
1983, σε προάστιο της Μπρατισλάβας. Από την άφιξη της νέας δασκάλας, της Μαρία Ντζατζέτσοβα, η ζωή στο σχολείο έχει πάρει τα πάνω-κάτω για μαθητές και γονείς. Η απόδειξη για διεφθαρμένη συμπεριφορά της δασκάλας και η η απόπειρα αυτοκτονίας ενός μαθητή που μπορεί να σχετίζεται με το θέμα της δασκάλας, κάνει τον διευθυντή να καλέσει τους γονείς για επείγον συμβούλιο, το οποίο οξύνει την κατάσταση. Οι γονείς ζητούνται να υπογράψουν να απομακρυνθεί η Δις Ντζατζέτσοβα από το σχολείο. Αλλά η δασκάλα είναι βαθιά δικτυωμένη μέσα στο κομουνιστικό κόμμα, κι αυτό κάνει τους πάντες να τρομοκρατούνται.
Σκηνοθεσία:
Jan Hrebejk
Κύριοι Ρόλοι:
Zuzana Maurery … Maria Drazdechova
Csongor Kassai … Marek Kucera
Zuzana Konecna … Iveta Kucerova
Tamara Fischer … Danka Kucerova
Peter Bebjak … Vaclav Littmann
Ondrej Maly … Κος Rehak
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Petr Jarchovsky
Παραγωγή: Tibor Buza, Zuzana Mistrikova, Katerina Ondrejkova, Lubica Orechovska, Jan Prusinovsky, Ondrej Zima
Μουσική: Michal Novinski
Φωτογραφία: Martin Ziaran
Μοντάζ: Vladimir Barak
Σκηνικά: Juraj Fabry
Κοστούμια: Katarina Bielikova
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Ucitelka
- Ελληνικός Τίτλος: Η Δασκάλα
- Διεθνής Τίτλος: The Teacher
Κύριες Διακρίσεις
- Υποψήφιο για καλύτερη ταινία στα εθνικά βραβεία της Τσεχίας.
- Καλύτερη ταινία και 3 ακόμα βραβεία στα εθνικά βραβεία της Σλοβακίας. Υποψήφιο για ακόμα 8 βραβεία.
- Βραβείο γυναικείας ερμηνείας (Zuzana Maurery) στο φεστιβάλ του Κάρλοβι Βάρι.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 23/7/2017
Θα περίμενε κανείς ότι μια σάτιρα πάνω στις συνήθειες του κομουνιστικού καθεστώτος είναι πλέον μακριά από τη σφαίρα ενδιαφέροντος μας. Αλλά ο Γιάν Χρέμπεκ (υποψήφιος για Όσκαρ με το «Παιχνίδια Διχασμού και Εγκυμοσύνης») έχει τον τρόπο του να παρουσιάσει μια ιστορία πρώτιστα με κινηματογραφικό τρόπο που προσκαλεί θετικά τον θεατή, αλλά και δεν επιβάλει το θέμα του με παλιομοδίτικη νοοτροπία. Σαν να έχει πάρει μαθήματα από τον Μίλος Φόρμαν των πρώτων του χρόνων, ο Χρέμπεκ έχει ένα φιλμ που κυλάει ορθά, τραβάει την προσοχή με τις ιστορικές του αναφορές, αλλά κυρίως ταυτόχρονα δεν βαραίνει το κεφάλι με νουθεσίες. Έχει ένα ιδιαίτερα εύστοχο χιούμορ διάσπαρτο παντού, μια λεπτή σάτιρα που κοιτάει το ζήτημα δίχως υπερβολές, και μια ομάδα ηθοποιών αξιολάτρευτη, με αιχμή την υπέροχη Ζουζάνα Μορέρι. Μην το αψηφήσετε, δεν θέλει να είναι η μεγάλη ταινία, αλλά απευθύνεται ανοιχτά σε κάθε είδους κοινό.
Βαθμολογία: