/3/2023

Η σεναριακή σύλληψη πίσω από το νέο φιλμ του ντουέτου των Beck και Woods θυμίζει πολύ σε αρκετές βασικές ιδέες της το «Ένα Ήσυχο Μέρος» που είχαν συγγράψει. Μόνο που η προσέγγιση εδώ θυμίζει περισσότερο περιπέτεια σχεδόν οικογενειακού τύπου (ανεξάρτητα από τη σήμανση «PG-13») παρά θρίλερ. Κάτι που θα μπορούσε κάλλιστα να λειτουργήσει αν η εκτέλεση και το κείμενο δεν βρίσκονταν σε κάκιστο επίπεδο όπως συμβαίνει στην εν λόγω περίπτωση.

Είναι εμφανές ότι ο μικρός προϋπολογισμός δεν βοηθάει, όμως με μια κάποια εφευρετικότητα θα μπορούσε να αξιοποιηθεί εντός μιας νοοτροπίας του τύπου «γυρίζουμε μεγάλου βεληνεκούς b-movie». Δυστυχώς όμως δεν ακολουθούνται τα δέοντα βήματα τόσο για να χτιστεί ένα αρκούντως πειστικό κινηματογραφικό σύμπαν με τους υπάρχοντες περιορισμούς όσο και για να στηθεί κάτι που προσφέρει ικανοποιητική ψυχαγωγία. Η δράση είναι αρκετά ανέμπνευστη και μόνο προς το φινάλε φαίνεται να ανεβάζει κάπως ταχύτητες, η αφέλεια του χιούμορ μοιάζει να είναι εντελώς εκτός κλίματος και η λιτότητα στην αφήγηση μοιάζει με αδυναμία, όχι με άποψη. Σε συναισθηματικό επίπεδο δε, ο τρόπος με τον οποίο θίγονται λεπτά ζητήματα όπως αυτό της απώλειας είναι οριακά απαράδεκτος, σαν να πρόκειται για ένα ακόμη κυνικά υπολογισμένο checkpoint της πλοκής και όχι μια πολύπλοκη εσωτερική διεργασία για τους χαρακτήρες.

Αλλά και όσον αφορά τις θεματικές και τα νοήματα, η ανάπτυξή τους γίνεται με τρόπο σχεδόν νηπιακό. Ξύλινοι διάλογοι, μια ιστορία χωρίς κανένα σχεδόν ψυχολογικό βάθος, που στηρίζεται ως επί το πλείστον στη μετακίνηση από σημείο σε άλλο σημείο, σαν βιντεοπαιχνίδι, καθώς και μια εμμονή με συμβολισμούς θρησκευτικού χαρακτήρα, όλα βάζουν το δικό τους λιθαράκι για μια εμπειρία που μοιάζει να κοροϊδεύει τη νοημοσύνη του θεατή από ένα σημείο κι έπειτα. Στο πεδίο της λογικής συνοχής τα πράγματα είναι εξίσου απογοητευτικά, τόσο σε σχέση με την τήρηση μιας έστω στοιχειώδους αληθοφάνειας εντός πάντα των πλαισίων της επιστημονικής φαντασίας (η κορύφωση ενδεικτικά διαθέτει αμέτρητες απιθανότητες μαζεμένες) όσο και στον τομέα των λεπτομερειών που κάνουν τη διαφορά στο πώς έχει χτιστεί ένας νοητός κόσμος στη σκέψη των Beck και Woods (ο εξωγήινος πολιτισμός στον οποίο ανήκει ο Driver όλως τυχαίως… έχει υιοθετήσει και αυτός τη μονάδα μέτρησης των χιλιομέτρων και τα έχει ονομάσει έτσι, εκατομμύρια χρόνια πριν το ανθρώπινο είδος!).

Το λυπηρό είναι πως ακόμη και ο Adam Driver, που διακρίνεται σχεδόν πάντα από ένα ερμηνευτικό φιλότιμο, εδώ φαίνεται να έχει σηκώσει τα χέρια ψηλά. Ιδιαίτερα αμήχανος κι εκφραστικά στεγνός, με εξαίρεση μια σκηνή που μοιάζει να έχει προστεθεί μόνο και μόνο για να μην ειπωθεί πως οι σκηνοθετικές οδηγίες δεν του έδωσαν καθόλου «πάτημα», διχασμένος ανάμεσα σε μια πιο ρεαλιστική γραμμή και αυτήν του καθαρόαιμου ήρωα δράσης, απλά επαληθεύει με πικρό τρόπο τη φράση «ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη». Η μικρή Ariana Greenblatt ως συμπρωταγωνίστρια δεν παρέχει στήριξη αρκετά δυνατή για να προκύψει μια ενδιαφέρουσα αλληλεπίδραση μεταξύ της ίδιας και του Driver.

Γενικά, το «65» είναι μια φτωχή δουλειά που αναμασά δοκιμασμένα σχήματα τα οποία έχουν ξεπεραστεί και που αδυνατεί να χαρίσει στον θεατή τις αγνές συγκινήσεις που συνοδεύουν τα καλά δείγματα του είδους της επιστημονικής φαντασίας. Ίσως ως ελαφρυντικό μπορεί να δώσει κανείς ότι τουλάχιστον υπάρχει ένας στοιχειώδης επαγγελματισμός στην όλη κατασκευή, αλλά αν είναι να γίνεται αντιληπτό το αυτονόητο για χολιγουντιανά μεγέθη και ως αρετή…

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

16 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

2 Σχόλια

  1. DOWNLOADER 17 Μαρτίου 2023

    Μηδέν αστέρια από κριτικό του Filmy; Αυτό σημαίνει ότι η ταινία θα είναι εργάρα, επομένως μπήκε ήδη στην λίστα των ταινιών για κατέβασμα...

    1. DOWNLOADER ΟΥΣΤ 19 Μαρτίου 2023

      Κάθε φορά που μιλάς αποδυναμώνεις το έθνος.