Έχοντας αποκτήσει σημαντικές εμπειρίες από τις μέχρι τώρα αναλύσεις μεταφυσικών φαινομένων, που αποτελούν τη βάση για τη συγγραφή των διάσημων βιβλίων του φαντασίας και τρόμου, ο Μάικ Ένσλιν δηλώνει ικανός να αντιμετωπίσει οποιαδήποτε πρόκληση. Όπως την περίπτωση του δωματίου με τον αριθμό 1408, του πολυτελούς ξενοδοχείου Ντόλφιν, που αποτελεί το επόμενο βήμα της μελέτης του για τα πιο διαβόητα στοιχειωμένα μέρη του κόσμου. Μιας σουίτας που διαθέτει ειδικό ενδιαφέρον, από τη στιγμή που όσοι ένοικοι την έχουν επισκεφτεί, έχουν βρεθεί νεκροί με φρικτό τρόπο. Παρόλες τις παραινέσεις του μάνατζερ του ξενοδοχείου όμως για να μη διαβεί το κατώφλι του δωματίου, ο υπερόπτης Ένσλιν θα επιμείνει να μάθει τι κρύβεται πίσω από το μυστήριο. Λάθος του…
Σκηνοθεσία:
Mikael Hafstrom
Κύριοι Ρόλοι:
John Cusack … Michael ‘Mike’ Enslin
Samuel L. Jackson … Gerald Olin
Mary McCormack … Lily Enslin
Tony Shalhoub … Sam Farrell
Len Cariou … Κος Enslin
Isiah Whitlock Jr. … μηχανικός ξενοδοχείου
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Matt Greenberg, Scott Alexander, Larry Karaszewski
Παραγωγή: Lorenzo di Bonaventura
Μουσική: Gabriel Yared
Φωτογραφία: Benoit Delhomme
Μοντάζ: Peter Boyle
Σκηνικά: Andrew Laws
Κοστούμια: Natalie Ward
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: 1408
- Ελληνικός Τίτλος: 1408
Σεναριακή Πηγή
- Διήγημα: 1408 του Stephen King.
Παραλειπόμενα
- Η Kate Walsh είχε πάρει τον ρόλο της συζύγου του κεντρικού ήρωα, αλλά αναγκάστηκε να αποχωρήσει λόγω υποχρεώσεων που είχε με το Grey’s Anatomy. Η Mary McCormack, που την αντικατέστησε, ήταν έγκυος κατά τα γυρίσματα.
- Ο Keanu Reeves είχε προσεγγισθεί για τον ρόλο του Μάικ.
- Ο Max von Sydow προσπέρασε την πρόταση για μια γκεστ συμμετοχή.
- Πολλά τα αριθμολογικά κόλπα επί του φιλμ, όπου όλοι οι αριθμοί καταλήγουν στο 13. Μαζί με αυτό, μπορεί το δωμάτιο να είναι στον 14ο όροφο, αλλά επειδή ουσιαστικά δεν υπάρχει 13ος, είναι αυτός ο 13ος.
- Για την ταινία γυρίστηκαν τρία φινάλε. Το αρχικό κόπηκε λόγω αρνητικής αντίδρασης στις δοκιμαστικές προβολές, ενώ κανένα από τα τρία δεν είναι όμοιο με αυτό του διηγήματος του 1999.
- Το director’s cut για το Home Cinema διαρκεί 112 λεπτά.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 23/2/2009
Όχι πως η ταινία είναι κακή, αλλά ο σουηδός Μίκαελ Χάφστρομ είναι φανερά μεγαλύτερο ταλέντο για να αναλώνεται επί του Χόλιγουντ σε τυπικά -έστω και αξιοπρεπή- θρίλερ. Εδώ είναι επιδέξιος αλλά κι επιδειξιομανής με τα πολλαπλά κόλπα της κάμερας, και αφοσιώνεται σε αυτά χάνοντας κατά πολύ τη δραματική υπόσταση. Σε αυτήν κρύβεται η κλειστοφοβία (θα μπορούσε να δουλευτεί περισσότερο), μια ολοφάνερη αίσθηση από τη Λάμψη του Κιούμπρικ, και η επικέντρωση του έργου πάνω σε έναν ρόλο. Ο Τζον Κιούζακ μπορεί να τον κουβαλήσει, χωρίς όμως να κάνει και κάποια υπέρβαση. Σε αυτό βέβαια που έχει πρώτιστη σημασία, η ταινία παρέχει αρκετές ανατριχιαστικές σκηνές και δεν θα απογοητεύσει τους φαν. Είναι βασισμένο σε μικρή νουβέλα του Στίβεν Κινγκ και εμπεριέχει τη στάνταρ χροιά του διάσημου συγγραφέα.
Βαθμολογία: