Η Ντι Ντι Άλεν και ο Μπάρι Γκλίκμαν είναι σταρ του θεάτρου στη Νέα Υόρκη, και βρίσκονται αντιμέτωποι με μια δύσκολη κατάσταση: η ακριβή νέα τους παράσταση στο Μπρόντγουεϊ είναι μεγάλη αποτυχία και έχει καταστρέψει τις καριέρες τους. Παράλληλα, στη μικρή πόλη Ιντιάνα, η μαθήτρια Έμμα Νόλαν βιώνει ένα τελείως διαφορετικό βάσανο: παρά τη στήριξη του διευθυντή του σχολείου, η πρόεδρος του συλλόγου γονέων και κηδεμόνων τής έχει απαγορεύσει να πάει στον χορό αποφοίτησης με συνοδό τη φίλη της, την Αλίσα. Όταν η Ντι Ντι και ο Μπάρι αποφασίζουν ότι το αδιέξοδο της Έμμα είναι η ιδανική αφορμή για να βελτιώσουν τη δημόσια εικόνα τους, βγαίνουν στον δρόμο μαζί με την Άντζι και τον Τρεντ, ένα άλλο ζευγάρι κυνικών ηθοποιών που προσπαθεί να ανέλθει επαγγελματικά. Ξαφνικά όμως η εγωκεντρική ακτιβιστική δράση των τεσσάρων σελέμπριτι γυρίζει μπούμερανγκ και ανατρέπει τις ζωές τους, τη στιγμή που προσπαθούν να χαρίσουν στην Έμμα μια βραδιά για να γιορτάσει στ’ αλήθεια αυτό που πραγματικά είναι.
Σκηνοθεσία:
Ryan Murphy
Κύριοι Ρόλοι:
Meryl Streep … Dee Dee Allen
James Corden … Barry Glickman
Nicole Kidman … Angie Dickinson
Jo Ellen Pellman … Emma Nolan
Keegan-Michael Key … Tom Hawkins
Andrew Rannells … Trent Oliver
Ariana DeBose … Alyssa Greene
Kerry Washington … Κα Greene
Kevin Chamberlin … Sheldon Saperstein
Mary Kay Place … γιαγιά Bea
Tracey Ullman … Vera Glickman
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Chad Beguelin, Bob Martin
Παραγωγή: Adam Anders, Chad Beguelin, Dori Berinstein, Bill Damaschke, Alexis Martin Woodall, Bob Martin, Ryan Murphy, Scott Robertson, Matthew Sklar
Μουσική: David Klotz, Matthew Sklar
Φωτογραφία: Matthew Libatique
Μοντάζ: Peggy Tachdjian, Danielle Wang
Σκηνικά: Jamie Walker McCall
Κοστούμια: Lou Eyrich
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: The Prom
- Ελληνικός Τίτλος: The Prom
Σεναριακή Πηγή
- Θεατρικό: The Prom των Chad Beguelin, Bob Martin, Jack Viertel
Κύριες Διακρίσεις
- Υποψήφιο για Χρυσή Σφαίρα καλύτερης ταινίας (κωμωδία/μιούζικαλ) και πρώτου αντρικού ρόλου (James Corden) στην ίδια κατηγορία.
Παραλειπόμενα
- Διασκευή του πετυχημένου μιούζικαλ που ανέβηκε το 2016 στην Ατλάντα, για να ακολουθήσει το Μπρόντγουεϊ το 2018. Το καστ είναι τελείως διαφορετικό.
- Η Awkwafina είχε αρχικά ανακοινωθεί για τον ρόλο της Κα Σέλντον, ένας ρόλος που στο θεατρικό ήταν αρσενικός. Όταν η ηθοποιός αποχώρησε λόγω υποχρεώσεων, ο ρόλος άλλαξε εκ νέου φύλο και πήγε στον Kevin Chamberlin.
- Η Ariana Grande ετοιμάζονταν να κάνει κινηματογραφικό ντεμπούτο στον ρόλο της Αλίσα. Είχε μεν συμμετοχές στη μεγάλη οθόνη, αλλά ήταν είτε γκεστ-σταρ είτε μέσω της φωνής της για κινούμενα σχέδια. Παρόλα αυτά, η παγκόσμια μουσική περιοδεία της την απέτρεψε.
