Κατά τη διάρκεια του πολέμου του Ιράκ, δύο κολλητοί κοντά στα 30α τους, ο Εφρέμ κι ο Ντέιβιντ, ζουν στο Μαϊάμι και εκμεταλλεύονται ένα κυβερνητικό παραθυράκι που επιτρέπει σε μικρές επιχειρήσεις να προσφέρουν σε στρατιωτικά συμβόλαια. Ξεκινώντας από τα χαμηλά, ξεκινούν να κερδίζουν τόσα χρήματα που τους εξασφαλίζουν τη μεγάλη ζωή. Αλλά το ντουέτο ξεπερνάει τα όρια του όταν πετυχαίνει συμφωνία 300 εκατομμυρίων δολαρίων για να εξοπλιστεί ο αμερικανικός στρατός στο Αφγανιστάν. Πολλά τα χρήματα, αλλά και πολλοί οι σκιώδεις άνθρωποι που μπαίνουν στη μέση, πόσο μάλλον όταν προέρχονται από την ίδια την αμερικανική κυβέρνηση.

Σκηνοθεσία:

Todd Phillips

Κύριοι Ρόλοι:

Jonah Hill … Efraim Diveroli

Miles Teller … David Packouz

Ana de Armas … Iz

Bradley Cooper … Henry Girard

Kevin Pollak … Ralph Slutsky

Patrick St. Esprit … λοχαγός Philip Santos

Shaun Toub … Marlboro

Barry Livingston … γραφειοκράτης

Wallace Langham … προμηθευτής

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Stephen Chin, Todd Phillips, Jason Smilovic

Παραγωγή: Bradley Cooper, Mark Gordon, Todd Phillips

Μουσική: Cliff Martinez

Φωτογραφία: Lawrence Sher

Μοντάζ: Jeff Groth

Σκηνικά: Bill Brzeski

Κοστούμια: Michael Kaplan

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: War Dogs
  • Ελληνικός Τίτλος: Σκυλιά του Πολέμου

Σεναριακή Πηγή

  • Άρθρο: Arms and the Dudes του Guy Lawson.

Κύριες Διακρίσεις

  • Υποψήφιο για Χρυσή Σφαίρα πρώτου αντρικού ρόλου (Jonah Hill) στην κατηγορία κωμωδία/μιούζικαλ.

Παραλειπόμενα

  • Η ταινία βασίζεται σε αληθινά γεγονότα που εκτέθηκαν για πρώτη φορά στο περιοδικό Rolling Stone. Επίσημα όμως ο αφηγητής των γεγονότων θεωρείται αναξιόπιστος, δίνοντας στο σενάριο την ευχέρεια να πάρει όσες ελευθερίες ήθελε. Κάποια μάλιστα από όσα βλέπουμε αφορούν προσωπικές εμπειρίες του σεναριογράφου Stephen Chin.
  • Στις αρχικές διαπραγματεύσεις, ήταν να παίξουν ο Jesse Eisenberg και ο Shia LaBeouf.
  • Ο Jonah Hill χρειάστηκε να πάρει 20 κιλά για τον ρόλο.
  • Ο αληθινός Efraim Diveroli προσπάθησε να μπλοκάρει την έξοδο της ταινίας, κάνοντας μήνυση στη Warner Brothers και σχεδόν όλο το επιτελείο. Στους ισχυρισμούς του κεντρικό σημείο ήταν ότι το σενάριο προήλθε από το δικό του βιβλίο Once A Gun Runner.

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής

Έκδοση Κειμένου: 28/5/2017

Η ταινία του Τοντ Φίλιπς («The Hangover») είναι ένα καλό παράδειγμα για το πώς μπορείς να πετύχεις φιλμικά τον στόχο σου και όμως να έχεις κάνει την καλύτερη των ταινιών. Ο βασικός στόχος εδώ δεν είναι άλλος από το να στοχοποιηθεί το οικονομικοπολιτικό σύστημα της Αμερικής όσον αφορά τις επαφές του με το εξωτερικό, αλλά και να γίνει κατανοητή η απίστευτη ιστορία των δύο φίλων που είναι πέρα για πέρα αληθινή. Σατιρικά, λοιπόν, το φιλμ είναι μέσα στους στόχους του και αφηγηματικά είναι πιστικό. Από την άλλη, όμως, το χιουμοριστικό παρελθόν του Φίλιπς τον χτυπάει πισώπλατα, αφού το προκλητικό χιούμορ ανήκει σε άλλου είδους σινεμά, αποπροσανατολίζοντας τον θεατή από την ουσία του θέματος. Απολαυστικός ο Τζόνα Χιλ, αλλά είναι σαν να παίζει σε άλλη ταινία. Ο καλύτερος τρόπος να το δεις είναι επιλέγοντας εξαρχής το πού θέλεις να επικεντρωθείς: στο σατιρικό ή το φαρσικό κομμάτι.

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

11 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *