Ο Ενρίκο Ολιβέρι, ηγέτης της αντιπολίτευσης, είναι σε κατάθλιψη. Οι εκλογές έρχονται και τα γκάλοπ δείχνουν πως πάει για ήττα. Ανίκανος να αντιμετωπίσει την κατάσταση, ο Ενρίκο χάνεται μια νύχτα χωρίς κανένα ίχνος. Το κόμμα προσπαθεί να κρύψει το γεγονός και το μέλος του κόμματος Αντρέα Μποτίνι πλησιάζει τον φτυστό αδελφό του αρχηγού. Μπορεί όμως ο Τζιοβάνι Ολιβέρι να μοιάζει σαν σταγόνα στο νερό με τον αδελφό του, οι χαρακτήρες τους όμως είναι εκ διαμέτρου αντίθετοι.
Σκηνοθεσία:
Roberto Ando
Κύριοι Ρόλοι:
Toni Servillo … Enrico Oliveri/Giovanni Ernani
Valerio Mastandrea … Andrea Bottini
Valeria Bruni Tedeschi … Danielle
Michela Cescon … Anna
Anna Bonaiuto … Evelina Pileggi
Renato Scarpa … Arrighi
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Roberto Ando, Angelo Pasquini
Παραγωγή: Angelo Barbagallo
Μουσική: Marco Betta
Φωτογραφία: Maurizio Calvesi
Μοντάζ: Clelio Benevento
Σκηνικά: Giovanni Carluccio
Κοστούμια: Lina Nerli Taviani
Κυριότερη Προβολή στην Ελλάδα: Διανομή στις αίθουσες.- Παγκόσμια Κριτική Αποδοχή (Μ.Ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
Αυθεντικός Τίτλος: Viva la Liberta
Ελληνικός Τίτλος: Ζήτω η Ελευθερία
Διεθνής Τίτλος: Long Live Freedom
Σεναριακή Πηγή
- Μυθιστόρημα: Viva la Liberta του Roberto Ando.
Κύριες Διακρίσεις
- Βραβείο δεύτερου αντρικού ρόλου (Valerio Mastandrea) και σεναρίου στα David di Donatello. Υποψήφιο για καλύτερη ταινία, παραγωγή, πρώτο αντρικό ρόλο (Toni Servillo), πρώτο γυναικείο ρόλο (Valeria Bruni Tedeschi), δεύτερο γυναικείο ρόλο (Anna Bonaiuto), μοντάζ, ήχο, ειδικά εφέ και μακιγιάζ.
Εξωτερικοί Σύνδεσμοι
Κριτικός: Χάρης Καλογερόπουλος
Έκδοση Κειμένου: 1/4/2014
Στην εποχή της κρίσης στην Ιταλία, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης (αριστερών διαθέσεων) κριτικάρεται δριμύτατα για έλλειψη αγωνιστικότητας, ξύλινη γλώσσα κι απώλεια επαφής με τους ψηφοφόρους, ενώ τα γκάλοπ επιβεβαιώνουν την πτώση του κόμματος. Εκείνος, σε υπαρξιακό αδιέξοδο, κυριολεκτικά το σκάει στο Παρίσι και κρύβεται στο σπίτι μιας παλιάς ερωμένης από τα νιάτα του, που είναι παντρεμένη με σκηνοθέτη κι έχει δύο παιδιά. Μιας ερωμένης που την είχε μοιραστεί με τον δίδυμο αδελφό του, έναν συγγραφέα που είναι ελαφρά ψυχοπαθής. Ο γραμματέας του, απελπισμένος, δηλώνει ότι ο πρόεδρος απουσιάζει για λόγους υγείας και λίγες μέρες μετά καλεί τον αδελφό να εμφανιστεί στη θέση του. Ο αδελφός, υποδυόμενος τον πρόεδρο, χάρη στην τρέλα του, δεν κωλώνει και χάρη στην «ποιητική» τολμηρή επικοινωνία του, επαναφέρει την εμπιστοσύνη του κόσμου και τα ποσοστά.
Φυσικά, η τόνωση του ηθικού του λαού είναι μια σημαντική παράμετρος πολιτικής πάλης, αλλά σε τελευταία ανάλυση αυτό αφορά όλα τα κόμματα, και τα αντιλαϊκά. Η μόνη σοβαρή πολιτική θέση αφορά στο ότι μια κάποια τρέλα και φαντασία είναι απαραίτητη, σε αντιπαράθεση με τη γενικότερη τακτική της έμμεσης οικονομικίστικης, δημοσιονομικής τρομοκρατίας που επικρατεί σήμερα στην Ευρώπη, κάτι που δεν αναλύεται έτσι κι αλλιώς σοβαρά στο φιλμ. Οπότε, δεν είναι μια πολιτική ταινία επί της ουσίας, αλλά μια υπαινικτική κωμωδία με δραματικές πινελιές, που αφορά δύο αδέλφια και τη μάλλον τρυφερή αντιπαράθεση μεταξύ τους που ζωγραφίζεται καλύτερα μέσα από την παλιά τους αγαπημένη. Το καλό είναι πως δεν πρόκειται για μια πονηρή αφήγηση που θέλει να αποπροσανατολίσει, μεταθέτοντας το πολιτικό ζήτημα στη φαινομενολογία του πολιτικού θεάτρου. Ο Τόνι Σερβίλο, που πρωταγωνιστεί και στους δύο ρόλους, βοηθάει να προκύψει μια γλυκόπικρη σκιαγράφηση δύο χαρακτήρων. Από τον συγγραφέα και σεναριογράφο-σκηνοθέτη Ρομπέρτο Άντο, σε μεταφορά δικής του νουβέλας.
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