- Πέμπτη συνεργασία του Ryan Murphy με το Netflix, αλλά πρώτη που αφορά ταινία.
- Το φιλμ θα έκανε πρεμιέρα τον Απρίλιο του 2020, αλλά ενώ είχαν μείνει μόνο δύο ημέρες γυρισμάτων, η πανδημία διέκοψε την παραγωγή.
Μουσικά Παραλειπόμενα
- Ο Matthew Sklar υπογράφει όλα τα τραγούδια, ενώ οι στίχοι ανήκουν στον Chad Beguelin. Κεντρικό αυτών είναι το Wear Your Crown, που ακούγεται στους τίτλους τέλους με τις φωνές των: Ariana DeBose, Jo Ellen Pellman, Kerry Washington, Nicole Kidman και Meryl Streep.
Κριτικός: Νίκος Ρέντζος
Έκδοση Κειμένου: 15/12/2020
Πετυχημένο μιούζικαλ του Μπρόντγουεϊ μεταφέρεται στη μεγάλη οθόνη, ή έστω στη μικρή μέσω του Netflix. Ως συνήθως σε αυτές τις περιπτώσεις μπαίνω κρατώντας μικρό καλάθι. Αυτό μάλλον λειτούργησε θετικά γιατί παρά τα όποια μειονεκτήματά του, το The Prom, παρότι υποσχέθηκε πολύ περισσότερα με την έναρξη του, κατάφερε να είναι αρκούντως διασκεδαστικό σε όλη τη μεγάλη διάρκεια του.
Χορευτικά, τραγούδια και ξανά χορευτικά και ξανά τραγούδια, λίγοι διάλογοι, πολλά χρώματα, καλοί φωτισμοί και αρκετή ενέργεια από τους πρωταγωνιστές και κυρίως τον Τζέιμς Κόρντεν, ο οποίος χωρίς να το περιμένω -ομολογώ- ήταν η ψυχή της ταινίας, έστω κι αν μερικές φορές ριψοκινδύνευε με την προσέγγιση του ρόλου του. Ο Κόρντεν παίζει έναν ομοφυλόφιλο πρωταγωνιστή του θεάτρου, με λίγο πιο έντονη τη θηλυκή του πλευρά, και το πρόβλημα είναι ότι πολύ εύκολα μπορεί να θεωρήσει κανείς ότι η ερμηνεία του έρχεται από κωμωδίες παλιότερων εποχών, όπου υπήρχε μια στερεοτυπική απεικόνιση του γκέι χαρακτήρα. Με λίγη καλή θέληση όμως μπορείς να το προσπεράσεις, γιατί κι από την πλευρά τού Κόρντεν δεν φαίνεται να υπάρχει τέτοια πρόθεση.
Ένα αληθινό γεγονός που συνέβη μερικά χρόνια πριν σε μια συντηρητική μικρή πόλη της Ιντιάνα, έδωσε αφορμή για το μιούζικαλ, The Prom. Ένα ομοφυλόφιλο κορίτσι, η Έμμα, θέλει να καλέσει στον χορό του σχολείου το κορίτσι που αγαπά, αλλά η κοινότητα αντιδρά και απαγορεύει να συμβεί κάτι τέτοιο. Αυτό ήταν το γεγονός. Η συνέχεια είναι μυθοπλασία. Η Ντι Ντι Άλεν και ο Μπάρι Γκλίκμαν πρωταγωνιστούν σε μια νέα παραγωγή του Μπρόντγουεϊ με τον τίτλο “Eleanor”. Θέμα της παράστασης, η ζωή της Έλενορ Ρούσβελτ. Η Άλεν υποδύεται την Έλενορ και ο Γκλίκμαν τον σύζυγό της και πρώην πρόεδρο της Αμερικής, Θίοντορ Ρούσβελτ. Δυστυχώς, όμως, από τη βραδιά της πρεμιέρας οι κριτικοί θάβουν τις ερμηνείες τους, και το έργο θα κατέβει μάλλον σύντομα. Μία αχτίδα φωτός όμως φαίνεται για τις καριέρες των ματαιόδοξων ηθοποιών, όταν το ίδιο βράδυ θα συναντήσουν έναν πρώην αποτυχημένο στο Μπρόντγουεϊ ηθοποιό και μια ξεχασμένη δευτεραγωνίστρια, την Άντζι Ντίκινσον. Η Άντζι λοιπόν διάβασε στο τουίτερ για το γεγονός στην Ιντιάνα και ενημερώνει τους υπόλοιπους. Αποφασίζουν ότι ο τρόπος για να στρέψουν τα φώτα της δημοσιότητας ξανά πάνω τους και να σώσουν την παράσταση τους είναι να πάνε στην Ιντιάνα και να υποστηρίξουν την Έμμα.
Ο σκηνοθέτης Ryan Murphy φέρνει εδώ λίγη από την ατμόσφαιρα του τηλεοπτικού μιούζικαλ Glee, του οποίου ήταν δημιουργός. Δυστυχώς, όμως, παρότι υπάρχει ενέργεια σχεδόν σε όλα τα νούμερα, αυτό που λείπει στα περισσότερα είναι η κινηματογραφική αίσθηση. Ενώ λοιπόν τα τραγούδια και οι ερμηνείες ικανοποιούν σε μεγάλο βαθμό, η κινηματογράφηση των χορευτικών μοιάζει να μας στερεί πράγματα, ενώ υπάρχουν και κάποιες μικρές στιγμές που δεν δένει απόλυτα η μετάβαση από τους διαλόγους στο επόμενο μουσικό νούμερο.
Ο Τζέιμς Κόρντεν είναι αυτός που νομίζω ότι κλέβει την παράσταση, όπως είπαμε και πιο πάνω. Καταφέρνει να μην περάσει τα όρια της ερμηνευτικής προσέγγισης του χαρακτήρα του που θα μπορούσαν να τον οδηγήσουν στη δημιουργία μιας καρικατούρας. Είναι αστείος αλλά και συγκινητικός όταν χρειάζεται, ενώ φαίνεται να έχει εξαιρετική χημεία τόσο με τη Μέριλ Στριπ που υποδύεται την Άλεν όσο και με τη νεαρή Τζο Έλεν Πέλμαν, την Έμμα από την οποία ξεκίνησαν όλα. Η Μέριλ Στριπ είναι η Μέριλ Στριπ, η Νικόλ Κίντμαν βρίσκεται διακριτικά λίγο πιο πίσω μαζί με τον Άντριου Ράνελς, και τις καλές γενικά ερμηνείες έρχεται να συμπληρώσει αυτή του Κίγκαν Μάικλ Κι, στον ρόλο του λυκειάρχη υποστηρικτή της Έμμα αλλά και μεγάλου θαυμαστή της Άλεν.
Ίσως αν η ταινία είχε λίγο καλύτερο γράψιμο και δεν προσπαθούσε να πει αυτό που θέλει να πει με εύκολες γενικεύσεις, να την έβρισκα κάτι παραπάνω από διασκεδαστική. Δεν νομίζω όμως ότι μπορώ να τοποθετήσω το The Prom ανάμεσα στα καλύτερα μιούζικαλ που έχω δει. Είναι όμως μια ταινία που στη συγκεκριμένη χρονική περίοδο που έρχεται και μέσα σε όλη αυτή τη γενικά δύσκολη χρονιά καταφέρνει να σε κάνει να νιώσεις λίγο καλύτερα. Θες τα φωτεινά, έντονα χρώματα, θες η γενικότερα θετική ενέργεια που εκπέμπει; Κάπου εκεί εστιάζω, αλλά και στην ατάκα που ακούγεται σχετικά νωρίς μέσα στην ταινία όταν η Έμμα στο τραγούδι της λέει ότι το μόνο που ζητά είναι απλώς να χορέψει μαζί με το πρόσωπο που αγαπά. Ίσως αν είχαμε και λίγο περισσότερο στην οθόνη την Έμμα και τον αγώνα της, να ήταν πιο ουσιαστική η προσπάθεια.
Βαθμολογία: