Συντάκτης: Νάνσυ Μιχαηλίδου

Συναντήσαμε σήμερα το μεσημέρι στην αποθήκη Γ’ την Ελίνα Ψύκου, την σκηνοθέτιδα που συμμετέχει στο διεθνές διαγωνιστικό τμήμα του φεστιβάλ, με την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία της, Η Αιώνια Επιστροφή του Αντώνη Παρασκευά. Μας μίλησε μεταξύ άλλων, για τις διακρίσεις που έχει αποσπάσει, τους συνεργάτες της και την επόμενη δουλειά της.

Διάλεξες να κάνεις μια ταινία για την υστεροφημία και κατ`επέκταση την αθανασία, ασκώντας παράλληλα κριτική στην ελληνική τηλεόραση, τα πρότυπα που προβάλλει, την υποκρισία των μέσων μαζικής ενημέρωσης και τη γελοιότητα της ελληνικής σόουμπιζ. Με ποια αφορμή επέλεξες να ασχοληθείς με τα παραπάνω;

Καταρχήν πάντα ένιωθα να με ιντριγκάρουν οι διάσημοι. Όχι η πλευρά τους που είναι πολύ γνωστή στο ευρύ κοινό, δηλαδή η πλευρά που γνωρίζουμε από την τηλεόραση, από τα περιοδικά και τα λοιπά, αλλά η ανθρώπινη πλευρά τους και η προσωπική τους ζωή. Αυτή που δεν βλέπουν οι θαυμαστές τους, αυτή που γνωρίζουν μόνο οι ίδιοι και οι πολύ οικείοι τους. Για ένα λόγο που δεν μπορώ να εξηγήσω ούτε εγώ, με ιντρίγκαρε αυτή η προοπτική. Μια μέρα, άκουσα στην τηλεόραση, μια είδηση, για έναν βραζιλιάνο δημοσιογράφο, που τον συνέλαβε η αστυνομία, γιατί αντιλήφθηκαν ότι έστηνε δολοφονίες, πλήρωνε δηλαδή ανθρώπους να σκοτώσουν άλλους ανθρώπους, προκειμένου να στείλει στον τόπο του εγκλήματος, πρώτους τους ρεπόρτερ της εκπομπής του κι άρα να έχει την αποκλειστικότητα της είδησης, ώστε να έχει υψηλή θεαματικότητα. Είναι ένα αληθινό περιστατικό που έγινε το 2009. Ο δημοσιογράφος λέγεται Γουόλας Σόουζα, ο οποίος δεν βρίσκεται πλέον εν ζωή. Τον συνέλαβαν και μετά πέθανε. Με εντυπωσίασε αυτή η ιστορία κι έτσι αποφάσισα να γράψω μια ιστορία για έναν δημοσιογράφο, τον Αντώνη Παρασκευά που και αυτός φτάνει σε μια ακραία πράξη, προκειμένου να αυξήσει τα ποσοστά τηλεθέασης της εκπομπής του.

Η συμβολή του Χρήστου Στέργιογλου στην επιτυχία της ταινίας είναι σημαντική. Ήταν η πρώτη σου επιλογή;

Ναι, ήταν ένας άνθρωπος τον οποίο σκέφτηκα από την ώρα που έγραφα το σενάριο. Πιστεύω ότι είναι ένας πολύ καλός ηθοποιός. Είμαι πολύ τυχερή γιατί αποδείχθηκε κι ένας πάρα πολύ καλός συνεργάτης. Η ταινία μου βασίζεται πάρα πολύ στον πρωταγωνιστικό ρόλο και θεωρώ πολύ σημαντική την παρουσία του.

Πως αντέδρασε στην πρόσκλησή σου;

Έτυχε να γνωριζόμαστε γιατί έπαιζε σε μια τηλεοπτική σειρά, στην οποία ήμουν βοηθός σκηνοθέτη, στο “10” του Καραγάτση, το βιβλίο που είχε σκηνοθετήσει η Πηγή Δημητρακοπούλου για τον Alpha. Είχαμε γνωριστεί εκεί, οπότε δεν τον πήρα τηλέφωνο χωρίς να γνωριζόμαστε. Του είπα ότι θέλω να κάνω μια ταινία, την πρώτη μου ταινία και ότι έχω γράψει ένα σενάριο. Βγήκαμε για έναν καφέ, στη συνέχεια το διάβασε, ενθουσιάστηκε και είπε ναι.

Μια ευχάριστη έκπληξη ήταν πως είδαμε κάποιους σκηνοθέτες να συμμετέχουν στη ταινία σου, σε κάποιους ρόλους όπως ο Σύλλας Τζουμέρκας, γεγονός που προδίδει ένα πνεύμα αλληλοϋποστήριξης κι ενότητας. Είναι όντως έτσι;

Ναι, υπάρχει ένα πλάνο στην ταινία που έχει πολύ κόσμο, στο οποίο ήρθαν και έπαιξαν πολλοί φίλοι σκηνοθέτες. Ναι, υπάρχει μια αλληλοϋποστήριξη, λόγω των δυσκολιών που συναντάμε σε μια ταινία, σίγουρα όλοι βοηθάμε ο ένας τον άλλον.

Ποιες είναι οι δυσκολίες που αντιμετώπισες μέχρι να ολοκληρωθεί η ταινία σου;

Η μεγαλύτερη δυσκολία ήταν στη χρηματοδότηση της ταινίας. Ήταν πάρα πολύ δύσκολο. Και, δεν πέτυχε κιόλας. Δεν κατάφερα ουσιαστικά να βρω πολλά χρήματα. Θεωρώ ότι γενικώς είναι πολύ δύσκολο να κάνεις ταινίες όταν είσαι πρωτοεμφανιζόμενος σκηνοθέτης…

Και όχι μόνο..

Και όχι μόνο, αλλά όταν είσαι πρωτοεμφανιζόμενος είναι ακόμα πιο δύσκολο. Στην Ελλάδα ακόμη πιο δύσκολο γενικότερα, γιατί γενικώς υπάρχει μια απαξίωση για τον πολιτισμό και τις τέχνες και σε πολιτειακό επίπεδο αλλά και σε επίπεδο κοινωνίας. Πόσο μάλλον τώρα, με την κρίση, που τα χρήματα έχουν στερέψει.

Ποιες είναι οι επιρροές σου; Ένας θεατής βλέποντας την ταινία σου, σίγουρα θα του έρθει στο μυαλό η Λάμψη του Κιούμπρικ.

Σίγουρα είναι αναπόφευκτο, όταν δείχνεις ένα μεγάλο εγκαταλελειμμένο ξενοδοχείο. Εννοείται… Από εκεί και πέρα, έχω πάρα πολλούς αγαπημένους σκηνοθέτες που μου αρέσουν, αλλά χωρίς αυτό να σημαίνει ότι η ταινία μου παραπέμπει σε αυτούς. Άλλο το να σου αρέσει κάτι και άλλο το τι μπορείς εσύ να κάνεις. Σίγουρα μια βασική επιρροή, είναι ο Ζάιντλ. Μου άρεσε η τριλογία του αλλά περισσότερο οι παλαιότερές του ταινίες. Κρατάω δηλαδή σίγουρα το χιούμορ του και τον παραλογισμό των καθημερινών καταστάσεων που προβάλλει μέσα από τις ταινίες του. Ο Χάνεκε είναι ένας σκηνοθέτης που επίσης μου αρέσει πάρα πολύ και από αυτόν κρατάω την αποστασιοποίηση που χρησιμοποιεί. Αλλά αυτό δε σημαίνει ότι, η ταινία μου παραπέμπει σ`αυτούς.

Έχεις εργαστεί ως βοηθός σκηνοθέτη, ως σεναριογράφος. Πότε γεννήθηκε η ανάγκη να δημιουργήσεις την πρώτη σου ταινία;

Ήξερα.. Βασικά σπούδασα πρώτα κοινωνιολογία και στη συνέχεια σκηνοθεσία στη σχολή Σταυράκου. Ήθελα να κάνω ταινίες. Έχω κάνει 2 μικρού μήκους. Βέβαια, το πότε θα φτάσει η στιγμή να κάνεις μια μεγάλου μήκους ταινία, δεν εξαρτάται μόνο από εσένα. Πάντως το ήθελα πολύ.

Πως νιώθεις που η ταινία σου επιλέχθηκε ως μία από τις δυο ελληνικές του διαγωνιστικού;

Είμαι πολύ χαρούμενη. Η ταινία έχει πάει ήδη σε αρκετά φεστιβάλ στο εξωτερικό, επομένως η ελληνική πρεμιέρα της ήταν για μένα μια σημαντική στιγμή. Η παγκόσμια πρεμιέρα της έγινε στο Βερολίνο, στο τμήμα Forum και μετά πήγε στο Κάρλοβι Βάρι στο τμήμα του περιοδικού Variety “10 European Director`s to watch”, ακολούθησε το Τορόντο στα πλαίσια του προγράμματος “City to City”, το BFI του Λονδίνου… Αυτή τη στιγμή που μιλάμε είναι στη Στοκχόλμη. Πήγε επίσης στο Στίτζες της Ισπανίας, στο Μιλάνο στην Ιταλία, πήγε σε πολλά και τώρα θα πάει και στην Αργεντινή, στην Ινδία…

Το Variety σε συμπεριλαμβάνει στη λίστα των 10 πιο υποσχόμενων δημιουργών στην Ευρώπη. Πόσο ενθαρρυντική είναι αυτή η διάκριση για έναν νέο δημιουργό, σε συνδυασμό με όλη αυτή τη φεστιβαλική πορεία;

Είναι πολύ ωραίο όλο αυτό. Νιώθεις ότι κάπως αναγνωρίζεται ο κόπος σου και ο κόπος όλων των συνεργατών. Νιώθεις χαρά.

Όσον αφορά την προώθηση της ταινίας, έχουμε εντοπίσει ένα προφίλ στο facebook του κεντρικού χαρακτήρα της ταινίας, του Αντώνη Παρασκευά. Τι γίνεται με αυτό;

Θέλουμε να στήσουμε όλη την, ας πούμε, καμπάνια της ταινίας, πάνω στην προσωπικότητα του Αντώνη Παρασκευά και όχι στην ταινία αυτή καθεαυτή. Θα κάνουμε διάφορα ωραία και αστεία πράγματα μέσα από εκεί. Γι`αυτό πατήστε like στη σελίδα αυτή του facebook και δεν θα χάσετε!

Έχεις χιούμορ, αυτό φαίνεται και στην ταινία. Γελάσαμε πολύ…

Εντάξει, προσπαθώ. Προσπαθώ να το συνδυάσω.

Κάτι πήρε το αυτί μας για το νέο σου κινηματογραφικό πρότζεκτ “Ίβο και Σοφία”. Είναι πολύ νωρίς για να μας πεις δυο λόγια;

Με αυτό συμμετέχω στο Berlinale Residency. Το κινηματογραφικό φεστιβάλ Βερολίνου για δεύτερη χρονιά φέτος διοργανώνει ένα τμήμα, για νέους σκηνοθέτες από όλο τον κόσμο, που έχουν κάνει ήδη τουλάχιστον μια μεγάλου μήκους ταινία κι έχουν νέο πρότζεκτ στα σκαριά. Αυτή είναι και η προϋπόθεση για να συμμετέχει κανείς. Κατέθεσα λοιπόν μια αίτηση εκεί και μ`επέλεξαν. Επέλεξαν 6 πρότζεκτ απ`όλο τον κόσμο και το δικό μου είναι ένα από αυτά. Είναι μια πολύ μεγάλη τιμή για μένα. Οι υπόλοιποι 5 είναι αρκετά αξιόλογοι. Ένας σκηνοθέτης απο την Ουγγαρία ο Μπενς Φλιγκάουφ, που έκανε πριν από δύο χρόνια το Άνεμος Ψυχής. Πολύ σημαντικός σκηνοθέτης με πολύ ωραίες ταινίες. Ο χιλιανός Σεμπάστιαν Λέλιο που έκανε φέτος την Gloria που προβλήθηκε πρόσφατα στην Ελλάδα, ο Εμίρ Μπαϊγκαζίν από το Καζακστάν που έχει σκηνοθέτησει το Μαθήματα Αρμονίας, ένας αμερικανός κι ένας μεξικανός. Είμαστε εμείς οι 6 που επιλεχθήκαμε και είναι πολύ ωραίο όλο αυτό. Θα μείνω σε αυτές τις πληροφορίες προς το παρόν, δεν θέλω να πω τίποτα για την υπόθεση. Ο στόχος μας είναι να ξεκινήσουμε γυρίσματα μέσα στο 2014. Σύντομα, θα έχετε νέα.

Σ`ευχαριστώ πάρα πολύ και σου εύχομαι καλή επιτυχία.

Ευχαριστώ πολύ.