Συντάκτης: Σπύρος Δούκας

Το Βερολίνο, μια πόλη που κάποτε ήταν διχασμένη αλλά πλέον ενώνει συμβολικά την Ευρώπη, φόρεσε και πάλι τα καλά της για την επετειακή 70ή Berlinale. Η ώρα για το φεστιβάλ λοιπόν έφτασε, κι έχουμε πολλές άκρως ενδιαφέρουσες ταινίες, αρκετές από τις οποίες ενδεχομένως αναμένονται να αποτελέσουν τα επερχόμενα «διαμαντάκια» της χρονιάς. Εμείς, αντιπαρερχόμενοι της έντονης συννεφιάς και των χαμηλών βαθμών Κελσίου, θα είμαστε έως και την πρώτη Μάρτη εδώ, ώστε να μεταφέρουμε μια εικόνα μέσα από κριτικές για τα πιο «βαριά χαρτιά» που θα συναντήσουμε.

Στο διαγωνιστικό τμήμα έχουμε 18 πρεμιέρες. Για την πολυπόθητη Άρκτο θα αναμετρηθούν αντίστοιχοι δημιουργοί, κάποιοι ήδη γνωστοί, κάποιοι ανερχόμενοι που έχουμε ήδη δει δείγματα δουλειάς τους και στη χώρα μας, αλλά και κάποιοι που ακόμα δεν έχει τύχει να γνωρίσουμε.

• Έχουμε το “Berlin Alexanderplatz” του Burhan Qurbani, σύγχρονη διασκευή του ομώνυμου μυθιστορήματος (θυμάστε την πολύωρη εκδοχή του Rainer Werner Fassbinder), παρουσιασμένο σαν μια τρίωρη αισθητηριακή κινηματογραφική εμπειρία σε συμπαραγωγή Γερμανίας και Ολλανδίας.
• “DAU. Natasha”, του ρώσου Ilya Khrzhanovskiy, βραβευμένου για το «4» με το πρώτο βραβείο στις Νύχτες Πρεμιέρας το 2005.
• “The Woman Who Ran”, του παραγωγικότατου κορεάτη Sang-soo Hong, που υπηρετεί ένα art-house σινεμά ευρωπαϊκών επιρροών, με σταθερή πρωταγωνίστρια τη Min-hee Kim από την «Υπηρέτρια».
• “Delete History”, μια γαλλική δραμεντί με θέμα τα social-media, από τους Benoit Delepine και Gustave Kervern.
• “Bad Tales” των ιταλών Fabio και Damiano D’Innocenzo, που πέρσι μας έδωσαν το εξαιρετικό «Αδέρφια εξ Αίματος», επιμένουν σε θέματα κοινωνικής αιχμής.
• “First Cow” της Kelly Reichardt, μιας συμπαθέστατης ανεξάρτητης δημιουργού που διατηρεί σαν φόντο την αμερικάνικη επαρχεία, και έγινε κυρίως γνωστή με το indie διαμαντάκι «Γουέντι και Λούσι» (2008) με τη Michelle Williams.
• “Irradiated”, ντοκιμαντέρ του εξπέρ του είδους καμποτζιανού Rithy Panh.
• “Never Rarely Sometimes Always”, πολυαναμενόμενο κοινωνικό δράμα της Eliza Hittman.
• “The Intruder”, θρίλερ από Αργεντινή της ανερχόμενης Natalia Meta.
• “Rizi”, του γνωστού ιδιοσυγκρασιακού ταϊβανέζου Tsai Ming-liang, που υπηρετεί το πειραματικό σινεμά με εικαστικά στοιχεία.
• “The Roads Not Taken”, δράμα της Sally Potter με πρωταγωνιστές Javier Bardem και Elle Fanning.
• “My Little Sister”, ελβετικό δράμα των Stephanie Chuat και Veronique Reymond.
• “There Is No Evil”, ιρανικό δράμα του έμπειρου Mohammad Rasoulof (“Σιδερένιο Νησί”, «Ένας Ακέραιος Άνθρωπος»).
• “Siberia” του Abel Ferrara, με πρωταγωνιστή τον Willem Dafoe.
• “All the Dead Ones”, βραζιλιάνικο δράμα των Marco Dutra, Caetano Gotardo.
• “Undine”, ρομαντικό δράμα του γνωστού γερμανού Christian Petzold (“Barbara”, “Transit”).
• “Hidden Away”, ιταλικό βιογραφικό δράμα του Giorgio Diritti, που αφηγείται την ιστορία του καλλιτέχνη Antonio Ligabue.
• “The Salt of Tears”, του γάλλου δημιουργού Philippe Garrel.

Στην κατηγορία Berlinale Special έχουμε κάποια πολυαναμενόμενα έργα μεγαλύτερης εμβέλειας, όπως τη νέα ταινία του Jia Zhangke, “Swimming Out Till The Sea Turns Blue”, τον «Πινόκιο» του Matteo Garrone, το “Last and First Men” του ισλανδού συνθέτη Johann Johannsson που έφυγε από τη ζωή το 2018, το ιστορικό δράμα «Charlatan» της Agnieszka Holland, και το “My Salinger Year” του Philippe Falardeau, που αποτελεί και την ταινία έναρξης του φεστιβάλ.

Στο τμήμα Berlinale Series θα προβληθούν αποσπάσματα, ή ολόκληρες μίνι-σειρές, μεταξύ των οποίων και η «Τριγωνομετρία», μια βρετανική παραγωγή της Αθηνάς Ραχήλ-Τσαγγάρη, με πρωταγωνίστρια την Αριάν Λαμπέντ.

Σημειώνοντας τέλος ότι πρόεδρος για το διαγωνιστικό τμήμα είναι ο Jeremy Irons, ανανεώνουμε το ραντεβού μαζί σας με την ελπίδα πως κι αυτή η Berlinale θα ανταποκριθεί των πάντα υψηλών προσδοκιών της.